บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 440

ทุกคนต่างมองไปที่จูนจิ่วพร้อมกัน “วิธีอะไร”

ก่อนอื่นจูนจิ่วส่งสัญญาณมือให้ทุกคนนั่งลง พวกเขาต่างยืนอยู่หลังต้นไม้คนละต้น เมื่อนั่งลงเหมือนพวกเราได้นั่งล้อมวงกัน แต่ว่าระยะห่างไกลไปหน่อย จูนจิ่วนั่งขัดสมาธิ เสี่ยวอู่นั่งกรนอยู่บนขาของนาง

จูนจิ่วเอ่ยขึ้นว่า “อินทรีเสือดาวสามตาเป็นสัตว์ทิพย์ชั้นแปด จุดนี้พวกเจ้าก็รู้ดี ตอนนี้พวกเรามาพูดเรื่องที่ยังไม่รู้บ้าง ”

ทุกคนต่างเงียบ รอจูนจิ่วพูดต่อ

“อินทรีเสือดาวสามตามีเพียงดวงตาที่อยู่ตรงกลางเท่านั้นที่มีพรสวรรค์ในการรับรู้ทุกสิ่ง สามารถปล่อยพลังโจมตีเทียบเท่ากับนักจิตใหญ่ชั้นห้า มันชำนาญการสู้กลางอากาศ ในป่าจะมีข้อจำกัดต่อมัน แต่ก็มีขอบเขต”

“ก่อนหน้านี้ข้ากับเสี่ยวหยิ่งได้ลงมือ ทำร้ายอินทรีเสือดาวสามตาไปหลายส่วน ในเมื่อบาดแผลไม่ร้ายแรงพอ แต่พวกเราสามารถโจมตีซ้ำไปที่รอยแผลนั้นได้ เพื่อเพิ่มอาการบาดเจ็บจากแผล ข้ามีแผนอย่างนี้ ให้เสี่ยวหยิ่งไปดึงดูดอินทรีเสือดาวสามตามา ”จูนจิ่วเพิ่งจะพูดขึ้น เสี่ยวหยิ่งก็มุดออกมาจากแขนเสื้อของชิงหยู่

มันกระโดดไม่กี่ครั้งก็ไปอยู่ตรงหน้าจูนจิ่ว เสี่ยวหยิ่งเบิกตากว้าง “เจ้าให้ข้าไปหรือ”

“มีปัญหาหรือ”

มองดวงตาที่เย็นชาของจูนจิ่ว สัญชาตญาณเอาตัวรอดของเขาทำให้เขาต้องหุบปากไป ไม่ทำงาน จะถูกโยนออกไปได้

แต่เสี่ยวหยิ่งยังคงพูดเสียงอ่อนว่า “ก่อนหน้านี้ข้าเสียพลังไปมาก ถ้าต้องปะทะกับอินทรีเสือดาวสามตาอีก ข้าคงสู้ไม่ได้ ”ขณะพูด คำพูดต่อจากนั้นเสี่ยวหยิ่งแอบส่งกระแสเสียงให้จูนจิ่วเพิ่มเติมว่า “นอกจากข้าจะเผยตัวตนที่แท้จริง แต่อย่างนั้นจะทำให้ข้าเข้าสู่การหลับใหล ”

“แล้วทำไมจะไม่ได้ ”จูนจิ่วเองก็ส่งกระแสเสียงกลับไป

เสี่ยวหยิ่งเบิกตากว้างขึ้น บนหน้าของจิ้งจอกสำริดเผยแววเจ็บปวดใจราวกับมนุษย์ ตอนนี้เองเสี่ยวอู่ก็เสริมขึ้นอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวอู่ส่งกระแสเสียงหัวเราะชอบใจ “ในเมื่อปกติเจ้าก็กินแล้วนอนนอนแล้วก็กิน น้อยมากที่จะทำงาน หลับใหลก็หลับใหลสิ ชิงหยู่จะเก็บเจ้าเอาไว้ในแขนเสื้อ ไม่ลืมหรอกน่า ”

เสี่ยวหยิ่ง ทำหน้าจะร้องไห้

รังเกียจเขาขนาดนั้นเชียว

จูนจิ่วตบที่หัวของเสี่ยวอู่เบาๆ นางมองไปทางเสี่ยวหยิ่งแล้วพูดว่า “เจ้าไม่จำเป็นต้องปะทะกับอินทรีเสือดาวสามตาต่อหน้าก็ได้ เจ้าแค่ต้องดึงดูดมันมา ที่เหลือปล่อยเป็นหน้าที่พวกเรา ”

“ได้ เรื่องนี้ข้าต้องทำได้แน่ ”เสี่ยวหยิ่งเก็บกิริยาทั้งหมด พยักหน้ารับ

แล้วมองไปที่ทุกคน จูนจิ่วมอบหมายงานของแต่ละคน จะฆ่าอินทรีหัวเสือดาวสามตา จะอาศัยพลังของคนแค่หนึ่งหรือสองคนไม่ได้ ทุกคนต้องช่วยกัน

เวลาก่อนเที่ยงในวันต่อมา ก็คือเวลาที่พวกเขาต้องลงมือ

อินทรีเสือดาวสามตาเป็นสัตว์นักล่าที่ออกหากินตอนกลางคืน พลบค่ำจนกลางคืนคือเวลาที่มันคล่องแคล่วที่สุด ตอนเช้าเป็นช่วงที่มันกินอิมแล้วต้องพักผ่อน พลังการโจมตีของมันจะลดลงไปเล็กน้อย นั่นย่อมดีสำหรับพวกเขา

……

เสี่ยวหยิ่งออกเดินทางไปดึงดูดให้อินทรีเสือดาวสามตามา จูนจิ่วกับพวกชิงหยู่ต่างก็รีบทำกับดักและเตรียมการอย่างรวดเร็วในจุดเดิมที่อยู่ ทุกอย่างพร้อมแล้ว รอเพียงอินทรีเสือดาวสามตามาเท่านั้น

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ทำให้คนตื่นเต้นจนต้องสูดหายใจเข้าลึกๆ ฝ่ามือมีเหงื่อผุดออกมาเบาๆ เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามสองก้านธูปแล้ว ที่ไกลออกไปมีเสียงคำรามของอินทรีเสือดาวสามตาส่งมา ชิงหยู่ยืนอยู่บนยอดไม้ เขามองไปยังไกลออกไปก้มหน้าลงมาพูดทันทีว่า “อินทรีเสือดาวสามตามาแล้ว ”

“ทุกคนเตรียมตัว ”