บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 325

บทที่ 325 ยืมมือผู้อื่นจัดการม้าลายเสือดาว

ม้าลายเสือดาวอยู่ที่นี่ ถ้าอย่างนั้นหญ้าสวนยิงก็

จูนจิ่วหันไปสบตากับชิงหยู่ เอ่ยเสียงต่ำว่า “ศิษย์พี่ ที่นี่แหละ หาที่สูงๆสำรวจดูก่อน”

“ได้”ชิงหยู่พยักหน้า พวกเขาปีนขึ้นไปบนยอดหุบเขาซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ ยื่นหัวออกไปดูยังกลางหุบเขา หุบเขาเปิดกว้าง แค่แวบเดียวก็สามารถเห็นความเป็นไปที่เกิดขึ้นในหุบเขาได้แล้ว ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เห็นสัตว์ทิพย์ระดับห้าอย่างม้าลายเสือดาวได้อย่างชัดเจน

ชื่อม้าลายเสือดาวมีคำว่าม้า มันมีขาสี่ข้างที่เรียวยาวเหมือนกันกับม้า และมีหัวเป็นม้า แต่ร่างกายกลับเหมือนเสือดาวไม่มีผิด มีลายเสือดาวสีทอง

ใต้แดดร้อน ม้าลายเสือดาวกำลังเดินเล่นไปมาอยู่ในหุบเขาอย่างสง่างาม พวกเขาเสียเวลาไปนิดหน่อย เพื่อมองหาหญ้าสวนยิงที่ซ่อนตัวอยู่ใต้พงหญ้ารก พอมองไป ชิงหยู่ยังไม่อยากเชื่อ “นี่คือหญ้าสวนยังหรือ แน่ใจนะว่าไม่ใช่หญ้าทั่วไป”

“หญ้าสวนยิงนั้นมีเพียงม้าลายเสือดาวเดินเข้าใกล้เท่านั้น จึงจะเผยโฉมที่แท้จริงของมัน ”

จูนจิ่วพูด ม้าลายเสือดาวกำลังเดินเข้าใกล้วหญ้ากลุ่มนั้นพอดี

เห็นเพียงในพงหญ้า มีกลุ่มหญ้าสูงสวยงามกลุ่มหนึ่งเกิดประกายขึ้น มีแสงสีม่วงอ่อนๆทอออกมา ใต้แสงอาทิตย์ ยังสามารถมองเห็นไอสีม่วงระบำอยู่รอบๆใบหญ้า อ่อนช้อยงดงาม นี่จึงจะเป็นโฉมหน้าที่แท้จริงของหญ้าสวนยิง

จูนจิ่ว “ศิษย์พี่เห็นชัดหรือยัง หญ้าสวนยิงที่แก่เต็มที่มีเพียงแค่กอเดียวเท่านั้น อย่าเก็บผิดเด็ดขาด”

“อืม ข้าเห็นชัดเจนแล้ว ศิษย์น้องมีแผนอะไรหรือไม่ หรือจะลงมือเลย หรือว่าจะล่อให้ม้าลายเสือดาวออกไปก่อนค่อยลงมือ”ชิงหยู่ถามนาง

จูนจิ่วไม่ได้ตอบในทันที นางสังเกตม้าลายเสือดาวก่อนอย่างเงียบๆ จากนั้นก็แอบเหลือบสายตามองไปยังที่ๆไกลออกไปที่หยุนหนีซ่อนตัวอยู่ จูนจิ่วยกมือขึ้นลูบแมว“ข้ามีความคิดดีๆแล้ว ยืมมือผู้อื่นจัดการดีกว่า”

“ยืมมือผู้อื่น”ชิงหยู่อึ้งไปก่อนสักพัก จากนั้นก็ค่อยๆเดาความคิดของจูนจิ่วออก มุมปากเผยรอยยิ้มแฝงไปด้วยความชั่วร้ายอยู่หลายส่วน ชิงหยู่พยักหน้า ความคิดนี้ไม่เลว แต่ว่าถ้าจะลงมือจริงๆคงไม่ง่ายดาย

เพราะหากล้มเหลว คนที่ซวยก็คือพวกเขา

ชิงหยู่ “ให้ข้าไปล่อม้าลายเสือดาว”

“ไม่ เรื่องนี้เสี่ยวอู่ถนัดกว่าท่าน ให้เขาไป”จูนจิ่วลูบหัวเสี่ยวอู่ บนนิ้วมีห่อของเล็กๆส่งให้เสี่ยวอู่ จูนจิ่วพูด “ล่อให้ม้าลายเสือดาวไปตรงหน้าหยุนหนี จากนั้นก็เปิดห่อนี้โรยบนตัวจากนั้นก็กลับมาได้ อย่าได้โอ้เอ้เด็ดขาดเข้าใจหรือไม่”

“เหมียว”เสี่ยวอู่นั่งตัวตรงพยักหน้ารับ เข้าใจ

ชิงหยู่เห็นอย่างนี้ก็ประหลาดใจ อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “ศิษย์น้อง เจ้าจะให้เสี่ยวอู่ไปล่อม้าลายเสือดาวหรือ ไหวหรือไม่ ข้าไม่ได้สงสัยความสามารถของเสี่ยวอู่นะ ข้ารู้ว่ามันฉลาดมาก แต่นั่นมันม้าลายเสือดาวระดับห้าเชียวนะ ”

“เหมียวๆๆ”ไม่รอจูนจิ่วตอบ เสี่ยวอู่ก็หันไปร้องเหมียวๆกับชิงหยู่อย่างหยิ่งทะนง

จูนจิ่วไม่อธิบายอะไร พูดเพียงว่ารอเดี๋ยวก็รู้เอง นางตบที่ก้นของเสี่ยวอู่เบาๆ เสี่ยวอู่ก็รีบกระโดดไปยังหุบเขาทันที พวกเขาเงยหน้ามองตามร่างของเสี่ยวอู่ เห็นเพียงเสี่ยวอู่พุ่งเข้าไปในหุบเขา วิ่งไปมารอบตัวม้าลายเสือดาวอย่างอวดดี

ฉากนี้ก็ตกอยู่ในสายตาของหยุนหนีด้วย นางกลั้นหัวเราะไม่อยู่

“ฮ่าๆๆๆ พวกเขาบ้าไปแล้ว ให้แมวตัวหนึ่งไป นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ หึ เห็นทีข้านั่นแหละที่ฉลาดที่สุด พวกเขาเอาหญ้าสวนยิงไม่ได้ กลับให้แมวไปเด็ดแทน บ้าไปแล้วบ้าไปแล้ว ”หยุนหนีทั้งหัวเราะเยาะทั้งดูถูก