บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บทที่ ความจริงที่น่าสะพรึง

ลู่จิ้นยวนที่ยืนอยู่ข้างหลัง พอเห็นก็รู้สึกเป็นห่วงมาก ก้าวเดินมาแล้วดึงโม่โยวเข้าไปในอ้อมกอด

โม่โยวตัวแข็งทื่อ อยากจะดิ้น แต่ลู่จิ้นยวนก็กอดแน่นไปกว่าเดิม "อย่าดิ้น"

นี่เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองคนใกล้ชิดขนาดนี้หลังจากที่เจอกัน ลู่จิ้นยวนตบหลังเธอเบาๆ "กี่วันนี้อยู่ที่นี่ก่อน ยังไม่ต้องไปบริษัท ก็ถือซะว่าหยุดให้ตัวเอง แล้วอยู่กับลูกที่บ้าน"

"เรื่องการแข่งขันไม่ต้องเป็นห่วง มีฉันอยู่ ฉันไม่มีทางให้เธอถูกใส่ร้ายแบบนี้แน่นอน"

"ไม่ต้องใช้เวลานานหรอก เดี๋ยวฉันจะให้ผลลัพธ์ที่เธอพอใจเอง"

เสียงของเขาอ่อนโยนเหมือนกำลังปลอบใจเด็ก แล้วเอาแต่วนเวียนอยู่ข้างหูโม่โยว ร่างกายแข็งก็ค่อยๆอ่อนลงมา

เธอปฏิเสธไม่ได้ วินาทีนี้ ผู้ชายคนนี้ให้ความรู้สึกวางใจกับเธอ เรื่องที่เลวร้ายทุกอย่างหายไปทันทีเลย

แรงดึงดูดนี้น่ากลัวมาก บวกกับท่าทางของลู่จิ้นยวน โม่โยวก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เลย วินาทีนี้ เธอก็ไม่อยากปฏิเสธด้วย

ลู่อันหรานเงยหน้ามองไปที่ทั้งสอง แล้วมองบน พออยากจะพูดอะไรบางอย่าง ลู่จิ้นยวนก็เหมือนรู้สึกได้ ส่งสายตามาให้เขา จนเขาไม่กล้าเอ่ยพูดเลย

ในห้องหนังสือ

ตอนนี้ โม่โยวสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เธอรู้ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ไม่ใช่มาโทษตัวเอง แต่ต้องคิดวิธีจัดการปัญหาเรื่องนี้

"งานออกแบบชิ้นนั้น หลังจากที่วาดเสร็จที่โรงพยาบาล จนกระทั่งเธอเอาไปยื่น ระยะเวลาห่างกันขนาดนั้น ถ้าจะถูกมองเห็นแล้วขโมยไปก็เป็นไปได้ ในใจเธอมีใครที่สงสัยหรือเปล่า?" ลู่จิ้นยวนเอ่ยถาม

ใครที่สงสัย?

ในหัวโม่โยว มีใบหน้าของโม่เทียนยวี๋โผล่มาทันที จากนั้นก็รีบส่ายหน้าแล้วโยนความคิดนี้ออกไป

"ทำไม? นึกถึงใคร?"

เธอลังเลไป จากนั้นก็คิดว่านี่ก็ไม่ใช่ความลับอะไรที่ต้องรักษา ก็เลยพูดออกมา งานครั้งนี้โม่เทียนยวี๋ขอร้องให้เธอเป็นคนดีไซน์ บอกว่าจะเอาไปเป็นตัวอย่างแนวทางให้กับบริษัท

เรื่องแบบนี้ เกิดตั้งแต่ที่เธอเข้าไปทำงานที่บริษัทหวังกรุ๊ปได้ปีสองปีแล้ว โม่เทียนยวี๋ไม่ได้เอ่ยขอร้องเรื่องนี้เป็นครั้งแรก เพราะฉะนั้น โม่โยวก็เลยไม่ได้คิดมากอะไร

กับคำตอบนี้ ลู่จิ้นยวนก็ไม่ได้แปลกใจอะไรแล้วพูดตามตรง "ในเรื่องการลอกเลียนขโมยงานครั้งนี้ โม่เทียนยวี๋เป็นพยานคนสำคัญ"

โม่โยวขมวดคิ้ว อยากจะอธิบายแทนโม่เทียนยวี๋

ลู่จิ้นยวนไม่สบอารมณ์ แต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา "เธอรู้ว่าถังหว่านเอ๋อร์เป็นใครหรือเปล่า?"

เธอเม้มปากแล้วส่ายหน้า สีหน้าไม่ดีมากนัก ท่าทางไม่เป็นมิตรกับผู้หญิงที่ขโมยงานแล้วใส่ร้ายตัวเองอย่างชัดเจน

"ถังหว่านเอ๋อร์ก็เป็นดีไซเนอร์เหมือนกัน ในประวัติของเธอก็ยังมีผลงานด้วย เธอลองดูสิ"

ลู่จิ้นยวนยื่นเอกสารไปให้เธอ เรื่องพวกนี้เขาสืบมาเรียบร้อยแล้ว

โม่โยวรับมาแล้วเปิดดูอย่างตั้งใจ พอเธอเห็นตัวอย่างผลงาน โดยเฉพาะผลงานที่ได้รับรางวัล สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

"ไม่สิ งานออกแบบชิ้นนี้? แล้วก็ชิ้นนี้……"

เธออึ้งจนพูดอะไรไม่ออก แล้วจ้องงานออกแบบที่ได้รับรางวัลพวกนั้น ตามข้อมูลบนเอกสารแผ่นนี้ งานที่เธอได้รับรางวัลมีทั้งหมดสามงาน