บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 199

เวินหนิงมองไปที่คนพวกนั้นอย่างโมโห เมื่อกี้พยุงตัวคุณแม่ขึ้นจากบนเตียง เธอก็เห็นท่านมีแผลกดทับ คนที่นี่ไม่มีความรับผิดชอบเลย แค่พาคนมาโยนลงบนเตียงก็ไม่สนใจอะไรอีก

ตอนนี้ พวกเขายังมีหน้าไม่ให้เธอพาคุณแม่ไปอีก?

"ฉันเป็นลูกสาวท่าน ฉันจะพาท่านไปจากที่นี่!"

คนในโรงพยาบาลไม่รู้จักเวินหนิง แล้วก็ไม่รู้ว่าลู่จิ้นยวนเป็นใคร รู้แค่ว่าถ้าไป๋หลินยวี่ถูกคนอื่นพาตัวไป คนว่าจ้างอย่างเวินฉีโม่ต้องมาหาเรื่องแน่นอน เพราะฉะนั้น พวกเขาก็ขวางอยู่หน้าประตู แล้วไม่ยอมถอยเลย

"ฉันไม่สนว่าแกจะเป็นใคร ยังไงก็พาคนไปไม่ได้ ถ้าไม่งั้น พวกแกก็อย่าคิดที่จะออกไปเลย!"

สถานที่พักฟื้นแห่งนี้ ไม่มีหมอเลยด้วยซ้ำ มีแค่หมอเถื่อนที่มาหลอกคน ไป๋หลินยวี่เป็นคนที่พวกเขาหลอกมาได้ จะปล่อยไปอย่างนี้ได้ยังไง?

ลู่จิ้นยวนไม่คิดว่าพวกเขาจะไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงขนาดนี้ สีหน้าก็เยือกเย็นทันที "ถ้าฉันบอกว่าไม่ล่ะ?"

วันนี้พวกเขามา ก็จะพาคนไปแน่นอน

"พวกเรา ลุย!"

เมื่อเห็นเวินหนิงกับลู่จิ้นยวนไม่ให้ร่วมมือด้วย ก็หยิบอาวุธในมือขึ้นแล้วพุ่งไปหา ลู่จิ้นยวนรีบดึงตัวเวินหนิงมาไว้ข้างหลัง "เธอรีบไปจากที่นี่ก่อน ฉันจะขวางพวกมันไว้เอง"

ลู่จิ้นยวนรู้สึกว่าตัวเองวู่วามเกินไป ไม่คิดเลยว่าคนที่นี่จะกล้าลงมือ คงไม่รู้ว่าคำว่าตายเขียนยังไงล่ะสิ

ลู่จิ้นยวนคุ้มกันเวินหนิงไปข้างประตู เวินหนิงจินตนาการไม่ออกเลยว่าเขาจะเผชิญหน้ากับพวกคนที่ชั่วร้ายขนาดนี้ได้ยังไง

"แต่ว่า……"

เมื่อเวินหนิงเห็นท่าทางของคนพวกนั้น ส่วนใหญ่เป็นคนต่างชาติ ทุกคนตัวสูงตัวใหญ่มาก ในมือก็ยังมีไม้มีอาวุธ น่ากลัวมาก

ลู่จิ้นยวนคนเดียว จะเอาตัวรอดได้ยังไง?

"หรือว่าเธอจะอยู่ที่นี่ แล้วรอให้ฉันปกป้องเธอ? เด็กในท้องเธอก็ไม่สนแล้ว"

ลู่จิ้นยวนหยิบเก้าอี้ข้างหน้าขึ้นมา แล้วดันคนกลุ่มนั้นไว้ ณ เวลานั้น ก็มีคนพุ่งมาหา แล้วเล็งไปที่เวินหนิง ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนเป็นคนท้อง ถ้าเธอเกิดเรื่อง ผู้ชายคนนี้ก็ต้องร้อนรนใจแน่นอน

หางตาของลู่จิ้นยวนเห็นท่าทางของคนคนนั้น ก็รีบพุ่งไปทันที แต่ว่าอยากจะใช้ของในมือบังไว้ก็คงไม่ทันแล้ว ลู่จิ้นยวนก็เลยใช้หลังตัวเองรับกลับแรงกระแทกนั้นไว้แทน

คนคนนั้นลงมือหนักมาก ถึงแม้ลู่จิ้นยวนจะเกร็งกล้ามเนื้อไว้ แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บจนต้องโอดครวญ

เวินหนิงเหวอไป เธอคิดมาตลอดว่าลู่จิ้นยวนเกลียดเด็กในท้องของเธอ อาจจะคิดว่าถ้าไม่มีเด็กก็คงดี แต่ว่าตอนนี้……

เขาปกป้องเธอแล้วโดนคนอื่นตี

ลู่จิ้นยวนก้มหน้าลงไปมองเธอ "ยังไม่ไปอีก?"

ถ้าเวินหนิงยังไม่ไปอีก คนพวกนั้นก็จะพุ่งมาหาเธอแน่นอน

เวินหนิงก็รู้สึกได้ว่าคนพวกนี้ไม่มีจิตสำนึกอยู่แล้ว "ฉันรู้แล้ว ฉันออกไปเรียกคนมา นาย……นายห้ามเป็นอะไรนะ"