บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 441

แควก

ฟู่ เลือดสดพุ่งทะลัก ย้อมกรงเล็บของเสี่ยวอู่จนเป็นสีแดง จากนั้นเสี่ยวอู่ก็กัดเข้าไปที่คอของอินทรีหัวเสือดาวสามตาอย่างแรงอีกครั้ง ค่อยถอยห่างออกมา กรงเล็บเมื่อครู่ เสี่ยวอู่ข่วนจนดวงตาของอินทรีหัวเสือดาวสามตาบาดเจ็บเสียหาย

แต่เสียดายที่ข่วนจนเสียหายไปนั้นเป็นแค่ดวงตาธรรมดาสองข้างนั้น ดวงตาที่มีพลังพิเศษรีบปิดลงและหลบกรงเล็บไปได้

เจ็บปวดจนเกิดอาการคลั่ง อินทรีหัวเสือดาวสามตาเอาแต่ร้องคำรามไม่หยุด มันเกิดอาการบ้าคลั่งขึ้นจนไม่ได้สนใจพวกจูนจิ่ว เอาแต่ไล่ฆ่าเสี่ยวอู่อย่างเอาเป็นเอาตาย

ชิงหยู่ที่อยู่ด้านล่างยังไม่ทันได้ใช้มีดฟันกรงเล็บของอินทรีหัวเสือดาวสามตา เห็นอินทรีหัวเสือดาวสามตาคลั่งขึ้นมา ก็รีบหมอบลงกับพื้นเพื่อหลบมัน

ปีคู่นั้นของมันได้รับบาดเจ็บหนัก อินทรีหัวเสือดาวสามตาบินไม่ได้ กรงเล็บข้างหนึ่งก็มีบาดแผล วิ่งกะเผลกชนซ้ายชนขวาอยู่ในป่า ไม่สนใจทะเลเพลิง และสิ่งกีดขวางใดๆ อินทรีหัวเสือดาวสามตาจ้องเขม็งแต่เสี่ยวอู่

เสี่ยวอู่นั้นเร็วกว่าอินทรีหัวเสือดาวสามตาอยู่มาก มันแกล้งวิ่งแล้วหยุดเป็นระยะด้วยเจตนาชั่วร้าย กวักกรงเล็บเพื่อท้าทายอินทรีหัวเสือดาวสามตา หรือบางทีก็คาบกิ่งไม้หักทุบไปที่ตัวมัน ทำเอาอินทรีหัวเสือดาวสามตาโกรธจนร้องคำรามอย่างบ้างคลั่ง พลังโจมตีที่ดวงตาระหว่างคิ้วยิ่งดุร้ายขึ้น

ชิงหยู่พูดว่า “เสี่ยวอู่จะไม่เป็นไรใช่หรือไม่”

จูนจิ่วยิ้มเย็น พูดว่า “อินทรีหัวเสือดาวสามตาตามเสี่ยวอู่ไม่ทัน พวกเราบุกเข้าไปกันเถอะ เห็นรอยแผลที่คอของอินทรีหัวเสือดาวสามตาหรือยัง ทุกคนโจมตีตรงจุดนั้น ถ้าคิดว่าเป้าหมายตรงนั้นมันเล็กไป ก็ให้มุ่งไปที่การตัดคอมันให้ขาด แต่ก็ต้องระวังตัวไว้ด้วย อย่าให้ดวงตาที่สามของมันทำร้ายเอาได้”

“ได้”

“ไม่มีปัญหา”

“ฆ่าอินทรีหัวเสือดาวสามตา นี่มันเรื่องที่น่าภูมิใจที่สุด พวกเราลุย”

ไหวตัว พวกเราใช้ความเร็วพุ่งเข้าหาอินทรีหัวเสือดาวสามตาอีกครั้ง

มีเสี่ยวอู่ที่ปราดเปรียว และเป็นเป้าความแค้นที่ทั้งตรงและแน่วแน่ อินทรีหัวเสือดาวสามตาไม่สนใจพวกจูนจิ่วแม้แต่น้อย ฉะนั้นตอนที่อินทรีหัวเสือดาวสามตารับรู้ได้ถึงอันตรายนั้น ก็สายไปเสียแล้ว

