บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 285

บทที่ 285 ยั่วยวนให้ติดใจ

ทางนั้น ตันจงยังคงกังวลรอให้จูนจิ่วยอมรับรับคำท้าต่อสู้ รออยู่ทุกๆ วัน จูนจิ่วไม่ตอบพวกเขาตื่นเต้นและอิ่มเอมใจมากคิดว่าจูนจิ่วกลัวเสียแล้ว ประโคมข่าวกอบกู้ชื่อเสียงของตันจงในทันที

ผลสุดท้ายไม่รู้เลยว่า จูนจิ่วกำลังนำคนไปฆ่าพันธมิตรคนสุดท้ายของพวกเขา!

กูซูหยิงรายงานสถานการณ์ของชางไห่จงตั้งแต่ต้นจนจบ ชิงหยู่พูดต่อ: “ชางไห่จงถูกกักขังอยู่บนภูเขาเป็นเวลาครึ่งเดือนกว่าแล้ว เสบียงอาหารของพวกเขาไม่เพียงพอ เราบุกโจมตีขึ้นเขา พวกเขาคงกลัวและจะหนีลงทะเล”

“แม่นาย พวกเราไม่มีใครเชี่ยวชาญในการเดินเรือในทะเล เกรงว่าจะเป็นเรื่องยากที่จะไล่ตามชางไห่จง” เหอซ่านพูดขึ้น

ชางไห่จงหันหน้าไปทางแผ่นดินใหญ่ เป็นสำนักที่ด้านหลังติดกับทะเล แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะปิดกั้นทางทะเลแล้วก็ตาม แต่เมื่อมีความเสี่ยงในการทำลายล้างสำนัก ชางไห่จงพยายามอย่างเต็มที่ก็จะต้องถอยห่างจากทะเล พวกเขาไม่มีคนใดเชี่ยวชาญการเดินเรือ ถ้าตามไม่ทันก็จัดการชางไห่จงไม่ได้

จูนจิ่ว: “เรื่องนี้ง่าย ก่อนอื่นให้เผาเรือทั้งหมดของชางไห่จงก่อน”

“จากนั้นล่ะ?” ทุกคนมองมาที่นาง

จูนจิ่วยกมือขึ้น วางขวดทีละขวดทั้งหมดสิบขวดบนโต๊ะทุกคนพยักหน้าและเงยหน้าตามการเคลื่อนไหวของนาง ดูเหมือนจะสนุกมากทีเดียว

ชิงหยู่สงสัย “ศิษย์น้อง สิ่งนี้คืออะไร?”

“น้ำดอกโล๋ห้าขวด ละอองเกสรดอกโล๋ห้าขวด”

“เหมียวๆ!” เสี่ยวอู่มีสิทธิ์มากที่สุดที่จะตอบคำถามนี้

ในตอนแรกเป็นมันที่ถือละอองเกสรดอกโล๋ และปฏิบัติภารกิจสำเร็จสมบูรณ์ จัดการกลุ่มคนตระกูลจูนที่แตกแยกในเมืองเฟิงหลัวสำเร็จ! เสี่ยวอู่ดวงตาแมวที่ประกายสดใสมองจูนจิ่ว อ้อนเหมียวๆ ครั้งนี้ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่มันเถิด!

ดวงตาที่เย็นชาและโหดร้าย มองไปที่เสี่ยวอู่อย่างนุ่มนวลและเหลือเชื่อ

จูนจิ่วลูบหัวเสี่ยวอู่ ยกมุมปากพูดขึ้น: “ช่างไห่จงกว้างใหญ่ขนาดนั้น รอเจ้าโรยยาหมดประสิทธิภาพก็หายหมดแล้ว”

“เหมียวQAQ”

“เด็กดี～คราวนี้เจ้าสามารถกำกับดูแลพวกเขาทำได้” ได้ยินจูนจิ่วพูดเช่นนี้ เสี่ยวอู่เต็มไปด้วยพลังทันที หันหน้าไปมองไปที่ทุกคนด้วยความเย่อหยิ่ง เต็มไปด้วยความทรงพลัง

มันถือเป็นหัวหน้าคุมงาน พวกเจ้าต้องทำให้ดี!

จูนจิ่วบอกพวกเขาถึงผลกระทบของน้ำดอกโล๋และละอองเกสรดอกโล๋ แบ่งเป็นห้ากลุ่มจากทุกคน แอบเข้าไปในชางไห่จงและเทน้ำดอกโล๋ลงในน้ำดื่มน้ำใช้ของพวกเขา ทำแผนที่ขอบเขตที่สาวกของชางไห่จงออกไปในระหว่างนี้

ชุดที่สองจะเคลื่อนไหวอีกครั้ง ก็คือนำละอองเกสรดอกโล๋ปูทางเดิน เมื่อกองทัพใหญ่เคลื่อนไหว!

