บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 12

เวินหนิงนั่งอยู่บนพื้น ไม่รู้ว่าเจ็บตามตัวหรือว่าเจ็บใจมากกว่ากัน เธอทำได้เพียงเม้มปากเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

นี่หรือคือผู้ชายที่เธอเคยชอบ พาผู้หญิงที่เธอเกลียดที่สุดเดินออกไป แถมยังเอ่ยปากไล่เธอด้วยตัวเขาเอง

เวินหนิงพยุงตัวลุกขึ้น เดินเขยกเท้าไปที่รถ แต่ทันใดนั้น รถของตระกูลลู่ก็มาจอดข้างทาง ขับเฉียดเวินหนิงไปนิดเดียว แล้วไปชนกับรถเฟอร์รารี่ของยวี๋เฟยหมิงอย่างจัง

เสียงรถชนดังโครม ตัวของเวินหนิงตกใจจนตัวสั่น และยังมีเสียงดังโครมต่อเนื่องมาอีก

พอเวินหนิงเริ่มรู้สึกตัวก็หันกลับไปมอง รถของตระกูลลู่ชนเข้ากับเฟอร์รารี่ของยวี๋เฟยหมิงจนสภาพยับเยินดูแทบไม่ได้

“นายทำอะไรของนาย ”ยวี๋เฟยหมิงที่กำลังจะพาเวินหลานกลับเข้าคฤหาสน์หันกลับไปมอง ก็โกรธจนเลือดขึ้นหน้า วางเวินหลานลงแล้ววิ่งเข้าใส่

พอคนขับรถของตระกูลลู่ลงมาจากรถ มองไปที่ยวี๋เฟยหมิง แล้วพยักหน้า “คุณผู้ชายท่านนี้ สวัสดีครับ คุณขับรถชนรถผมจะพังยับเยินค่าซ่อมรถก็ประมาณ ห้าล้าน คุณจะจ่ายค่าชดใช้เป็นเงินสดหรือว่าจะผ่านบัตรดี”

“นายตาบอดรึไง นายต่างหากที่มาชนรถฉันจนพังยับ รถคันนี้ก็เหมือนกับเศษขยะแล้ว นายยังกล้าจะเอาค่าเสียหายกับฉันอีกหรอ ! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าวันนี้นายไม่จ่ายค่าเสียหายของรถคันนี้มาสิบล้านก็อย่าหวังว่าจะไปไหนได้”

ยวี๋เฟยหมิงขยับเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนขับรถ ท่าทางเหมือนจะเข้าไปต่อย ขณะเดียวกัน เวินฉีโม่ กับจ้าวหย่าหลินได้ยินเสียงเลยพากันออกมาดู พอเห็นเหตุการณ์ก็รีบเข้ามาห้ามยวี๋เฟยหมิงไว้

โดยเฉพาะเวินฉีโม่ เห็นว่าเป็นรถโรลส์รอยส์ ซึ่งเป็นรถที่ตระกูลลู่ใช้ ยิ่งรีบลากยวี๋เฟยหมิงออกไปให้ไกล

“เฟยหมิง ช่างเถอะ ปล่อยเขาไปเถอะ เรื่องวันนี้ก็อย่าเอาเรื่องเลย เดี๋ยวลุงจะให้รถดีๆสักคนกับเธอก็ได้”