ฟู่

เลือดสดพุ่งออกมาดุจน้ำพุ ทุกคนต่างโจมตีพร้อมกัน ตัดฉับไปที่คอของอินทรีหัวเสือดาวสามตาจนขาดสะบั้นลง หัวกับตัวขาดจากกัน ดวงตาที่สามระหว่างคิ้วของอินทรีหัวเสือดาวสามตายังทำการโจมตีครั้งสุดท้าย ลำแสงถูไปกับพื้นไกลหลายร้อยเมตร เหลือไว้เพียงร่องลึกที่ถูกเผาไหม้จนเกรียม

ปัง

ร่างใหญ่มหึมาของมันกระแทกลงกับพื้น ทำให้เกิดความสั่นไหวไปทั่ว ร่างของอินทรีหัวเสือดาวสามตาชักกระตุกอยู่เป็นเวลาเกือบหนึ่งก้านธูปจึงสงบนิ่งลง

หิมะโปรยปรายลงบนกองเลือดขนาดใหญ่ แค่พริบตาเดียวก็หายวับไป

แผละ ชิงหยู่เดินเหยียบกองเลือดเข้ามา “ฟู่ ไม่คิดว่าจะสามารถฆ่าอินทรีหัวเสือดาวสามตาได้ง่ายดายเช่นนี้ นี่มันง่ายกว่าที่ข้าคิดไว้มากเลย”

“เหมียว นี่มันความดีความชอบข้าทั้งนั้น ”เสี่ยวอู่ชูคอเชิดอกอย่างภูมิใจ

“ใช่ เสี่ยวอู่ทำได้ดีมาก สมควรได้รับการชื่นชม ป้าบๆๆ”ฝู้หลินจ้านปรบมืออย่างแรง สัตว์ทิพย์อย่างเสี่ยวอู่ เขาเองก็อยากจะได้สักตัว

ฝู้หลินซวงพยักหน้า ชื่นชมผลงานของเสี่ยวอู่เช่นกัน มู่จิ่งหยวนพูดว่า “ลำบากเสี่ยวอู่แล้ว กลับไปจะมอบปลาแห้งให้เจ้าดีหรือไม่”

เมื่อก่อนเสี่ยวอู่นั้นไม่รับปลาแห้งของคนแปลกหน้า รวมถึงมู่จิ่งหยวนด้วย แต่ตอนนี้คุ้นเคยกันแล้ว เสี่ยวอู่รีบพยักหน้ารับอย่างดีใจ เห็นท่าทีของมันแล้ว เหมือนกำลังจะบอกว่า ‘ความคิดนี่ดี ข้าจะรับน้ำใจเอาไว้ก็แล้วกัน’ทำให้ทุกคนอดไม่ได้ที่จะขำ

เสี่ยวอู่เดินเข้ามา ค่อยๆหดตัวลงจนมีขนาดเท่ากับปกติ สุดท้ายก็เดินไปร้องอ้อนเหมียวๆอยู่ที่ขาของจูนจิ่ว

หากไม่ได้เห็นเองกับตา ทุกคนก็คงไม่เชื่อ แมวที่แสนจะน่ารักตัวนี้ จะเป็นนักล่าที่ไล่ฆ่าไปทั่ว เป็นแมวตัวใหญ่น่าเกรงขามที่ใช้กลอุบายหลอกล่ออินทรีหัวเสือดาวสามตาจนหัวปั่น ช่างแตกต่างกันลิบลับ แต่ว่าก็ยังคงน่ารักอยู่ดี

จูนจิ่วเอาน้ำให้เสี่ยวอู่หนึ่งกา ให้มันไปล้างกรงเล็บที่เปื้อนเลือดให้สะอาด

สองมือกอดอก จูนจิ่วพิจารณาศพของอินทรีหัวเสือดาวสามตาอย่างเย็นชาเงียบขรึม นางพูดขึ้นอย่างกะทันหันว่า “พวกเจ้าหิวหรือยัง”