บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 858

ด้านนอกที่ได้มีเสียงฝนตกเล็กน้อย มองดูแล้ว เหมือนฝนนั้นใกล้ที่จะหยุดตกแล้ว

ก่อนที่ค่ำคืนที่น่าหวาดกลัวนี้จะผ่านพ้นไป ที่ด้านหน้าต่างนั้น ที่ได้มีแสงไฟสลัว　

ฟ้าใกล้จะสว่างแล้ว

ที่ด้านนอก ทันใดนั้นก็ได้มีเสียงฝีเท้าเข้ามาอย่างร้อนรน ทำให้นายหญิงใหญ่นั้นตกใจ ก่อนที่ประตูจะเปิดออก แล้วราชาจินตูนก็ได้เดินเข้ามา

เมื่อมองไปที่เขาแล้ว เหมือนเขานั้นจะร้อนรนอยู่เล็กน้อย

นายหญิงใหญ่ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยถาม “จินตูน เกิดอะไรขึ้นหรอ？”

“นายหญิงตอนนี้ได้ไปส่งอย่างปลอดภัยแล้วใช่ไหม？ไปส่งแล้ว เจ้านั้นควรที่จะคอยเฝ้าอยู่ที่นั่นสิ”

“เจ้าต้องรู้ว่า วันนี้เธอนั้นมีความสำคัญขนาดไหน”

จินตูนเอ่ยเสียงเบา“ข้านั้นเลือกทางเดินเล็ก และมองเห็นด้วยตนเองว่า นายหญิงนั้นเดินเข้าไปในห้องนอนของนายหญิงใหญ่”

“ข้าให้ปรมาจารย์ระดับสูงกว่าสิบคนเฝ้าเอาไว้แล้ว”

“เจ้าคนนั้นอยากที่จะพยายามฆ่าแล้วบุกเข้ามา ดวงตาของเขานั้นเดือนพล่านมาก หลายปีมานี้เขานั้นแค้นนายหญิงใหญ่มาก ข้าเกรงว่าเขานั้นจะทำอะไรผิดพลาดลงไป”

“ชีวิตของข้านั้น มีเพื่อปกป้องนายหญิงใหญ่”

นายหญิงใหญ่หัวเราะ “ทำไมล่ะ เขานั้นดวงตาเดือดพล่านแล้ว แล้วอยากที่จะฆ่าย่าคนนี้จริงๆหรอ？”

“หลายปีมานี้ฉันนั้นสร้างความลำบากให้เขาไม่น้อย เขานั้นจะแค้นข้าก็สมควรแล้ว”

“ข้าไม่เป็นอะไรหรอก เจ้าไปหานายหญิงเถอะ มีเจ้าอยู่ ข้าถึงจะวางใจนะ”

จินตูนลังเลเล็กน้อย และส่ายหัว และนี่เป็นครั้งแรก ที่เขานั้นขัดคำสั่งของนายหญิงใหญ่

เขานั้นมองไปที่รูปปั้นแกะสลักของฉินว่างจู่แล้วเอ่ย “ข้าไม่สามารถจะลืมคำที่นายฉินนั้นเคยขอไว้”

นายหญิงใหญ่นั้นรู้จักนิสัยของ จินตูน และหมดหนทางและไม่บังคับอีก ตอนนี้ซูซูนั้นมีปรมาจารย์ระดับสูงสิบกว่าคนคอยคุ้มกัน น่าจะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอก

“นายหญิงใหญ่！”

ที่ด้านนอกประตูนั้น ได้ส่งเสียงร้องอันหวาดกลัวของหยินจ๋า

“ไอเจ้าทรยศฉินเทียน เขานั้นได้เริ่มการฆ่าครั้งใหญ่ และเขานั้นกำลังจะบุกเข้ามาที่นี่แล้ว！”

“ขอให้ท่านรีบออกคำสั่ง ให้รวบรวมปรมาจารย์ที่มีฝีมือระดับสูงทั้งหมดมา！”

