บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 4 นายเป็นใคร!

เวินหนิงส่ายหน้า น่าจะรู้สึกไปเองมากกว่า คนที่หมดสติมาสามปีเต็ม จะเป็นไปได้ยังไงที่จะฟื้นขึ้นมาเพราะเธอดูแลเขาแค่หนึ่งวันและนอนกับเขาแค่หนึ่งคืน

อีกอย่าง เวินหนิงก็ไม่ได้หวังให้ลู่จิ้นยวนฟื้นขึ้นมา

ถ้าลู่จิ้นยวนตื่นขึ้นมาตอนนี้ ถ้างั้นตระกูลลู่ก็คงไม่ต้องการเธออีกต่อไปแล้ว เธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้ลู่จิ้นยวนหมดสติมาสามปี เธอก็คงต้องถูกส่งกลับเรือนจำ ไม่ก็เพราะลู่จิ้นยวนเกลียดเธอก็จะสั่งกำจัดเธอไปจากโลกนี้

รวมถึง สามปีนี้ที่ลู่จิ้นยวนหมดสติ มีคนมาทำลายชีวิตที่เคยประสบความสำเร็จของเขา และคนที่ทำให้เขาต้องประสบชะตากรรมแบบนี้คือคนที่อยู่ตรงหน้า แล้วลู่จิ้นยวนจะปล่อยเธอไปงั้นหรอ

ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไรเวินหนิงก็ไม่ได้อยากให้ลู่จิ้นยวนฟื้นขึ้นมา หากเขาฟื้นขึ้นมา ก็คงกลายเป็นฝันร้าย

ในความสลัว เวินหนิงนอนกอดความใฝ่ฝันอันสวยงามนี้หลับตาลง ทันใดนั้นก็มีร่างกายอันรุ่มร้อนมาทับบนตัวเธอ

"นายเป็นใครน่ะ! ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ! " เวินหนิงตื่นขึ้นด้วยความตกใจ และต่อสู้ดิ้นรน

จิตใต้สำนึกของเวินหนิงคิดว่าลู่จิ้นยวนฟื้นขึ้นมาแล้ว แต่ตอนที่เธอยื่นมือไปจับร่างของผู้ชายที่นอนอยู่ข้างๆ ดวงตาสองข้างเบิกโพรง ลู่จิ้นยวนยังนอนอยู่ข้างๆเธอ! ผู้ชายที่อยู่บนร่างของเธอ ไม่ใช่ลู่จิ้นยวน!

งั้นเขาเป็นใครกัน!

ความมืดปกคลุมทั่วห้อง เธอดิ้นจนสุดแรงด้วยความกลัว บ้านตระกูลลู่ใหญ่ขนาดนี้ ใครนะที่กล้าบุกเข้ามาในห้องของลู่จิ้นยวนในกลางดึก มาลวนลามภรรยาของลู่จิ้นยวน และยังกล้าทำต่อหน้าลู่จิ้นยวนอีก!