บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 234

ทีแรกอารมณ์มู่เยียนหรานก็ยังดีอยู่ แต่ก็ถูกท่าทางที่เย็นชาของเขาทำให้หายไป

ทีแรกคิดว่าหลังจากที่ลู่จิ้นยวนแยกกับผู้หญิงคนนั้น เขาก็จะใช้ชีวิตกับตัวเองอย่างสงบสุข ไม่คิดเลยว่า ก็ยังเป็นแบบนี้……

"จิ้นยวน นายหมายความว่ายังไง?" เถ้าแก่ลู่ที่ยืนอยู่ไม่ไกลมาก พอเห็นสีหน้าของมู่เยียนหรานผิดปกติ ก็เดินมาหา จึงเห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของลู่จิ้นยวน

เด็กคนนี้ งานหมั้นของตัวเอง ก็ยังแสดงสีหน้าเยือกเย็น น่าโมโหมาก

"เยียนหราน เธอไปฝั่งโน้นก่อน เดี๋ยวฉันจะสั่งสอนมันเอง"

เมื่อมู่เยียนหรานได้ยินก็เอ่ยตอบรับ เถ้าแก่ลู่ก็หยิบโทรศัพท์แล้วเดินไปในมุมที่ไม่มีใคร "เรื่องต่างประเทศแกจัดการจะเสร็จแล้วใช่ไหม? ควรจะรีบกลับมา ถึงแม้แกจะไม่ช่วยจัดเตรียมงานด้วย แต่ก็ห้ามไม่มาในวันงานเด็ดขาด!"

ลู่จิ้นยวนนวดขมับ "ผมอยู่ที่นี่ยัง มีเรื่องที่ต้องจัดการครับ"

ตอนนี้ เรื่องของเวินหนิงยังจัดการไม่เสร็จ เขาจะไปได้ยังไง?

"อย่ามาหาข้ออ้าง แกคิดอะไรอยู่ คิดว่าฉันไม่รู้หรอ?"

เถ้าแก่ลู่เริ่มโมโห "ยังไง ก็รีบตัดขาดกับผู้หญิงคนนั้นซะ ไม่งั้นจะเป็นยังไง แกรู้ดี……"

พูดจบ เถ้าแก่ก็วางสายทันที

ถึงแม้ลู่จิ้นยวนจะรู้สึกโมโห แต่ยังไงก็ระบายอารมณ์กับคุณปู่ไม่ได้ ทำได้แค่โยนโทรศัพท์ไปข้างๆ

เถ้าแก่ก็ถอนหายใจ เพื่อลู่จิ้นยวน ไม่คิดเลยว่าท่านต้องใช้ของสิ่งนี้

ความทรงจำที่ถูกผนึกไว้ก็ถูกเปิดออก ท่านนึกถึงช่วงเวลาที่อยู่ต่างประเทศ แต่ว่า ก็เป็นเพราะคนคนนั้น ถึงจะทำให้ลู่จิ้นยวนกลับตัวกลับใจได้

"เป็นหลานที่ทำให้รู้สึกปวดหัวจริงๆ" เถ้าแก่ลู่ส่ายหน้า ไม่อยากจะนึกถึงอดีตอีก

ทันใดนั้น ก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามา พอเถ้าแก่ได้ยินเนื้อหาในโทรศัพท์ สีหน้าก็ย่ำแย่ไปทันที

……

เวินหนิงนำข่าวที่ยังไม่ต้องย้ายโรงพยาบาลไปบอกไป๋หลินยวี่

ไป๋หลินยวี่ฟังไปด้วย ในใจก็รู้สึกสงสัย ที่ท่านดูมา เรื่องนี้ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่ว่า พอเห็นว่าลูกสาวดีใจกับเรื่องนี้ ไม่ได้รู้สึกเสียใจที่อกหักอีก ท่านก็ไม่อยากจะขัดใจเธอ

"ดีมากเลย หนูไว้ใจเถอะ ถ้าแม่หายดีแล้ว จะไม่นั่งกินนอนกิน จะรีบหาวิธีมาคืนเงินให้ได้"

ไป๋หลินยวี่เอ่ย "แล้วก็เงินของลู่จิ้นยวนอีก ก็คืนไปด้วย แม่ไม่ต้องการเงินของคนแบบนี้ เราจะไม่ติดค้างเขา"

เวินหนิงพยักหน้า เธอก็รู้สึกเหมือนกัน พอเห็นว่าอารมณ์คุณแม่เริ่มดีขึ้น เธอก็โล่งอกไปไม่น้อย

ขณะที่ทั้งสองแม่ลูกกำลังพูดคุยกัน โทรศัพท์ของเวินหนิงก็ดัง มีข้อความส่งเข้ามา มาจากลู่จิ้นยวน

"สองทุ่มคืนนี้ มีเรื่องจะคุยกับเธอ"

เวินหนิงแปลกใจ มีเรื่อง?

เขายังมีเรื่องอะไรอีก?

หรือว่าคิดได้แล้ว ไม่อยากเปลืองเงินบนตัวของตัวเองอีก ก็เลยมาหาเธอ? หรือว่า อยากจะให้เซ็นสัญญาอะไรบางอย่าง ให้เธอปิดปากเรื่องระหว่างพวกเขา?

เวินหนิงยิ้มอย่างเยือกเย็น แล้วจับโทรศัพท์ไว้แน่น "ได้"

เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าลู่จิ้นยวนคิดจะทำอะไรกันแน่