เพราะด้านหลังชางไห่จงติดกับทะเล พายุลมแรง เพราะเหตุนี้ละอองเกสรดอกโล๋จะต้องติดอยู่ที่จุดสำคัญ ลงมือทีเดียวก็ต้องถูกจุด มิฉะนั้นชางไห่จงจะตื่นตัว ใช้ครั้งที่สองก็ไม่เป็นผลแล้ว

หลังจากฟังแผนของจูนจิ่ว เหอซ่านพูดขึ้น: “แม่นาย เชิญท่านมากับข้า แผนการนี้ ข้ามีตัวเลือกที่ดีที่สุด!”

“ผู้ใด?”

“กองทัพเย่สิง”

ตอนนี้จูนจิ่วมีทั้งสองแล้ว พวกเขายังมีเหตุผลอะไรจะต้องลังเล?

สำหรับที่จูนจิ่วบอกว่านางไม่ใช่บุตรสาวของจูนหมิงเย่ ผู้นำยืนยันแล้วจะผิดได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้นรูปลักษณ์จูนจิ่วเหมือนกับแม่ทัพและฮูหยินขนาดนั้น พวกเขาเพียงแค่คิดว่าจูนจิ่วไม่เคยเจอพ่อแม่ จึงไม่ยอมรับ

ทันใดนั้นกองทัพเย่สิงก็เข้าแถวกันเอง รับยาจากจูนจิ่วกลืนกินลงไปอย่างไม่ลังเลสักนิด

มองกองทัพเย่สิงด้วยสายตาเย็นชา มุมปากจนจิ่วโค้งเปิดขึ้นเล็กน้อย เขาไม่สนอดีต สนใจแต่อนาคต พวกเขาภักดีต่อนาง นางก็ต้องทำให้พวกเขาเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกอยู่แล้ว! จากนี้ยังมีจูนเสี่ยวเหล่ย หยูนเฉียว กู่ซงพวกเขาเข้าร่วมด้วย นี่คือภาพในแผนของนาง

ยาที่จูนจิ่วให้นั้นมีผลสองอย่าง หนึ่งคือเพื่อให้มั่นใจในความภักดีของพวกเขา สองคือการปรับพลังให้กับร่างกายของพวกเขาให้สูงขึ้นในเวลาอันสั้น

จูนจิ่วออกคำสั่ง “ข้าต้องการห้ากลุ่มย่อยโดยเร็วที่สุด นำน้ำดอกโล๋เข้าไปที่ชางไห่จง”

ในกองทัพเย่สิงแบกออกเป็นห้ากลุ่มย่อย รับน้ำดอกโล๋และจากไป รอพวกเขากลับมาพร้อมความสำเร็จ จูนจิ่วถึงจะนำละอองเกสรดอกโล๋ให้พวกเขา กองทัพเย่สิงเคลื่อนไหวก่อนหนึ่งก้าว หลังจากทุกคนแยกย้าย ที่เดิมเหลือเพียงจูนจิ่วและเสี่ยวอู่ และเสียงอิดออดที่ดังจากด้านหลัง “เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์บอกพวกเขา ไม่กลัวตัวตนถูกเปิดเผยหรือ?”

“พวกเขามีสิทธิ์ที่จะสงสัย ข้าให้พวกเขาเลือกแล้ว” พวกเขาไม่เชื่อ ไม่สงสัย

โม่อู๋เยว่เลิกคิ้ว มุมปากยิ้มลึกขึ้นเล็กน้อย เขาพูด: “เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ไม่แปลกใจเลย ที่ข้ารู้ตัวตนของเจ้า?”

เปลี่ยนเป็นคนอื่น ต้องตกใจ กลัวเสียขวัญอย่างแน่นอน แต่จูนจิ่วยังคงนิ่งและสงบ ลูบแมวของนางอย่างสบายๆ พร้อมกับรอยยิ้มที่ทะนงเกรี้ยวกราดบนริมฝีปากสีแดง

จูนจิ่วยิ้มสบตามองกับโม่อู๋เยว่ “ข้าคือจูนจิ่ว แต่ก็ไม่ใช่จูนจิ่ว จุดนี้ ข้าไม่เคยปิดบังผู้ใด และสำหรับปีศาจเช่นเจ้า ปิดบังไม่ได้อยู่แล้ว งั้นให้เจ้าเดาว่าผีเข้าสิงข้า หรือข้าสิงร่างผู้อื่น?”

“ข้าเดาว่าเจ้ามาเพื่อแต่งงานกับข้า” รอยยิ้มที่ชั่วร้าย ยั่วยวนให้ติดใจ