“พวกเรานั้นจะกันไว้ไม่อยู่แล้วครับ！”

เมื่อได้ยินดังนี้ ในดวงตาของนายหญิงใหญ่นั้นได้ปรากฏความเย็นชาออกมา สายตาของเธอนั้นมองไปที่ด้านนอก และแอบเยาะเย้ย

ก็เหมือนแค่หมากตัวหนึ่ง ว่าหมากที่ตนเองนั้นได้วางเอาไว้ ตอนนี้นั้นได้ตกหลุมกันไปหมดแล้ว

เงียบสงบ

เธอและจินตูน นั้นไม่ได้เอ่ยอะไร และไม่ได้เอ่ยอะไร ทำให้มีแต่ความสงบ

แล้วพวกเขานั้นไม่ได้ที่จะรวบรวมปรมาจารย์ระดับสูงของตระกูลมา มีแต่จะให้ฉินเทียนนั้นมาฆ่าหยินจ๋าโดยปริยาย

นี่มันเกิดอะไรขึ้น？หรือว่านายหญิงใหญ่นั้นได้จากไปแล้วหรอ？

งั้นจินตูนล่ะ？

นี่คือความหวังสุดท้ายของจินตูน อีกในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงนี้ ดวงตาของเขานั้นจ้องไปที่ฉินเทียนที่กำลังเดินเข้ามาราวกับกำลังบ้าคลั่ง อยากที่จะเข้ามาฆ่า

เดิมทีก็ต้องโดนฆ่าจนแตกสลาย　！

เขารู้ดีว่าฉินเทียนนั้นโกรธเขาเพราะว่าเขานั้นไปลักพาตัวซูซูมา ตอนนี้ เขานั้นจึงทำได้แค่ถึงบารมีของนายหญิงใหญ่ ถึงจะมีชีวิตรอดอยู่ต่อไปได้　　

เพราะว่า เรื่องนี้เอง เขานั้นถึงได้รับการยอมรับจากนายหญิงใหญ่ มิฉะนั้น คงจะไม่ได้มีหน้าที่กระทำการใดๆ

ตอนนี้ต้องการให้นายหญิงใหญ่นั้นออกมาปกป้อง เขานั้นถึงจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้

แต่ว่าตอนนี้--

เขานั้นกลับมีความคิดที่น่ากลัว นั่นก็คือ เขานั้นเหมือนเป็นแค่หมากรุกที่ไม่มีความหมาย และโดนเพิกทิ้ง

เพื่อที่จะสงบความโกรธของฉินเทียนได้ นายหญิงใหญ่นั้นยินยอมที่จะให้ฉินเทียนนั้นฆ่าตนเอง　

งั้นเป็นเช่นนี้ เรื่องการลักพาตัวซูซู นายหญิงใหญ่นั้นจะต้องผลักมาให้เขาได้

เมื่อคิดถึงดังนี้ เขานั้นดวงตาแดงก่ำ

“ฉินเทียน นับว่าแกเก่งจริง！”

“ระยะทางยังอีกยาวไกล พวกเรานั้นยังมีเวลาอีกในตอนหลัง！”

เมื่อเอ่ยแล้ว ทันใดนั้นเขานั้นก็ได้จับองครักษ์สองคนมาไว้ด้านหน้า เพื่อเป็นอาวุธ และโดนไปทางฉินเทียน

เพื่อใช้โอกาสนี้ ก่อนที่จะใช้แรงกระแทกเหมือนแมวนั้น ยืนขึ้น แล้วกระโดดเข้าไปบนกำแพง

อยากที่จะหนีหรอ？

ภายในสายตาของฉินเทียนนั้น ได้ปรากฏถึงความน่ากลัว เขานั้นสะบัดมือ ก่อนที่มีดนั้นจะไปตัดศีรษะของชายทั้งสองคน

หลังจากนั้น เขานั้นอยากที่จะตามตัวของหยินจ๋า

แต่ในเวลานี้ ท้องฟ้านั้นได้มีสายฟ้าฟาดลงมาอีก