บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 853

เมื่อได้ยินฉินเปียวนั้นอธิบาย แล้วเห็นเขาตื่นเต้นเช่นนี้ บอกตามความจริง ฉินเทียนนั้นยังตะลึงไปชั่วครู่หนึ่งเลยทีเดียว

ในสมองของเขานั้น อดไม่ได้ที่จะปรากฏภาพขึ้นมาภาพหนึ่ง

สถานที่ที่รกร้างและหนาวเย็น ผู้คนที่อ่อนแอ ต่อสู้กับฟ้า ต่อสู้กับดิน และต่อสู้กับสัตว์ร้ายต่างๆ

หลังจากที่ได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ความโกรธจะเป็นความเข้มแข็ง ก่อนที่จะหาวิธีเจอที่จะทำให้ตนเองนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม

หลังจากนั้น ก็เหมือนเป็นการต่อสู้ที่แท้จริงของลูกผู้ชายแล้วล่ะ

ทำลายท้องฟ้า！

ทำลายพื้นดิน！

และกำจัดพวกศัตรูที่อาฆาตพยาบาททั้งหมด　　

นี่ถึงจะเป็นเรื่องที่ผู้ชายนั้นควรจะทำ！

โชคดี ที่เขานั้นไม่ได้โง่จนขาดสติ

ภายใต้การจ้องมองจากสายตาของฉินเปียว เขานั้นเอ่ยด้วยความเย็น“เอ่ยอะไรถึงการเปิดโลกใหม่ จุดประสงค์ของพวกเจ้านั้น เป็นความประสงค์ที่เห็นแก่ตัวเอง อยากที่จะเปลี่ยนโลก แค่ตอบสนองความต้องการของตนเองที่ไม่อาจบอกใครได้”

“ขอโทษนะ ข้าคิดว่า โลกที่เห็นนี้ ถึงแม้จะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ว่า ก็ทำให้คนนั้นคิดถึงได้”

“ดังนั้น ข้านั้นจะไม่ฟังคำพูดคิดเห็นของเจ้า และเดินตามทางที่ไม่มีเส้นทางย้อนกลับกับเจ้าหรอก”

“ใช่แล้ว คือทางที่ไม่มีวันหวนกลับ”

“ฉินเปียวฟังข้าแนะนำสักประโยคหนึ่งนะ อย่าไปสนใจจนงมงาย มากับข้า พวกเราร่วมมือกัน แล้วเอาพวกเนื้องอกนี้ออกไปส่ะ ช่วยเหลือโลกนี้ กำจัดภัยอันตรายที่ซ่อนอยู่ให้หมดส่ะ”

“นี่คือสิ่งที่ถูกต้องที่สุด ถึงจะเป็นเส้นทางที่สะอาด เพียงแค่เจ้านั้นยินยอม ข้านั้นก็พร้อมที่จะรับภาระหน้าที่พี่ชายของเจ้า”

“จะช่วยเหลือเจ้าอย่างไม่สงสัยอะไรเลย！”

“เป็นยังไงบ้าง？”

เมื่อมองไปที่ฉินเทียนแล้ว ในความรู้สึกลึกๆของฉินเปียวนั้น ในชั่วขณะหนึ่ง เขานั้นก็หวั่นไหวไปชั่วขณะหนึ่ง เหมือนน้องชายแท้ๆ ที่ได้รับความใส่ใจจากครอบครัวและพี่น้องของตนเอง

แต่ว่า หลังจากนั้น เขานั้นก็ส่ายหน้า

“พี่ชาย อย่าไร้เดียงสาไปนักเลย”

“พวกเรานั้นต่างก็ไม่ใช่เด็กน้อยกันแล้วนะ พี่ควรจะรู้ ทางเดินที่เลือกเองนั้น มีเพียงตนเองเท่านั้นที่เดินต่อไปได้”

“ข้านั้นเปลี่ยนแปลงเจ้าไม่ได้ ก็เหมือนที่ข้านั้นเปลี่ยนแปลงเจ้าไม่ได้เหมือนกัน

ฉินเทียนนิ่งไปครู่หนึ่ง

ผ่านไปเนิ่นนาน ก่อนที่จะเอ่ยเสียงเบา “คำถามสุดท้าย พวกเจ้าวิหารเทพสังหาร แผนการต่อไปคืออะไรกัน？”

“พวกเจ้านั้นอยากที่จะเปลี่ยนโลก แล้วเริ่มต้นโลกใบใหม่ นี่เป็นโครงการที่ใหญ่มาก จะต้องค่อยเป็นค่อยไปนะ”

“บอกข้ามาสิ ว่าแผนการต่อไปของพวกเจ้านั้นคืออะไร？”

ฉินเปียวลังเล มองไปแล้ว เหมือนคำถามนี้ค่อนข้างยากที่จะตอบออกไป

เขานั้นเหมือนกำลังคิดอยากที่จะต่อสู้　

ท้ายที่สุดแล้ว เขานั้นจะสะบัดมือแล้วเอ่ย “ข้านั้นก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ ข้านั้นบอกได้แค่สี่คำ ‘แผนการสุนัขป่า’”

“แผนการสุนัขป่า？”ฉินเทียนนั้นแสดงออกทางสีหน้า

“ใช่แล้วล่ะ”ฉินเปียวเอ่ยเสียงเบา “เจ้ารู้จักสุนัขป่าไหมล่ะ？สภาพร่างกายของพวกมันแล้ว ดูเหมือนจะไม่ค่อยแข็งแรงกันเท่าไหร่”

“แต่ว่า หากพวกมันรวมตัวกันเมื่อไหร่ คู่ต่อสู้ทั้งหมดนั้น ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้อีกต่อไปแล้วล่ะ”

“อีกทั้งพวกเรานั้น ได้มีสุนัขป่าจำนวนมาก เพียงแต่ช่วงเวลาโอกาสมาถึง องค์กรจะเรียกพวกเขา พวกเขานั้นจะต้องมากันอย่างกระตือรือร้นแน่นอน ”

“——ส่วนเรื่องอื่นๆไม่ต้องถามหรอก ที่ข้าสามารถจะบอกได้ ก็มีเพียงเท่านี้แหละ

“ในความจริงแล้ว ถึงแม้ว่าข้านั้นจะเป็นหนึ่งในสิบแปดเทพสังหาร แต่ข้านั้นก็คือเทพสังหารที่อายุน้อยที่สุด และก็ไม่ได้รับหน้าที่อะไรในองค์กรด้วย”

“ดังนั้น ข้าจึงรู้เพียงเท่านี้แหละ”

“อย่างอื่นไม่ต้องเอ่ย เจ้านั้นที่ได้คุมฐานทัพหมาป่าหอน หลายปีมานี้ ที่ได้ผลิตยาพวกหมาป่าหอน ได้ส่งไปที่ไหนแล้วล่ะ？”

“ทุกคนนั้นต่างก็มียางั้นหรอ？”ฉินเทียนรีบเอ่ยถาม

ฉินเปียวส่ายนิ้วมือแล้วเอ่ย“คำถามเพิ่มมานี้ ข้านั้นสามารถที่จะปฏิเสธที่จะตอบ”

“แต่ว่าข้าสามารถบอกพี่ได้เลยว่า พวกเรานั้นถึงจะมองแล้วไม่มีอยู่ แต่ว่านี่คือเหตุผลที่พวกเรานั้นมีอยู่กันทุกที่เลยล่ะ”