บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 205 ฉันจะชดเชยให้เธอ

เย่หวานจิ้งก็ทุ่มสุดตัวเช่นกัน ทิ้งความสำรวมของคุณนายที่มีชื่อเสียงเอาไว้ เธอรู้ว่าตอนนี้ตัวเองเหมือนคนปากร้ายสร้างปัญหา แต่เธอไม่มีทางเลือกอื่น

ตราบใดที่ทำให้ลู่จิ้นยวนกลับเนื้อกลับตัวเลิกรากับผู้หญิงคนนั้น เธอก็ไม่มีความละอายอะไร

ลู่จิ้นยวนได้ยินคำพูดนี้ ก็รีบเดินไปข้างหน้ากดมือเย่หวานจิ้งไว้ ตอนนี้มือเธอยังมีเข็มฉีดยาที่ฉีดเข้าเส้นเลือด ตอนนี้การกระทำแบบนี้มันจะทำให้เลือดไหลย้อนกลับ

เย่หวานจิ้งรู้นิสัยลู่จิ้นยวน เขาจะสงสารตัวเองที่เป็นแม่คนนี้ ดังนั้นจึงจับมือลู่จิ้นยวนไว้ “จิ้นยวน ลูกฟังแม่สักครั้งได้ไหม? ไม่งั้นแม่คิดว่าจะตายตาไม่หลับ”

“แม่อย่าพูดแบบนี้” ลู่จิ้นยวนได้ยินคำว่าตายคำนี้ ก็สีหน้าหนักอึ้ง น้ำเสียงเข้มงวดอย่างมาก

เขาไม่อยากประนีประนอมแบบนี้ แต่เย่หวานจิ้งไม่ยอมให้โอกาสเขาหายใจเลย “ลูกสัญญากับแม่ แม่ก็จะทำการผ่าตัด ไม่งั้นก็ไม่พูดเรื่องนี้อีก”

“แม่ แม่ต้องทำแบบนี้……”

ลู่จิ้นยวนหมดหนทางสุดขีด ขณะที่สองแม่ลูกอยู่ในบรรยากาศหยุดชะงัก มู่เยียนหรานก็เคาะประตู เดินเข้ามา เห็นบรรยากาศระหว่างสองคนนี้แปลกนิดหน่อย ก็ยิ้มอย่างกระอักกระอ่วน “ฉันมาผิดเวลาหรือเปล่าคะ? ”

ไม่กี่วันมานี้ มู่เยียนหรานเหมือนเป็นอีกคน มาที่โรงพยาบาลทุกวัน ถึงขนาดเพื่อเอาอกเอาใจเย่หวานจิ้ง เธอไปหาเซฟเพื่อสอนเธอทำน้ำซุปบำรุงผิวเหล่านั้นให้เธอด้วยซ้ำ เพื่อปรุงน้ำซุปให้เธอเองกับมือ

“ไม่เลย เธอมาในเวลาที่เหมาะสม”

ลู่จิ้นยวนเห็นผู้ใหญ่สองท่านตัดสินใจเรื่องนี้โดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ ก็รู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้ เขายังไม่ทันได้แสดงความคิดเห็นเลย ก็โดนผลักให้ทำการตัดสินใจ ความรู้สึกนี้มันแย่มาก

ยิ่งไปกว่านั้น บอกว่าตระกูลลู่ห้ามทำให้ลูกสะใภ้น้อยใจ แล้วเวินหนิงกับเขาได้แค่จดทะเบียนสมรสเอง ไม่เห็นพวกเขาจัดพิธีอะไรให้เลย

“ตัดสินใจตามนี้นะ”

นายท่านลู่ไม่สนว่าลู่จิ้นยวนต้องการพูดอะไร ยิ้มแล้วเดินออกไป ไปจัดการสิ่งที่จำเป็นสำหรับงานหมั้น

“โอเคแล้ว เรื่องงานแต่งของลูกก็ตัดสินใจได้แล้ว แม่ก็วางใจ พวกลูกออกไปก่อนเถอะ แม่อยากนอน”

เย่หวานจิ้งเห็นเรื่องต่างๆ ใกล้เสร็จแล้วก็เหนื่อย พอดีเลย ก็ให้สองคนได้มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันตามลำพังบ้าง จึงไล่พวกเขาออกไป

ลู่จิ้นยวนทำหน้าหนักอึ้ง ออกไปกับมู่เยียนหรานทีละคน ฝีเท้าเขายาวมาก ไม่สนว่ามู่เยียนหรานที่ใส่รองเท้าส้นสูงจะเดินตามทันไหม ก็เดินไปแบบนั้น ไม่หันหน้ากลับมาด้วยซ้ำ

มู่เยียนหรานกว่าจะไล่ตามทัน ไปถึงครึ่งทาง อารมณ์ก็พุ่งขึ้นมา “จิ้นยวน นี่คุณหมายความว่าไง? ”

กว่าจะได้หมั้นกัน ท่าทีของเขา มันทำให้เธอผิดหวังมาก