บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 900

ฉวนซานมีสีหน้าแปลก ๆ และพูดอย่างหยอกล้อว่า "พี่เทียนจะทำยังไงกับอาหารจานด่วนที่ส่งถึงหน้าประตู"

“ถ้าพี่ไม่กิน จะทำให้เกาชาวสงสัยไหม”

ไป๋หลิงพูดทันที: "พี่คงไม่ทำจริงใช่ไหม? พี่ "

จินถังยังคงถาม: "พี่ ฉวนซานอาหารจานด่วนคืออะไร"

ฉวนซานตระหนักว่าเขาพูดหลุดปากไปและพูดตะกุกตะกัก "มันคือหมูตุ๋น ... "

“นี่มันหมูตุ๋นอะไร เป็น—”

ไป๋หลิงจ้องมองด้วยความโกรธ

"พอแล้ว!"

เมื่อเผชิญกับความขุ่นเคืองที่ชอบธรรมของหญิงสาวตัวเล็ก ๆ และรูปลักษณ์ที่ไร้ยางอายของฉวนซานฉินเทียนพูดด้วยสีหน้าที่ช่วยไม่ได้: "ฉันมีวิธีของฉันเอง "

“ออกไปและกลับห้องของตัวเองไปพักผ่อน จำไว้ว่าอย่าผลีผลาม”

ทั้งสามคนเปิดประตูและออกไป ต่างคนต่างกลับไปที่ห้องของตน ใช้โอกาสนี้ ต้าหยวนหยวนก็เดินเข้าไป

เธอปิดประตู จู่ๆ ก็เขินอายและกระซิบ: "คุณฉิน คุณอยากจะไปอาบน้ำก่อนไหมคะ"

เปลือกตาของฉินเทียนกระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

ในขณะนี้ แสงไฟสลัวและมีบรรยกาสที่พูดไม่ถูก ตอนนี้ ต้าหยวนหยวนไม่ได้สวมบิกินี่แล้ว แต่สวมกี่เพ้าสั้นลายครามสีน้ำเงินขาว

ชุดกี่เพ้าที่ประดิษฐ์ขึ้นเพื่อแสดงรูปร่างให้ชัดเจน หุ่นสวยราวกับภูเขาและสายน้ำแห่งธรรมชาติ

ต้องบอกว่าสาว ๆ จากสถาบันแอร์โฮสเตสยังมีบุคลิกภาพที่ดีจริงๆ

ดวงตาที่มีน้ำตาคลอมองไปที่ฉินเทียน ด้วยความคาดหวัง ราวกับดอกกุหลาบที่กระตือรือร้นที่จะผลิบาน

เมื่อนึกถึงซูซู ฉินเทียนก็กลืนน้ำลาย รีบสลัดความคิดของเขาออกไป และพูดโดยสัญชาตญาณว่า "ไม่ต้อง คุณไปอาบเองเถอะ"

ต้าหยวนหยวนยิ้มและพูดว่า "ฉันอาบทุกวัน สะอาดมาก..."

“แต่ถ้าคุณฉินถือสา ฉันจะอาบอีกครั้งก็ได้”

เธอยืนอยู่ตรงนั้น ต่อหน้าฉินเทียน และเริ่มถอดเสื้อผ้า

เธอก้มลงเพื่อถอดถุงเท้าสีดำ จากนั้นค่อยๆ วางมือลงบนกระดุมของกี่เพ้า และมองไปที่ฉินเทียนอีกครั้ง: "คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะไม่อาบพร้อมกับฉัน"

"อ่างอาบน้ำที่นี่ใหญ่มาก เล่นได้หลากหลายวิธี"

ฉินเทียนรีบหันกลับและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มว่า "ไม่จำเป็น ตามสบายเลย"

ท่าทางเขินอายของเขาจุดไฟในร่างกายและจิตใจของ ต้าหยวนหยวนมากยิ่งขึ้น

"งั้นรบกวนคุณฉินรอฉันหน่อยนะคะ เพราะฉันอาบน้ำช้ามาก..."

เธอยิ้มและเปิดประตูและเดินเข้าไปในห้องน้ำ ในไม่ช้าฉินเทียนก็ได้ยินเสียงน้ำไหล

ผู้หญิงคนนั้นดูอารมณ์ดีมาก ท่ามกลางเสียงน้ำยังมีเสียงร้องเพลงที่ไพเราะและร่าเริงส่งเสียงออกมา

นั่นเป็นเพลงของหลิวหรูยู่

ฉินเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและปรับลมหายใจของเขาบนเตียง

สำหรับคนทั่วไป ต้าหยวนหยวนนี้คงจะเป็นอาหารจากสวรรค์ แต่สำหรับฉินเทียน มันไม่น่าสนใจอะไรเลย

เขาได้เห็นผู้หญิงมากมาย และผู้หญิงทุกคนที่อยู่รอบตัวเขาล้วนมีเป็นคุณภาพชั้นยอด ดังนั้นการพึ่งพาแค่ผิวเผินก็สร้างความประทับใจให้กับเขาได้ไม่ยาก

กลิ่น

กล่าวอีกนัยหนึ่ง กลิ่นหอมที่เล็ดลอดออกมาจากจิตวิญญาณนั้นสำคัญที่สุด

แต่ประเด็นนี้ ต้าหยวนหยวนไม่มี กล่าวอีกนัยหนึ่งว่าภายใต้การกัดเซาะของเงิน เธอได้สูญเสียจิตวิญญาณไปแล้ว เหลือเพียงผิวหนังของเธอ

ในสายตาของฉินเทียน มันไม่มีอะไรมากไปกว่าเนื้อชิ้นหนึ่ง

เขาใช้วิธีพิเศษทางจิตในการควบคุมลมหายใจของเขา และในไม่ช้าเขาก็สงบและนิ่งลง

ในที่สุดเสียงน้ำในห้องน้ำหยุดลง

ประตูกระจกถูกเปิดออก พร้อมกับหมอกหนาทึบ ต้าหยวนหยวนก็เดินออกไป ผมเธอเปียกอยู่ ในอ้อมแขนของเธอมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่น่าสมเพชพันอยู่รอบตัวเธอ

อาจเป็นเพราะไอน้ำจึงทำให้หน้าของเธอเป็นสีชมพู

เมื่อเห็นฉินเทียนนั่งอยู่บนเตียงด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาและมีเสน่ห์ เธอไม่สามารถควบคุมมันได้อีกต่อไป และพูดด้วยรอยยิ้มโง่ๆ :“คืนนี้ฉันเป็นของคุณฉิน”

ขณะที่พูด เธอเดินอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น เท้าของเขาลื่น และท่ามกลางเสียงร้องตุ้งติ้ง คนทั้งตัวพุ่งเข้าหาฉินเทียน

"ระวัง!"

ฉินเทียนเอื้อมมือไปพยุงโดยสัญชาตญาณ แต่อดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้าง