บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 94

“เธอ?” ซูซูเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“เธอเป็นบล็อกเกอร์ความงามไม่ใช่เหรอ? กลายเป็นนักพัฒนาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

หนิวอ้ายลี่ที่อยู่ตรงหน้า บอกว่าเป็นนกคีรีบูนที่ถูกรับเลี้ยงโดยเจ้านายก็ไม่ผิด

ไม่มีทางเป็นเบื้องหลังของเจ้านายคนนั้นด้วยซ้ำ

หนิวอ้ายลี่หัวเราะอย่างเย็นชาและพูด : “ขอบอกกับเธอตรงๆแล้วกัน”

“คนใหญ่คนโตที่ต้องการปรับปรุงเขตเล็กๆของพวกเธอในครั้งนี้ มีภูมิหลังของเมืองหลวงอย่างเจี้ยนเหรินกรุ๊ป ผู้รับผิดชอบโครงการ ก็คือคุณชายของเจี้ยนเหรินกรุ๊ป”

“และฉัน เป็นคู่หมั้นของคุณชาย นั่นก็คือ เป็นคุณนายของเจี้ยนเหรินกรุ๊ป”

“หลายสิ่งหลายอย่างในธุรกิจ คู่หมั้นของฉันล้วนแล้วฟังฉัน”

“ดังนั้นคนแซ่ซู ตอนนี้เธอสามารถคุกเข่าแล้วอ้อนวอนฉัน ไม่แน่ทันทีที่ฉันมีความสุข ชดเชยให้เธอมากขึ้นสักแปดแสนหรือหนึ่งล้าน”

“น่าจะแข็งแกร่งกว่าที่เธอต้องใช้ความพยายามไปอ่อยผู้ชายมั้ง?”

“หุบปาก!” ซูซูโกรธจนตาแดง พูดด้วยความโกรธ : “หนิวอ้ายลี่ พวกเราใครที่กำลังพยายามอ่อยผู้ชาย ภายในใจของตัวเธอเองน่าจะชัดเจนที่สุด!”

“ฉันขอให้เธอเคารพตัวเองด้วย!”

“ลาก่อน!”

ในเมื่อหนิวอ้ายลี่เป็นคนที่ชอบหาเรื่องโดยไม่มีเหตุผล อย่างนั้นเรื่องนี้ก็ไม่จำเป็นต้องเจรจาอีกแล้ว เธอพุ่งออกไปข้างนอกด้วยความโกรธ

อยากไป?

ดวงตาของหนิวอ้ายลี่เผยให้เห็นถึงความดุร้าย

ตอนกลางวันอยู่ต่อหน้าคาร์ลถูกซูซูปราบปราม สำหรับเธอแล้ว นั่นก็คือความอัปยศที่ยอมรับไม่ได้

ตอนนี้มีโอกาสที่จะดึงเกมกลับมา จะสามารถปล่อยซูซูจากไปง่ายๆแบบนี้ได้ยังไง

เธอส่งสายตาให้กับรปภ.ที่อยู่ตรงประตู

รปภ.สองคนรีบขัดขวางซูซู พูดด้วยเสียงที่เคร่งขรึม : “คุณผู้หญิงท่านนี้ การประชุมเจรจายังไม่เริ่ม ขอให้คุณรออีกสักหน่อย”

หนิวอ้ายลี่จิบไวน์แดงหนึ่งคำ ยิ้มจนดอกไม้สั่นสะท้าน

เธอจงใจพูดเสียงดัง : “ผู้หญิงสมัยนี้เป็นอะไรไปหมดแล้ว?”

“หรือว่าเพื่อเงิน หรือว่าสามารถไม่มีการขีดเส้นใต้จริงๆเหรอ?”

“ซูซู เธอใช้เงินสกปรกที่หามาได้ซื้อบ้าน พักอาศัยอยู่ที่นี่ สบายใจจริงๆเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ คนที่อยู่ในงานเลี้ยง ล้วนแล้วมองไปทางซูซู

มองเห็นใบหน้าที่สวยงามของซูซู ดวงตาของพวกเขาล้วนแล้วเป็นประกาย หลังจากนั้น เริ่มวิพากษ์วิจารณ์

โดยเฉพาะผู้ชายเหล่านั้น ล้วนแล้วเผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีความหมายโดยไม่ได้นัดหมาย

คนหนึ่งที่ใบหน้าใหญ่คอหนา ชายที่สวมใส่สร้อยคอทองยิ้มกว้างและพูด : “สาวสวย คนอย่างผมเป็นคนตรงไปตรงมา”

“พูดตรงๆเลยแล้วกัน ผมขาดเลขาอยู่หนึ่งคน”

“หนึ่งเดือนได้เงินเท่าไหร่?”

รอบข้าง เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของผู้ชาย และยังมีผู้หญิงหัวเราะเยาะ

สิ่งที่เรียกว่าเลขา แน่นอนพวกเขาเข้าใจอยู่แล้วว่าหมายความว่าอะไร

แม้แต่รปภ.สองคนนั้น ล้วนแล้วอดไม่ได้ที่จะเลียริมฝีปาก เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ไร้ยางอาย

ซูซูโกรธจนตัวสั่น เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนกับแกะที่ถูกล้อมรอบด้วยหมาป่า

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เตรียมจะโทรหาฉินเทียน

“งานประชุมเจรจาของวันนี้ เป็นความลับทางการค้า คุณต้องการเปิดเผย?” รปภ.คนหนึ่งมือไวตาไว แย่งโทรศัพท์ไปอย่างรวดเร็ว

รปภ.อีกคนหนึ่งหันตัว กระทั่งมีการปิดประตู

ครั้งนี้ ซูซูกลายเป็นนกในกรง เธอรู้สึกถึงดวงตารอบตัว เหมือนกับมีดที่แทงเข้ามาหาเธอ

“ฉันรู้จักคุณ คุณเป็นบล็อกเกอร์ความงามที่มีชื่อเสียงอลิสคนนั้นไม่ใช่เหรอ?”

“อั๊ยยะ ฉันเป็นแฟนคลับของคุณ!”

คุณป้าคนหนึ่งพูดด้วยความตื่นเต้น

“ไม่ผิด นอกเหนือจากมีตัวตนเป็นคุณนายของเจี้ยนเหรินกรุ๊ปแล้ว ฉันยังมีอีกตัวตนหนึ่ง นั่นก็คือบล็อกเกอร์ความงาม”

“ตอนนี้สามารถมีแฟนคลับหลายล้านคนได้ ความพยายามและพรสวรรค์ของฉันล้วนแล้วไม่สามารถแยกออกจากกันได้”