บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 408

แค่เวลาสั้นๆสองวัน อันเฉินก็เข้าใจคำว่ายิ่งถอยก็ยิ่งได้คืบจะเอาศอก

เขาโมโหจนยิ้มออกมา โมโหจนสงบสติอารมณ์ไม่ได้แล้วมองไปทางเธอ "เธอบอกว่าฉันจับหน้าอกเธอ? ขอโทษนะ เมื่อกี้ฉันไม่รู้สึกเลยว่าเป็นหน้าอก"

"แล้วอีกอย่าง ฉันอยากจะพูดว่า เธอเป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ร่างกายกลับแข็งทื่อเหมือนผู้ชาย ข้างหน้ากับข้างหลังไม่แตกต่างกันเลย ถึงแม้ฉันจะจับจริง เธอก็ไม่เสียหายหรอก เพราะยังไงก็เหมือนไม่มี"

เขายักไหล่ด้วยสีหน้ารังเกียจ

โม่โยว: "……"

ลู่จิ้นยวนเลิกคิ้วแล้วหันมองไปที่ผู้ช่วยตัวเอง ทำไมแต่ก่อนเขาไม่เคยรู้เลยว่าอันเฉินเป็นคนปากจัดขนาดนี้

เย่ซือเยวี่ยโมโหจนจะเป็นบ้ากับคำพูดของเขา จากนั้นก็ก้มดูหน้าอกตัวเอง เหมือนกำลังจะยืนยันว่าเป็นเหมือนกับที่ฝ่ายตรงข้ามพูดหรือเปล่า แบนราบเหมือนสนามบิน

ถึงแม้จะรู้ว่าการกระทำตัวเองงี่เง่ามาก แต่พอดึงสติกลับมา สีหน้าก็บิดเบี้ยว ในสระว่ายน้ำก็มีแต่เสียงที่เธอตะโกนเสียงดัง

การว่ายน้ำที่สนุกสนานก็จบลงแบบนี้

วันต่อมา หมดเวลาพักผ่อน ทุกคนก็เดินทางกลับ

ตอนมามีแค่รถคันเดียว แต่ตอนกลับมีรถสองคัน เป็นเพราะโม่โยวกลัวระหว่างทางที่กลับไป อันเฉินกับเย่ซือเยวี่ยจะทะเลาะกันอีก

ทะเลาะกันยังถือว่าเบา แต่ถ้าตีกันก็แย่ละสิ ถ้าตีกันตอนที่ขับรถจะอันตรายมาก ก็เลยแยกทั้งสองคนซะ

ระยะทางจากนอกเมืองกลับไปในตัวเมือง ต้องใช้เวลาประมาณสองชั่วโมง ระหว่างทางพวกเขาขับผ่านทางเขา ตอนมามาอย่างราบรื่น แต่วันนี้กลับถูกขวางไว้

ข้างหน้ามีผู้หญิงผู้ชายวัยรุ่นมากมายรวมตัวกันอยู่ ทั้งสองข้างทางมีธงสีต่างๆปักไว้ รถแต่ละคันจอดไว้ริมทางแล้วยังมีบิ๊กไบค์อีก

ลู่จิ้นยวนกับอันเฉินแล่นมาจอดข้างกัน แล้วลดกระจกลง

"ข้างหน้าทำไมมีคนมุงกันเยอะขนาดนั้น ทำอะไรกันน่ะ?" เย่ซือเยวี่ยยื่นศีรษะออกไปอย่างสงสัย

ลู่จิ้นยวนหรี่ตาแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง "แข่งรถ"

แค่นี้ก็พอแล้ว

อันเฉินพยักหน้า เขาดูออกเหมือนกัน "บอส เดี๋ยวผมไปคุยกับพวกเขาก่อน"

ลู่จิ้นยวนพยักหน้า

เย่ซือเยวี่ยได้ยินว่าแข่งรถก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที สถานการณ์แบบนี้เธอเคยเห็นแค่ในละคร แต่ในชีวิตจริงนี่เป็นครั้งแรก

รถทั้งสองคันของพวกเขา ก็ทำให้ผู้คนตรงหน้าหันมาสนใจ ต่างคนต่างมองหน้ากัน สายตาที่มองมาก็แฝงไปด้วยความหมายบางอย่าง

ในเมื่ออยู่ในวงการแข่งรถ ทุกคนก็ต้องรู้เรื่องรถเป็นพิเศษ

รถสองคันของลู่จิ้นยวนเป็นรถหรูหรามาก แค่มองก็รู้ว่าคนธรรมดาไม่มีปัญญาขับแน่นอน เพราะฉะนั้น กลุ่มคนพวกนั้นแค่มองมาจากที่ไกลๆ แต่ไม่กล้ามาหาเรื่อง

ในกลุ่มคนพวกนั้น ดูเหมือนว่าจะมีหัวหน้าแก๊งหลายคน อันเฉินเดินไปพูดคุยกับพวกเขา ผ่านไปไม่นานก็กลับมา

"บอสครับ พวกเขาบอกว่าตามกฎ ถ้าอยากผ่านทางนี้ จะต้องไปเล่นกับพวกเขาก่อนครับ"

คำว่าเล่น ก็หมายถึงแข่งรถนั่นเอง

กับคำตอบนี้ ลู่จิ้นยวนไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลย เพราะเดาได้ตั้งนานแล้ว คนพวกนี้แค่มองก็รู้ว่าต้องเป็นคนในวงการ แล้วยังมีคุณชายตระกูลร่ำรวยอีกหลายคน

นิสัยของคนพวกนี้ จะยอมปล่อยไปง่ายๆได้ยังไง

อันเฉินลังเลแล้วเอ่ย "หรือว่า พวกเรากลับรถ?"