บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 102

"ปล่อยฉันนะ ฉันเป็นเพื่อนร่วมงานของน้องสาวนาย นายทำแบบนี้ไม่กลัวว่าจะมีเรื่องหรอ?"

"เธอนั่นแหละที่ให้ผมมา เธอบอกว่าเธอชอบอะไรแบบนี้"

หลิวเมิ่งเซวี่ยจงใจบอกเขาว่า ความจริงเวินหนิงรู้สึกสนใจเขา กับผู้หญิงแบบก็จำเป็นต้องทำอะไรที่พิเศษ ถ้าจัดการผู้หญิงคนนี้ได้ เธอก็จะหลงรักคนนั้นหัวปักหัวปำ

เพราะฉะนั้นเขาก็เลยเตรียมของดีมาด้วย

เมื่อเวินหนิงได้ยิน ในใจก็รู้สึกสั่นกลัว

เธอพูดจากใจได้เลยว่าช่วงเวลาที่อยู่บริษัท เธอจริงใจกับหลิวเมิ่งเซวี่ยตลอด ถ้าช่วยอะไรได้เธอก็จะทำเต็มที่

ก็ถือว่าชดใช้ให้กับหลิวเมิ่งเซวี่ยที่สร้างปัญหาให้ที่โรงแรมนั่น

แต่ผลที่ได้กลับมากลับเป็นแบบนี้

……

ลู่จิ้นยวนเลิกงาน กำลังจะขับรถออกไป แต่สายตาก็หยุดลงบนรถคันสีขาวที่จอดอยู่ไม่ห่างบริษัทมากนัก

รถคันนั้นธรรมดามาก แต่ว่า ก็มีอะไรบางอย่างที่ไม่ธรรมดา

จากนั้น ผู้ชายก็ยิ้มอย่างไม่แยแส ฟ้ายังไม่มืดก็อดทนไม่ไหวแล้ว เปิดเผยมากเลยสินะ

กำลังจะขับรถจากไป อยู่ๆลู่จิ้นยวนก็ขมวดคิ้ว รู้สึกว่ารถคันนั้นคุ้นตามาก เหมือนรถคันที่ส่งเวินหนิงกลับมาวันก่อนเป๊ะ

ลู่จิ้นยวนคิดไปคิดมา ก็ยื่นมือไปถอดกุญแจรถออก แล้วเดินไป ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยลอยออกมาจากในนั้น

"ไสหัวไป! แกกำลังทำผิดกฎหมาย!"

"แกรีบปล่อยฉันออกไปดีกว่า ไม่งั้นฉันจะฟ้องแกแน่"

คำพูดที่คุ้นเคย ก็เรียกความทรงจำของลู่จิ้นยวน

ทำไมเสียงนี้ ถึงได้เหมือนกับเสียงของผู้หญิงที่เอาแต่ขอร้องความช่วยเหลือคืนนั้น

หลิวเมิ่งเซวี่ยอยู่ในนั้น?

เวินหนิงดิ้นรนสุดชีวิต แต่ว่า แรงของเธอก็สู้ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ แล้วอีกอย่างตอนนี้ก็โดนฤทธิ์ยาควบคุมไว้ด้วย

พอเห็นว่าสถานการณ์กำลังจะหลุดการควบคุม ทันใดนั้น ก็มีคนเคาะประตูรถ "เกิดอะไรขึ้น?"

เมื่อเวินหนิงเห็นว่ามีคนสนใจ ก็รีบตะโกนทันที "คุณผู้ชาย ขอร้องคุณช่วยโทรแจ้งตำรวจด้วย คนคนนี้กำลังลวนลามฉัน!"

"ลวนลามอะไร? แฟนกันทำอะไรหน่อยก็จะยุ่งเหรอ?"

หลิวยวนเทาถูกขัดจังหวะ ก็ตะคอกกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์

สีหน้าลู่จิ้นยวนนิ่งไป ถึงแม้เขาจะไม่รู้สึกอะไรกับหลิวเมิ่งเซวี่ย แต่ก็ทนดูไม่ได้ที่เธอจะถูกลวนลามแบบนี้ "ตอนนี้ ลงมาจากรถ ไม่งั้น แกรับผิดชอบกรรมเอง"

"ใครกลัวใคร แค่แสแสร้งใครจะไม่เป็น? กูจะรอดูว่ามึงจะทำอะไรกูได้? กูจะทำอะไรกับแฟนบนรถตำรวจจะยุ่งยังไง?"

ลู่จิ้นยวนรู้สึกโดนกระตุกต่อมอารมณ์ นานแล้วที่ไม่มีใครกล้ายั่วยุเขาแบบนี้ คนคนนี้ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงจริงๆ

พูดไปด้วย ก็เดินตรงกลับไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่ข้างหลัง

เวินหนิงได้ยินเสียงฝีเท้าเดินไกลออกไป ในใจก็สิ้นหวังมาก เขาเชื่อคำพูดบ้าๆของหลิวยวนเทาเหรอ แต่ว่าเธอไม่ใช่แฟนของเขา