บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 161

ทั้งสองคนรออยู่ข้างนอกเป็นเวลานานมาก จนกระทั่งภายในทุกอย่างจบลง

"เธอรออยู่ที่ข้างนอก"ลู่จิ้นยวนส่งสัญญาณไม่ให้เวินหนิงอย่าเข้าไปข้างใน ยวี๋เฟยหมิงต้องอารมณ์ร้อนแน่ๆ ถ้าพูดคำหยาบคายกับเธอ มันจะส่งผลต่ออารมณ์ของเธออย่างแน่นอน

"ไม่ค่ะ ฉันไม่เป็นไร ฉันอยากเห็นผลกรรมที่เขาได้รับ" เวินหนิงไม่ได้ท้อถอยแม้แต่น้อย เธอออกจะดีใจด้วยซ้ำที่ได้เห็นความอนาถของยวี๋เฟยหมิง

เพราะเธอนั้นไม่ได้เป็นพระแม่ใจบุญอยู่แล้ว ที่โดนเขาทำให้ต้องอับอายครั้งแล้วครั้งเล่า ถึงได้ไม่มีความแค้นใดๆ

“ งั้นก็ได้ ถ้าเธอรู้สึกไม่โอเค ก็รีบออกมานะครับ”

ลู่จิ้นยวนรู้สึกว่าผู้หญิงตัวเล็กๆตรงหน้าของเขาแข็งแกร่งกว่าที่เขาคิดมาก คงเป็นเพราะเธอได้เห็นความเลวร้ายของคนเรามากจนเกินไป ถึงได้ไม่รู้สึกอ่อนไหวกับมันอีกต่อไป

เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านี้ ชายหนุ่มก็รู้สึกเจ็บป่วยใจเล็กน้อย เขากอดไหล่ของเวินหนิงไว้แล้วเดินเข้าไปพร้อมกับเธอ

ข้าวของภายในห้องได้ถูกจัดวางเข้าที่เดิมจนเรียบร้อย ทำให้มองไม่ค่อยออกกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้แทบจะไม่มีร่องรอยใดๆ ยวี๋เฟยหมิงนอนหายใจหอบอยู่บนพื้น อย่างกับสุนัขหมดฤทธิ์หมดสภาพ ฤทธิ์ของยาได้ผ่านไปแล้ว ตอนนี้เขารู้สึกเจ็บปวดไปหมดทั้งร่างกาย

และสิ่งที่ทำให้เขาโกรธมากที่สุดก็คือ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ได้มีกล้องวิดีโอถ่ายบันทึกเก็บไว้ทั้งหมด

สิ่งเหล่านี้ไม่อาจให้มันแพร่กระจายออกไปได้ มิฉะนั้น ทั้งชีวิตนี้ของเขาก็จะต้องจบสิ้นเป็นแน่

"เวินหนิง ... แกมันผู้หญิงที่ชั่วร้ายที่สุด"

จู่ๆเวินหนิงก็รู้สึกสะใจมาก เมื่อได้ยินคำด่าที่อ่อนแรงของยวี๋เฟยหมิง

แต่ก่อนนั้นที่เหยียบย้ำเธอให้เธออับอายครั้งแล้วครั้งเล่าเพียงเพราะเขาสูงส่งกว่า เขาคงไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีวันนี้

“ ยวี๋เฟยหมิง สมน้ำหน้า ทำแต่สิ่งเลวร้ายจนเข้าตัวเองจนได้

เวินหนิงเหลือบมองเขา “ วิดีโอของนายที่ดูน่าอนาถอย่างกับขอทานอยู่ในมือของฉัน ถ้านายไม่ต้องการให้ใครเห็นแล้วล่ะก็ ช่วยทำตามที่ฉันบอกจะดีกว่า ไม่งั้นฉันก็จะไม่ถือสาที่จะให้นายลองไปมีชื่อเสียงบนโลกออนไลน์ดูบ้าง”

ยวี๋เฟยหมิงตัวสั่น เขาอยากจะด่าเวินหนิงว่าไร้ยางอาย แต่เขาไม่กล้า

ถ้าหากวิดีโอถูกส่งออกไปจริงๆ ทั้งชีวิตนี้ของเขาก็จะต้องจบลงแน่ๆ

"เธอต้องการให้ฉันทำอะไร เธอสัญญาว่าหลังจากที่ฉันทำเสร็จแล้วเธอจะนำวิดีโอต้นฉบับนั้นให้ฉัน"

เวินหนิงพยักหน้า เธอไม่อยากเก็บวิดีโอที่น่าขยะแขยงเช่นนี้ไว้อยู่แล้ว

"ข้อที่หนึ่ง หาหลักฐานก่อนหน้านั้้นที่ตระกูลเวินใส่ร้ายฉัน ข้อที่สอง ช่วยบอกตำแหน่งของแม่ฉันว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน ฉันให้เวลานายหนึ่งสัปดาห์!"

เวินหนิงรู้สึกตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อย และในที่สุดก็ความหวังขึ้นมาหน่อย เธอรอวันนี้มานานเกินไปแล้ว

"ได้ ฉันตอบตกลง แต่เมื่อเรื่องจบลงเธอจะต้องทำลายวิดีโอนั้นตามสัญญา มิฉะนั้น ต่อให้ตายไปกันข้างหนึ่ง ฉันก็จะไม่มีปล่อยเธอ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่านายจะมีปัญญาหรือไม่"

เวินหนิงถอยหลังไปสองก้าว ลู่จิ้นยวนเหลียบมองยวี๋เฟยหมิงอย่างเย็นชา มีคนเดินเข้ามาแล้วปล่อยเขาเดินออกไป

“ วางใจได้ มีวิด๊โออันนี้อยู่ ถ้ามีข่าวคราวหรือความคืบหน้าอะไรเขาไม่กล้าที่จะไม่รายงานหรอก”

เมื่อลู่จิ้นยวนเห็นเวินหนิงครุ่นคิดอยู่ ก็พูดปลอบใจเธอ

เขารู้ว่าเธอกังวลมาก แต่เรื่องแบบนี้มันต้องใช้ความอดทนใช้เวลา