แคทเธอรีนพูดจบ ลู่จิ้นยวนก็มองมาด้วยสีหน้าเย็นชา ก่อนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงน่ากลัว "ใครอนุญาตให้คุณเข้ามายุ่งเรื่องของผม?"
พอเห็นพนักงานรักษาความปลอดภัยกรูกันเข้าไปขับไล่เธอ สีหน้าเขาก็ฉายแววน่ากลัวขึ้น "ถอยไป ให้เธอออกไปเอง ห้ามแตะต้องเธอเด็ดขาด"
พนักงานรักษาความปลอดภัยไม่กล้วขัดคำสั่งของลู่จิ้นยวน ก่อนจะมองคนทั้งสองแปลกๆ แล้วพากันเดินออกไป
แคทเธอรีนมองหน้าลู่จิ้นยวนที่ดูโกรธจัด ในใจรู้สึกน้อยใจและไม่พอใจ ผู้ชายคนนี้ยังไงกันอารมร์แปรปวนไม่ปกติ?
ไม่สนใจผู้หญิงท้องโตคนนั้นแล้ว ยังมาโมโหเธอที่ช่วยไล่ให้ ช่างไม่มีจุดยืนเอาซะเลย
"คุณชายลู่ ในเมื่อคนไม่ยอมไล่เธอไป งั้นฉันไปเองก็แล้วกัน?"
ลู่จิ้นยวนก็ขี้เกียจจะรั้งเธอไว้ "อยากไปก็ไป เชิญ"
"คุณ! " แคทเธอรีนโกรธจนพูดไม่ออก ผู้ชายคนนี้เป็นโรคจิตหรือไง? เป็นคนตอบรับคำเชิญเธอเอง แต่ก็ทำเป็นเย็นชาใส่เธอ
หญิงสาวไม่อยากมานั่งรองรับอารมณ์ของเขา จึงเลือกที่จะเดินจากไป แต่เธอก็ตั้งใจเดินผ่านไปทางที่เวินหนิงยืนอยู่ "ทำไม ลูกในท้องเป็นของลู่จิ้นยวนหรือไง?"
เวินหนิงจ้องมองคนทั้งสอง เมื่อครู่เธอได้ยินชัดเจนที่แคทเธอรีนสั่งให้คนมาไล่เธอออกไป ตอนแรกคิดว่าลู่จิ้นยวนคงไม่สนใจเธอแล้ว แต่เขาก็ออกหน้าปกป้องเธอในที่สุด
เวินหนิงเองก็งงไปหมด เธอไม่เข้าใจว่าลู่จิ้นยวนกำลังคิดอะไรอยู่
แต่เห็นหญิงสาวต่างชาติคนนี้ทำตัวเย่อหยิ่งดูถูกเธอแบบนี้แล้วก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมา ท้องแล้วทำไม เธอก็ไม่ได้ด้วยก่อนหญิงตรงหน้าตรงไหน ทำไมต้องยอมให้เขามาดูถูกด้วย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก