บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 206

มู่เยียนหรานก็ยิ้มเช่นกัน แน่นอนว่าเธอไม่ได้บอกความคิดที่แท้จริงของตัวเอง

พอลู่จิ้นยวนหมั้นกับเธอ ทั้งสองคนจัดพิธีการแล้ว เธอก็จะไม่ปล่อยไปง่ายๆ อีกเด็ดขาด ถึงแม้ว่าจะน่ารังเกียจมากก็ตาม แต่……

เธอไม่มีทางเลือกอื่น

แก้ปัญหาเรื่องมู่เยียนหรานแล้ว ลู่จิ้นยวนบอกเย่หวานจิ้งแล้วก็ออกจากโรงพยาบาลไป

เพราะอยู่ต่างประเทศมาช่วงหนึ่ง ดังนั้นตอนนี้งานในบริษัทที่สะสมไม่น้อยรอตนไปจัดการอยู่ เขาต้องรีบแก้ไขให้เร็ว

……

หลังจากเวินหนิงดูแลคุณแม่เสร็จแล้ว ฟ้าก็มืด อันเฉินไปส่งเธอกลับบ้าน “คุณหนูเวิน ด้านนอกมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูแลคุณอยู่ ผมอยู่ชั้นล่าง ถ้ามีเรื่องอะไรมาหาผมได้ตลอด”

เวินหนิงพยักหน้า ถึงแม้เธอรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องลำบากแบบนี้ แต่ลู่จิ้นยวนกังวลอยู่ตลอดว่าตระกูลเวินจะสู้อย่างสุนัขจนตรอก หาคนมารังควานเธอ ดังนั้นจึงให้อันเฉินอยู่ด้วยโดยเฉพาะ และพากลุ่มคนที่ไว้ใจได้มาปกป้องเธอ

“ฉันรู้แล้ว พวกคุณพักผ่อนดีๆ นะ ฉันขึ้นไปข้างบนก่อน”

เวินหนิงขึ้นมาชั้นสอง คนรับใช้เปิดไฟคฤหาสน์ไว้ แค่เธออยู่คนเดียวบนชั้นสองที่กว้างใหญ่ ถึงมันจะสว่าง แต่มันก็ว่างเปล่ามากขึ้นเรื่อยๆ

ไม่มีเงาของคนคนนั้น เวินหนิงรู้สึกว่างเปล่าในจิตใจจริงๆ

และไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ในประเทศเป็นอย่างไรบ้างแล้ว ธุระในบริษัทจัดการเสร็จหรือยัง

ที่แท้ เธอก็ชินเสียแล้ว จะไม่คิดถึงชายคนนั้นที่เธอซ่อนอยู่ในใจตลอดเวลา

บางทีนี่อาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่าความรักก็ได้ เวินหนิงกำจัดความผิดหวังพวกนั้นออกไป สัมผัสท้องที่ตอนนี้เห็นได้ชัดมาก รออีกหนึ่งเดือน ผลทดสอบดีเอ็นเอก็จะออกมาแล้ว บางทีทุกอย่างมันจะพัฒนาไปยังทิศทางที่เธอต้องการ

เวินหนิงพักผ่อนสักพักหนึ่ง หลังจากนั้นไม่นาน คนรับใช้ก็ทำอาหารเย็นมาให้ เรียกเธอลงไปกิน

เวินหนิงไม่รู้สึกหิว แต่คิดว่าลูกน้อยในท้องจะหิวไม่ได้ ก็พยุงร่างกายที่ค่อนข้างเหนื่อยล้าลองตัวเองลงไป

แค่ไปถึงหน้าโต๊ะอาหาร มีอาหารวางอยู่บนโต๊ะขนาดใหญ่ แต่มีเธอที่กินอยู่คนเดียว ก็รู้สึกเหงาเกินไป

“อันเฉินล่ะ? ” เวินหนิงนึกได้ว่าอันเฉินก็ยังอยู่ที่นี่ กินข้าวคนเดียวมันอ้างว้างเกินไปแล้ว ดังนั้นอยากเรียกเขามากินด้วยกัน

“ผู้ช่วยอันอยู่ในห้องค่ะ ต้องการให้ไปเรียกเขาไหมคะ? ”

หลังจากคนรับใช้ตอบ เวินหนิงก็คิด “ไม่ต้อง ฉันไปหาเขาเอง เธอไปทำธุระเถอะ”

พูดจบ เวินหนิงก็เดินไปที่ห้องอันเฉินอาศัยอยู่ กำลังจะเคาะประตู เสียงพูดคุยก็เข้ามาในหู

“ขอโทษครับ คุณนาย ตอนนี้ผมทำงานอยู่ต่างประเทศ เรื่องจัดพิธีงานหมั้น เกรงว่าต้องให้คนอื่นทำครับ”

หลังจากเย่หวานจิ้งไปกำหนดวันหมั้นกับพ่อแม่มู่เยียนหรานแล้ว ก็วางแผนให้อันเฉินรับผิดชอบเรื่องนี้

อย่างไรแล้ว เขาก็อยู่กับลู่จิ้นยวนมานาน รู้จักความชอบของเขาดี ไม่คิดว่าอันเฉินจะไปต่างประเทศ

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็ทำได้แค่เปลี่ยนคน

เวินหนิงได้ยินคำว่างานหมั้นสองคำจากข้างนอก จู่ๆ ก็กระวนกระวายใจ พิธีงานหมั้นเหรอ?

ใครจะหมั้น? ลู่จิ้นยวนเหรอ?

แค่เธอพยายามไม่ให้ตัวเองคิดเพ้อเจ้อ เคาะประตู “อันเฉิน นายอยู่ไหม? ได้เวลากินข้าวเย็นแล้ว”

อันเฉินตกใจสะดุ้ง ไม่คิดว่าเวินหนิงอยู่ข้างนอก และไม่รู้ว่าเธอได้ยินอะไรไหม ถ้าเรื่องงานหมั้นเจ้านายถูกเธอรู้เข้าก็แย่แล้ว

“คุณหนูเวิน จริงๆ ให้คนมาเรียกผมก็ได้นะ ตอนนี้คุณท้องอยู่ เดินมากๆ ไม่ค่อยสะดวก”