บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 316

"ถ้าเป็นดีไซเนอร์ที่มีความสามารถ นอกจากจะมีความคิดสร้างสรรค์แล้ว สามารถวาดรูปได้แล้ว มือก็ต้องเร็วมากด้วย ชุดที่สั่งตัดโดยเฉพาะก็มาจากสองมือของดีไซเนอร์ทั้งนั้น

เวลาผ่านไปทีละวินาที

ฝั่งของอ้ายเวยเอ๋อร์ หุ่นโชว์สองตัวมีชุดเดรสสองชุดที่คล้ายคลึงกันมากอยู่บนหุ่นแล้ว

ช่วงเอวกับปลายกระโปรงก็ใช้ด้ายทองตกแต่ง แค่มองก็รู้ว่าสองชุดนี้เป็นชุดคู่กัน ดีไซน์เหมือนกันมาก แต่ก็แตกต่างกันแค่ที่รายละเอียด

โม่โยวมองไปฝั่งโน้น ก็ต้องยอมรับว่าฝ่ายตรงข้ามมีความสามารถ ชุดทั้งสองชุดดูสวยมาก ไม่ว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงคนไหนเห็นก็ต้องมีความคิดที่อยากจะใส่บนตัวแน่นอน

เธอเก็บสายตากลับมา แล้วลงมือทำของตัวเองต่อ ของตัวเองก็ใกล้จะเสร็จแล้ว

อ้ายเวยเอ๋อร์ทำเสร็จก่อน แล้วมองไปที่เธออย่างไม่แยแส พอเห็นตัวอย่างชุดบนหุ่นของเธอ ในสายตาก็มีแต่ความเสียดสี

ฝีมือแค่นี้ ยังกล้ามาแข่งกับเธออีก ไม่เจียมตัวจริงๆ

ในระหว่างนั้นสีหน้าลู่จิ้นยวนไร้ความรู้สึกตลอด มองไม่ออกเลยว่ารู้สึกพอใจกับงานของคนไหนมากกว่า

พอถึงเวลา สองพี่น้องฝาแฝดในห้องรับรองก็ถูกเชิญออกมาข้างนอก

"คุณหยาง นี่เป็นผลงานของดีไซเนอร์ทั้งสองคน คุณกับลูกสาวลองดูก่อนได้ค่ะ"

ชุดทั้งสองชุดของโม่โยว ไม่ว่าจะเป็นสไตล์หรือว่าสี ทั้งสองชุดแตกต่างกันสิ้นเชิง

ชุดที่ดีไซน์ให้พี่สาว จะเป็นชุดกระโปรงยาวเก็บเอวสีขาว ส่วนหน้าอกก็ใช้คริสตัลประดับเพื่อความหรูหรา

ส่วนอีกชุดเป็นเดรสกระโปรงสั้นสีม่วง มีความลึกลับแล้วเหมือนเอลฟ์ในยามค่ำคืน

ทั้งสองชุดก็ถือว่าดูดีเลย แต่ถ้าจะเทียบกันจริงๆ ชุดที่อ้ายเวยเอ๋อร์ดีไซน์เด่นตากว่า เพราะยังไง คุณหยางก็เห็นเป็นแว็บแรก ดูท่าทางแล้วเหมือนจะพอใจมาก

"คุณลู่ ไม่ต้องลองแล้วครับ ผมว่าสองชุดนี้แหละครับ" คุณหยางเลือกชุดที่อ้ายเวยเอ๋อร์ดีไซน์

สีหน้าของอ้ายเวยเอ๋อร์ได้ใจทันที แต่วินาทีต่อมา……

"คุณพ่อคะ หนูชอบชุดนี้"

น้องสาวที่ไม่เอ่ยพูดอะไรตั้งแต่เข้ามา ชี้ไปที่ชุดสีม่วงที่โม่โยวเป็นคนดีไซน์ จากนั้นพี่สาวก็ชี้ชุดสีขาวที่ตั้งอยู่ข้างๆด้วย

"คุณพ่อคะ หนูก็ชอบชุดนี้มากกว่าค่ะ"

ในใจโม่โยวรู้สึกโล่งอกไปทันที ดูเหมือนว่าเธอพนันถูกแล้ว

คุณหยางอึ้งไป ถึงแม้จะไม่เข้าใจ แต่ในเมื่อลูกสาวทั้งสองคนเลือกผลงานของดีไซเนอร์คนเดียวกัน เขาก็ทำได้แค่ตามใจลูกสาว

ในสายตาของลู่จิ้นยวนมีความดีใจ โม่โยวดูออก แล้วเขาจะดูไม่ออกได้ยังไง ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้ใส่ใจละเอียดมาก เหมือนกับ……

เขาหยุดความคิดตัวเองไว้ทันที

อ้ายเวยเอ๋อร์ใช้แรงทั้งหมดในร่างกายแล้วพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เสียสติ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วฝืนยิ้มเดินไป

"คุณหนูทั้งสองคนคะ พวกคุณไม่ชอบชุดที่ฉันดีไซน์ให้เหรอคะ? ทั้งๆที่สวยขนาดนั้น"

"แล้วอีกอย่าง พวกคุณเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน ไม่อยากจะใส่ชุดที่เหมือนกันแล้วร่วมงานด้วยกันหรอคะ?"