บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 883

　　 ดวงตาของทุกคนล้วนเบิกกว้าง รอคอยปาฏิหาริย์ที่จะเกิดขึ้น

　　 ฝ่ามือที่ดูธรรมดาของพี่เทียนจะสามารถสั่นต้นไม้เอาสาวน้อยและลิงตัวนั้นที่ซ่อนอยู่บนยอดไม้สูงลงมาได้จริงหรือ?

ขณะนี้ แม้แต่สาวน้อยบนยอดไม้ก็ยังเครียดขึ้นมา

　　ฝ่ามือตบไปที่ต้นไม้ ใส่แรงไม่น้อย เพราะว่าลำต้นหนาเท่ากับถังน้ำสั่นอย่างเห็นได้ชัด

　　แต่ว่า ก็เป็นเพียงการสั่น

　　หลังจากนั้นก็ไม่มีผลอะไรอีก

　　ทุกคนจ้องมองด้วยความไม่อยากจะเชื่อ พี่เทียนล้อเล่นเหรอ?

　　ด้วยพลังนี้ ยังคิดที่จะจัดการสาวน้อยงั้นเหรอ?

　　มีเสียงลมดังมาจากในยอดไม้ ในที่สุดสาวน้อยก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เสียงดังราวกับระฆังเงิน

　　“จินถัง คุณเห็นแล้วใช่ไหม?”

　　“นี่คือราชาเทพผู้เก่งกาจที่พวกคุณเคารพและชื่นชม!”

　　“ฉันบอกคุณแล้ว ฉันไม่เชื่อที่พวกคุณพูดมานานละ เมื่อกี้เห็นว่ายังเด็กก็ยิ่งมั่นใจว่าเขาเป็นคนขี้โกหก”

　　“ด้วยความสามารถเล็กน้อยแค่นั้น ยังคิดจะที่สั่งพวกเราสำนักวานรก็ฝันไปเถอะ!”

　　“จินถัง เขาเทียบพวกเราไม่……”

　　ก่อนที่เธอจะพูดจบ ทันใดนั้นก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงกรีดร้องออกมา

　　ผู้คนที่อยู่ใต้ต้นไม้เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ เหมือนกับว่าจู่ ๆ ก็มีลมพัดมา ยอดไม้ใหญ่เริ่มสั่นไหว

ในตอนแรกยังแค่เล็กน้อย ในวินาทีต่อมาราวกับพายุคลื่น ทั้งยอดไม้สั่นไหวอย่างรุนแรง

　　“อ๊ะ ไม่นะ!”

　　“จินถังช่วยฉันด้วย!”

　　ในยอดไม้ใหญ่มีเสียงร้องของความช่วยเหลือดังออกมา

　　ใบหน้าของจินถังซีดลงด้วยความกลัว เพราะเขาเห็นว่านอกจากต้นไม้ต้นนี้ที่สั่นไหวอย่างรุนแรง ต้นไม้รอบ ๆ ล้วนเงียบสงบอย่างผิดปกติ

　　ไม่มีลมแม้แต่น้อย

　　ใครสามารถจินตนาการได้ว่า ในป่าผืนหนึ่งที่ต้นไม้รอบ ๆ เงียบสงบ มีเพียงต้นไม้ต้นตรงกลางต้นเดียวที่สั่นอย่างบ้าคลั่งราวกับกินยาอี?

　　อย่างกับเห็นผีจริง ๆ !

　　เมื่อได้ยินเสียงร้อง จินถังก็ตื่นตกใจ เขาอยากรีบเข้าไปช่วย แต่สายไปแล้ว

　　เสียงกรีดร้องดังขึ้น ก่อนจะมีเงาสีทองพุ่งออกมาเหมือนลูกศร

　　จากนั้น

　　“อ๊า!”

　　ตามเสียงกรีดร้อง ร่างสีเขียวถูกโยนออกมาจากในยอดไม้เหมือนกับผลไม้ร่วงไปชนบนหัวฉินเทียน

ฉินเทียนมองเห็นสีหน้าซีดเซียวของหญิงสาว เขาหยิบมันขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

　　เมื่อเอาแขนลงก็โอบกอดร่างหนึ่งไว้ในอ้อมแขน

　　เขารู้สึกแปลกที่หน้าอกราวกับถูกสัมผัสด้วยอะไรบางอย่าง เขาตกใจเมื่อคิดว่าอีกฝ่ายใช้อาวุธลับจึงรีบปล่อยมือ

　　โอ๊ย！

　　สาวน้อยชุดสีเขียวล้มลงพื้นอย่างแรง ไม่รู้ว่าเพราะล้มลง หรือหวาดกลัว เธอจ้องมองดวงตากลมโตคู่หนึ่งที่อยู่ในที่เกิดเหตุ

　　ท่าทีของคนอื่น ๆ ก็ล้วนเปลี่ยนไปมาก!

　　ใครจะคิดว่าฝ่ามือที่ฉินเทียนตบลงบนต้นไม้เมื่อกี้ ต้นไม้นั้นดูเหมือนแค่สั่นไหว แต่ไม่มีปฏิกิริยา ความจริงแล้ว มันส่งพลังผ่านลำต้นไปที่ยอดไม้

　　ทำอย่างนี้ ดีกว่าการเขย่าลำต้นโดยตรง แม้ว่าจะสามารถประหยัดพลังงานได้ แต่ความละเอียดของมัน ไม่รู้ว่าต้องมากกว่านั้นกี่เท่า

　　เมื่อนึกถึงภาพที่ทั้งยอดไม้สั่นอย่างบ้าคลั่งเมื่อกี้ ทุกคนก็ยังคงหวาดกลัว

　　พวกเขารู้สึกสติราวกับนางไม้ตื่นขึ้นมา

　　“เจี๊ยก!”

　　ลิงสีทองตัวน้อยพุ่งเข้ามาร้องเรียกเสียงต่ำอยู่ข้างสาวน้อยชุดสีเขียวราวกับกังวลว่าเจ้าของได้รับบาดเจ็บหรือไม่

　　“ศิษย์น้องหญิง เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” หลังจากมีปฏิกิริยาจินถังก็รีบเข้ามาหา