บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ นิยาย บท 80

บทที่80พวกสมรู้ร่วมคิดต้องฆ่า

นั่นมันบัตรเทียนโจ้ง

พอได้รับมันมาแล้วขึ้นไปบนยอดเขาก็จะเป็นศิษย์สำนักเทียนโจ้งอย่างเป็นทางการแล้วพวกเขาข้ามน้ำปีนเขามาก็เพื่อบัตรเทียนโจ้งมิใช่หรือ?

สายตาที่ร้อนแรงจ้องมองที่บัตรเทียนโจ้งในมือของจูนจิ่วอย่างบ้าครั่งหยูนเฉียวเห็นพวกเขาเดินล้อมเข้ามาในใจชงักไปครู่“พวกเจ้าคิดจะทำอะไร”

“ส่งมอบบัตรเทียนโจ้งมา”มีคนหนึ่งยื่นมือมาทางจูนจิ่ว

“เหมียว”เสี่ยวอู่ขนพองฟูยิงแยกเขี้ยวยิงฟันคิดอยากจะแย่งบัตรเทียนโจ้ง?อยากโดนเล็บแมวข่วน

จูนจิ่วกวาดตามองไปที่พวกเขานิ่งสงบเหมือนเดิมเป็นสิ่งที่คาดการณ์ไว้แล้วบัตรเทียนโจ้งเป็นสิ่งล่อลวงที่ยากจะปฏิเสธแต่ทว่าหยูนเฉียวและจูนเสี่ยวเหล่ยกลับโกรธจัดยิ่งกว่าหยูนเฉียวพูด“บัตรเทียนโจ้งเป็นของที่พวกข้าได้มาเองทำไมต้องส่งมอบด้วย?”

จูนเสี่ยวเหล่ยพูด“ใช่ไม่มีทางเอาบัตรเทียนโจ้งให้พวกแกหรอก”

มองที่หยูนเฉียวและจูนเสี่ยวเหล่ยที่ไม่มีท่าทีจะอ่อนข้อให้เลยคนกลุ่มนั้นดูลังเลไปครู่ทันใดนั้นคำพูดหนึ่งดังมาจากกลุ่มคนดังกล่าว“บัตรเทียนโจ้งเป็นของที่พวกข้าเฝ้าดูแลอยู่ที่นี่อย่างใจจดใจจ่อคือเจ้าที่มาแยกบัตรเทียนโจ้งของพวกข้าไปเอาออกมานะ”

ชั่วขณะหนึ่งทุกคนร้องตะโกนโวยวาย“ใช่บัตรเทียนโจ้งเป็นของพวกข้า”

“เราเฝ้าอยู่ที่นี่บัตรเทียนโจ้งก็ต้องเป็นของพวกเราสิเอาออกมานะมิเช่นนั้นอย่าหาว่าพวกข้าไม่เตือน”

“อ้อ?ไม่เตือนอย่างไรล่ะ?”จูนจิ่วลุกขึ้นกระตุกริมฝีปากยิ้มหยันแล้วมองไปที่พวกเขานางยื่นมือออกไปกระดิกนิ้ว“อยากได้บัตรเทียนโจ้งก็มาแย่งสิ”

“ส่งมอบบัตรเทียนโจ้งมา”มีคนพุ่งเข้าหาจูนจิ่วทันที

เขาดึงมีดที่เอวออกมากกลับมีความคิดที่จะหมายเอาชีวิตเพื่อให้ได้บัตรเทียนโจ้งมาสายตาจูนจิ่วฉายแววประกายเย็นเยือกจนเข้ากระดูก

ตูบ(เสียงเตะ)

จูนจิ่วเตะเขาจนบินกระเด็นมีดก็บินออกไปลอยไปปักที่พื้นสะบัดไปมา

ทุกคนเห็นแล้วอึ้งไปเลยเสียงเมื่อครู่ดังขึ้นอีกครั้งเป็นประกายให้ทุกคนโวยวาย

“ทุกคนไปพร้อมดันเพื่อนำบัตรเทียนโจ้งกลับมา”

“ไป”

“ฆ่าพวกมันซะแย่งบัตรเทียนโจ้งกลับมาให้ได้”

คนทั้งหมดบุกพร้อมกันใบหน้าดุร้ายน่ากลัวทำราวกับว่าจูนจิ่วเป็นศัตรูที่ฆ่าบุพการีของพวกเขาอย่างั้นความหวังที่โลภมากมันทะลุเพิ่มขึ้นในเวลานี้แหละ

จูนจิ่วขยับเขยื้อนมือไม้ครู่หนึ่งใช้ปลายหางตามองไปที่หยูนเฉียวและจูนเสี่ยวเหล่ยว่า“ลงมือ”

หยูนเฉียวกับจูนเสี่ยวเหล่ยตอบสนองเร็วดีกำกระบี่แน่นชุลมุนฆ่าฟันกับคนกลุ่มนั้นก่อนหน้านี้ระหว่างก็ได้ฆ่าเสื้อร้ายหมาป่าทั้งสองถือว่าได้พอซ้อมมือมาบ้างจัดการกับคนกลุ่มนี้ก็ไม่นับว่าเหนื่อยมาก

ทั้งยังมีเสี่ยวอู่ที่แทรกอยู่ภายในใช้เล็บข่วนในการช่วยพวกเขาไม้อยากให้จูนจิ่วต้องเป็นห่วง

เสียงหอก

หอกยาวยิงเล็งมาที่จูนจิ่วยังดีที่เอียงตัวหลบทันจูนจิ่วยกมือขึ้นจับที่หอกยาวนั้นแล้วดึงมาข้างหน้าชายหนุ่มนั้นร้องเสียงหลงถูกดึงมาที่ตรงหน้าจูนจิ่วต่อยหมัดเข้าที่กลางอกเลือดพุ่งออกจากปากปืนยาวในมือจับไว้ไม่แน่นจนถอยหลังไปหลายก้าวแล้วล้มลงที่พื้น

จูนจิ่วแย่งหอกยาวมาจากชายหนุ่มจับไว้ที่ฝามือหอกยาวที่อยู่ในมือพละกำลังมีเยอะกว่าตอนที่อยู่กับชายหนุ่มนับร้อยเท่า

นางยืนอยู่ที่เดิมไม่ต้องก้าวเท้าเดินคนที่บุกมาข้างหน้าใช้ฮอกยาวสะบัดกวาดปาล้มลงกลิ้งที่พื้นทีละคนร้องอย่างเจ็บปวดก็มีบางคนที่โชคดีไม่ถูกหอกยาวยิงใส่แต่กลับยิ่งน่าเวทนากว่า

จูนจิ่วแค่เตะต่อยธรรมดาสามารถให้คนหนุ่มสาวที่ไม่ต้องการเสียเลือดเสียเนื้อสำหรับวัยหนุ่มๆที่โดนเตะต่อยไม่มีโอกาสสู้คืนเลย

ตูบตูบตูบตูบ

ล้มลงทีละคนตรงหน้าตอนนี้โล่งมาก

จูนจิ่วหันกลับมามองไปที่จูนเสี่ยวเหล่ยนักจิตชั้นหนึ่งที่กำลังวิ่งไล่จนใบหน้าขาวซีด“เฮอ”หัวเราะเบาๆจูนจิ่วยกหอกยาวทำราวกับว่าเป็นปาลูกดอกออกไป