บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 315

คำพูดนี้ ทำให้โม่โยวโล่งใจไปทันที

อ้ายเวยเอ๋อร์เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ "บอสคะ……"

ลู่จิ้นยวนไม่ได้สนใจเธอ สายตาก็มองไปที่โม่โยว "ผมคิดว่าความคิดของดีไซเนอร์โม่ไม่มีปัญหาอะไร เสื้อผ้าเด็กก็ไม่จำเป็นต้องหรูหราขนาดนั้น ทำตามคอมเม้นต์ของดีไซเนอร์โม่"

โม่โยวถูกเขาจ้องแบบนี้จนหน้าเริ่มแดง

อ้ายเวยเอ๋อร์เห็นพวกเขาสองคนสบตากัน ก็รู้สึกโมโหแล้วเอ่ยออกมาทันที "บอสคะ คุณกำลังเอาความรู้สึกส่วนตัวมาในงาน ฉันไม่พอใจค่ะ"

สีหน้าลู่จิ้นยวนเยือกเย็นแล้วมองไปที่เธอ "อ้ายเวยเอ๋อร์ เธอกำลังคุยกับใคร? ระวังคำพูดของเธอด้วย"

ในใจเธอก็เริ่มกระวนกระวาย แต่ยังไงก็ยังโมโหอยู่ ที่เธอดูมา ปฏิกิริยาเมื่อกี้ของโม่โยวแล้วการปกป้องจากลู่จิ้นยวน ทั้งสองคนต้องมีอะไรกันแน่นอน

นี่ก็เลยทำให้เธออิจฉา แล้วคิดว่าลู่จิ้นยวนลำเอียงไปทางโม่โยว ก็ยิ่งไม่สบอารมณ์ไปอีก

"บอสคะ ฉันไม่รู้ว่าระหว่างพวกคุณเป็นความสัมพันธ์แบบไหน แต่นี่ก็เป็นเหตุผลที่คุณจะลำเอียงเธอไม่ได้ งานออกแบบของเธอเทียบของฉันไม่ได้ นี่มันไม่ยุติธรรม"

โม่โยวขมวดคิ้ว เธอไม่อยากเกี่ยวข้องอะไรกับลู่จิ้นยวน แต่เป็นเพราะเรื่องงานเธอก็ทำอะไรไม่ได้ ตอนนี้ผลงานที่ตัวเองตั้งใจออกแบบออกมากลับถูกต่อว่าแบบนี้ ใครจะยอมล่ะ

ไม่รอให้ลู่จิ้นยวนอารมณ์เสียก่อน เธอก็มองไปทางอ้ายเวยเอ๋อร์ "แล้วคุณคิดจะเอายังไงคะ?"

อ้ายเวยเอ๋อร์รอคำนี้แหละ ในสายตาก็มีแผนอะไรบางอย่างแล้วเอ่ย "งั้นก็มาแข่งกับฉัน ถ้าเธอแพ้ เธอก็ต้องถอนตัวออกจากงานครั้งนี้"

ลู่จิ้นยวนมองไปที่เธอ สายตาเยือกเย็นมากจนทำให้คนอื่นรู้สึกเสียวสันหลัง

"อ้ายเวยเอ๋อร์ ใครให้สิทธิ์เธอคิดเองเออเอง? งานครั้งนี้เป็นการร่วมมือของสองบริษัท เซ็นสัญญสแล้วมีผลทางกฎหมาย เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร? ถึงสามารถมาเปลี่ยนแปลงการร่วมงานได้?"

"ผมบอกเธอไว้เลย การร่วมงานครั้งนี้ ผมเห็นความสามารถของดีไซเนอร์โม่ แต่เธอก็แค่พนักงานที่ถูกเลือกมาจากแผนกเอ ยังจำเป็นต้องให้ผมพูดมากกว่านี้ไหมครับ?"

พูดตามตรงเลยก็คือ การร่วมงานครั้งนี้โม่โยวเป็นดีไซเนอร์หลัก แต่เธอเป็นแค่คนตามน้ำเท่านั้น จะเปลี่ยนเป็นใครก็ได้

คำพูดนี้ทำให้โม่โยวอึ้งไป เพราะยังไงกับความสามารถของตัวเอง จะพูดยังไงดีล่ะ พรสวรรค์ก็มีบ้าง แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ทำให้บริษัทใหญ่ขนาดนี้มาเห็นความสำคัญ

สีหน้าอ้ายเวยเอ๋อร์ซีดขาวไปทันที ในสายตาก็โมโหผิดปกติ เธอเป็นดีไซเนอร์ระดับเอในบริษัท เธอมีสิทธิ์ที่จะโอ้อวด แต่วันนี้กลับโดนเจ้านายตัวเองดูถูกแบบนี้

ทั้งหมด เป็นเพราะผู้หญิงที่ชื่อโม่โยว

วินาทีต่อมา โม่โยวเอ่ยพูดอย่างเรียบนิ่ง

"ฉันแข่งกับเธอ"

คำพูดนี้ ทำให้สีหน้าลู่จิ้นยวนตึงไปทันที แต่ตาอ้ายเวยเอ๋อร์กลับเป็นประกาย

โม่โยวไม่สนใจสายตาของคนอื่น เธอรู้ว่าหักหน้าลู่จิ้นยวนแบบนี้ไม่ดี แล้วมีความไม่เจียมตัวด้วย

เพราะยังไง เขาก็เป็นผู้บริหาร เพื่อที่จะปกป้องเธอแม้แต่ดีไซน์เนอร์ของตัวเองก็พูดตำหนิ

แต่สำหรับการปกป้องของเขาแบบนี้ เธอกลับรู้สึกอึดอัด ถ้าเรื่องวันนี้ถูกเผยแพร่ออกไป คนทั้งบริษัทก็คงคิดว่าเธอต้องมีความสัมพันธ์อะไรที่ไม่ปกติกับลู่จิ้นยวนแน่นอน

ไม่ว่าจะเพื่อพิสูจน์ความสามารถตัวเอง หรือเพื่อแบ่งเขตระหว่างลู่จิ้นยวน เธอก็จำเป็นต้องตอบตกลง

อ้ายเวยเอ๋อร์ไม่รู้ว่าทำไมโม่โยวถึงพูดแบบนี้ แต่ก็ดีสำหรับเธอเลยรีบตอบทันที "ได้ ตามนั้น"