บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 13
สรุปบท บทที่13รีบไปเอาเห็ดหลินจือ: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
อ่านสรุป บทที่13รีบไปเอาเห็ดหลินจือ จาก บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ โดย ต้าวเมียวเมียว
บทที่ บทที่13รีบไปเอาเห็ดหลินจือ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนซ์ บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ต้าวเมียวเมียว อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่13รีบไปเอาเห็ดหลินจือ
สำหรับจูนจิ่วแล้วนี่เป็นข่าวดีที่คาดไม่ถึงความทางแพทย์ของนางสามารถใช้ได้กับที่นี่ทั้งหมด
ชื่อยาสมุนไพรต่างๆล้วนมีชื่อเรียกเหมือนกันหมดนักกลั่นยาที่มีความสามารถเฉพาะไม่เหมือนใครก็เพียงแค่ตอนที่กลั่นยาใช้ปราณของตนเสริมเข้าไปในยาเพื่อให้ยาที่มีผลสัมฤทธิ์ที่ดีที่สุดแค่นั้นเองสลับกันกำลังก็คือพลังจิตของโลกใบนี้
ปลายนิ้วจูนจิ่วเคาะเล่นบนโต๊ะ“คราวนี้ข้าเข้าใจล่ะเจ้าของเดิมเพียงแค่เลือดลมอุดตันไม่ใช่ไม่สามารถรักษาทำไมถึงกลายเป็นขี้ปากคนอื่นกล่าวหาว่าขี้ขลาดตาขาว?”
“ที่แท้ก็เพราะพวกเราไม่มีหนทางรักษา”เสี่ยวอู่พูดขึ้นอย่างดูแคลน
“แค่ปัญหาเลือดลมอุดตันเล็กน้อยยังรักษาไม่ได้ความรู้ทางการแพทย์ในโลกใบนี้จบแล้วตอนนี้เจ้านายท่านมาแล้วสามารถสอนพวกเขาดีๆให้พวกเขาได้เห็นว่าอะไรคือความรู้ทางการแพทย์ที่แท้จริง”
กำไลมือสว่างไสวน้ำเสียงเสี่ยวอู่พูดชื่นชมจูนจิ่ว
เจ้านายของเขายาเม็ดหนึ่งในหัวเซี่ยสามารถทำให้ผู้คนแย่งจนหัวชนกันแตกคนที่มาขอให้รักษาก็ต้องดูว่าจูนจิ่วมีอารมณ์รักษาไหมชื่อเสียงเงินทองเกียรติยศใช้ไม่ได้ผลกับนางสักอย่างทำอะไรตามใจตัวเองหยิ่งจองหองไร้ความปรานีนี่ก็คือหมอเทวดาจูนจิ่วหมอที่มีฝีมือที่สุดในหัวเซี่ย
จูนจิ่วก็เข้าใจทุกอย่างของที่นี่จากในหนังสือ
ที่นี่มีปราณเสริมร่างมีนักจิตที่สามารถฝึกฝนฝึกฝนถึงขั้นสูงสุดก็จะสามารถย้ายหุบเขาพลิกทะเลเคลื่อนย้ายฟ้าดินยิ่งมีชีวิตอย่างไม่สิ้นสุดนักกลั่นยามีจำนวนน้อมมากยังมีที่แตกต่างอีกเป็นชื่อเรียกที่จูนจิ่วไม่เคยได้ยินมาก่อน
การข้ามภพมานี้เหมือนกับการเปิดกล่องวิเศษเปิดโลกที่กว้างใหญ่ให้จูนจิ่วทำให้ในใจนางตื่นเต้นอยากที่จะไปเดินด้วยตัวเองดูความแปลกประหลาดของโลกใบนี้
แต่ตอนนี้ยังไม่รีบต้องจัดการความวุ่นวายที่เจ้าของเดิมยังหลงเหลือ
จูนจิ่ว“เอาล่ะหนังสือก็อ่านแล้วไปหาซื้อยาที่ร้านขายยาสักหน่อยแล้วก็กลับได้แล้ว”
ลุกขึ้นปัดมือเอาหนังสือทั้งหมดเก็บไว้ในกำไลข้อมือจูนจิ่วเดินออกจากร้านหนังสือเจ้าของร้านหนังสือยังคงยืน
เดินเข้าไปในฝูงคนจูนจิ่วมองเห็นวันรุ่นคนหนึ่งล้มอยู่ในอ้อมอกบ่าวใช้สีหน้าซีดขาวเหงื่อแตกไม่หยุดร่างกายกระตุกมือทั้งคู่กำหมัดแน่นดูจากสีหน้าแล้วเขาดูเจ็บปวดทรมานมาก
การแต่งกายของพวกเขาดูมีราศีไม่เหมือนเป็นคนเมืองเฟิงหลัว
“ท่านหมอจ้าวมาแล้ว”
“ท่านหมอท่านรีบช่วยดูอาการของคุณชายข้าเร็วคุณชายข้ามีโรคไข้หวัดตอนนี้อาการกำเริบและไม่ได้เอายามานี่จะทำยังไงดี?”บ่าวใช้ร้อนใจจนน้ำเสียงพูดปนเสียงร้องไห้
ท่านหมอจ้าวสีหน้าจริงจังพูดปลอบว่า“เจ้าปล่อยเขาก่อนให้เขานอนราบ”
จับดูชีพจรของคุณชายแล้วท่านหมอจ้าวลูบคลำหนวดแล้วพูดกับเจ้าของร้านขายยาว่า“เจ้ารีบไปเอาเห็ดหลินจือ”
“ป้อนเห็ดหลินจือเขาก็จะขาดใจตายทันที”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
หนังสือยังไม่จบ ไม่อัปต่อแล้วเรอค่ะ...