บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 282

บทที่282 ตบหน้าเร็วเกินไป เหมือนพายุพายุทอร์นาโด

ข่าวแพร่ไปทั่ว ทุกคนตกตะลึง แต่ละคนหวาดกลัวจนตัวแข็งเป็นท่อนไม้เป็นเวลานานก่อนจะดึงจะสติกลับมา ห้าสำนักสิบอาณาจักรพินาศแล้ว!

อะไรนะ？เจ้าสำนักเจี้ยนจงถูกจูนจิ่วฆ่าตายแล้ว? ชางไห่จงถูกกักขังอยู่บนภูเขา ลงเขาไม่ได้? ทุกคนต่างไม่เชื่อ แต่รอข่าวจากเจี้ยนจงว่าเจ้าสำนักเจี้ยนจงถูกฆ่าตายแล้วจริงๆ เจี้ยนจงสืบทอดโดยโจ๋วชิว ส่วนชางไห่จงถูกขังไว้บนภูเขา ออกมาเป็นต้องตายทุกคน นานเข้าก็ไม่มีผู้ใดกล้าลงเขา

เจี้ยนจงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เลย ชางไห่จงด่าว่าภูเขาด้วยความโกรธทุกวัน ด่าสาวกของสำนักเทียนอู่จงที่อยู่ข้างล่าง แต่พวกเขาไม่รู้ เจี้ยนจงก็มีส่วนร่วมด้วย เพราะไม่มีคนที่ลงจากภูเขามีชีวิตกลับมาเลย ข่าวจึงเข้าไปไม่ถึง

ข่าวไปถึงที่ตันจง อู๋ซานไปที่ตำหนักตันจงอย่างรีบเร่ง

เมื่อเขาเดินเข้าประตู ก็ได้ยินเสียงที่ตื่นเต้นของอาจารย์ตน “ดีมาก! โอกาสของเรามาแล้ว เจี้ยนจงและชางไห่จงเป็นเศษสวะทั้งนั้น ตอนนี้มีแค่พวกเราที่สามารถจับจูนจิ่วได้!”

“อาจารย์!” อู๋ซานตะโกนเสียงดัง เขาเข้าไปแล้วพูด: “อาจารย์ ไม่ได้เด็ดขาด เรากับจูนจิ่ว และสำนักเทียนอู่จงไม่ได้มีความแค้นฝังลึกอะไรเลย ทำไมต้องเป็นศัตรูกับสำนักเทียนอู่จงด้วย? อาจารย์ เราเป็นกลางเหมือนสำนักหุ้นหยวนไม่ได้หรือ?”

“ไม่มีความแค้นฝังลึก? อู๋ซาน สาวกตันจงของข้าที่เข้าร่วมการแข่งขันทั้งห้าสำนัก มีเจ้าเพียงคนเดียวที่กลับมา ที่เหลือทั้งหมดตายอย่างไร้ที่ฝังที่สำนักเทียนอู่จง ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของเทียนอู่จง!” เจ้าสำนักตันจงเมิ่งจื้อหยวนดุด่าด้วยความโกรธ

อู๋ซานถูกตำหนิ เผยรอยยิ้มที่ขมขื่นบนใบหน้า เขาพูดต่อ: “อาจารย์ สาวกตันจงถูกเทียงฉิวฆ่าตายต่างหาก เกี่ยวอะไรกับสำนักเทียนอู่จง?”

“อู๋ซาน เจ้าพูดพร่ำพรื่ออะไร? เห็นได้ชัดว่าสาวกตันจงถูกสำนักเทียนอู่จงฆ่า จะเป็นเทียงฉิวได้อย่างไร? เทียงฉิวเป็นกองกำลังที่สร้างขึ้นจากสำนักศึกสามทั้งสาม สูงส่งเหนือใครๆ จะฆ่าสาวกตันจงของเราได้อย่างไร?”

เมิ่งจื้อหยวนพูดอย่างเสแสร้ง ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเรื่องต่อด้วยชักนำอู๋ซาน “อู๋ซาน เพียงแค่ทำลายสำนักเทียนอู่จง จับจูนจิ่ว สำนักศึกสามทั้งสามสนับสนุน ตันจงของเราก็จะเป็นสำนักอันดับที่หนึ่งในห้าสำนักสิบอาณาจักร! เจ้าเป็นศิษย์ที่อาจารย์ชื่นชอบมากที่สุด อนาคตตันจงก็เป็นของเจ้า ซึ่งสิ่งที่สำคัญ เจ้าต้องแยกแยะให้ชัดเจน!”

“……อาจารย์” อู๋ซานตกใจ

เขาคิดไม่ถึง อาจารย์ที่ตนนับถือบิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อสิ่งที่ความปรารถนา เขาตกใจยิ่งกว่า ที่จู่ๆเจี้ยนจง ชางไห่จงและตันจงของพวกเขาเป็นศัตรูกับสำนักเทียนอู่จง ได้รับผลกระทบจากเทียงฉิว

อู๋ซานหายใจเข้าลึก ไม่ยอมแพ้พูดโน้มน้าวต่อ: “แต่อาจารย์ เจี้ยนจงพ่ายแพ้แล้ว เจ้าสำนักถูกฆ่า! ชางไห่จงก็ถูกขังอยู่บนภูเขา ไม่มีข่าวคราวเลย ตันจงของเราล้วนเป็นนักกลั่นยา จะต่อสู้กับสำนักเทียนอู่จงได้อย่างไร?”

“หึ! นั่นเป็นเพราะเจี้ยนจงไร้ความสามารถ ชางไห่จงไร้ประโยชน์ นักกลั่นยาแล้วยังไง? ชาวโลกเคารพตันจงของเรา เพียงแค่พวกเขาต้องการยา ก็ต้องหอบมาหาตันจงของเรา อู๋ซาน วันนี้อาจารย์จะสอนวิกลอุบายดีๆ ในการฆ่าแบบไม่เห็นเลือด!” เจ้าสำนักตันจงเมิ่งจื้อหยวนหัวเราะชอบใจ

เขาโบกมือให้กับอู๋ซาน และเอียงหูพูดขึ้น หลังจากอู๋ซานได้ยิน สีหน้าก็ซีดขาวราวกับแผ่นกระดาษทันที

วิธีการที่ชั่วร้ายมาก!

ใจในเขายากที่จะสงบ หลังจากทนไม่ไหวออกจากตำหนัก แอบเขียนจดหมายส่งออกไป อู๋ซานกัดริมฝีปากจนเป็นรอยวงสีขาว มีเลือดออกเล็กน้อย เขาพึมพำ: “จูนจิ่ว พระคุณที่เจ้าช่วยชีวิตไว้ข้าทำได้มากสุดเพียงเท่านี้แล้ว”

จูนจิ่วได้รับจดหมายจากนกพิราบจากอู่ซาน หลังจากได้ยินข่าวชิงหยู่ก็พาผู้อาวุโสกลุ่มหนึ่งเข้าไปในห้องของจูนจิ่วทั้งหมด

ชิงหยู่รีบพูดขึ้น: “ศิษย์น้อง ตันจงอู๋ซานทำไมถึงส่งจดหมายให้เจ้า? เขาพูดอะไรบ้าง”