บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 436

เหมยซานไม่ได้อยู่บริษัทตระกูลลู่แล้ว เวินหนิงเองก็ไม่ได้ว่าอะไร

เธอใช้เวลาครึ่งวันเช้าจัดการกับงานที่สะสมมานานกว่าสิบวันจนเสร็จ ช่วงบ่ายก็มีหญิงสาวที่สวมเสื้อสีดำ ตัดผมสั้นทันสมัย หน้าตาสะสวยมารายงานตัว

"เจ้านาย ฉันชื่อเฉียวอวี่ค่ะ"

นี่เป็นบอดี้การ์ดที่ลู่จิ้นยวนหามาให้เธอ เป็นบอดี้การ์ดประจำตัว ที่จะคอยดูแลความปลอดภัยให้เธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ซึ่งกลางคืนก็จะพักอยู่กับเธอด้วย

อันที่จริงลู่จิ้นยวนอยากทำแบบนี้มานานแล้ว แต่กลัวว่าเวินหนิงจะอึดอัด เลยไม่ได้เริ่มซะที แต่พอเกิดเรื่องขึ้น เขาจึงตัดสินใจทันที

เกิดเรื่องไม่คาดคิดมากมายแบบนี้ เวินหนิงเองก็ไม่ใช่คนเข้าใจอะไรยาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ต่อต้านการมาของบอดี้การ์ดคนนี้ และเปิดใจยอมรับมัน

............

ภายในร้านกาแฟ

"เวินหนิง ช่วงนี้ฉันมัวแต่ยุ่งอยู่กับโครงการของบริษัทฯ จนไม่รู้ว่าเดือนที่แล้วเธอถูกจับขัง ทำไมเธอไม่บอกฉันสักคำ เรื่องมันยังไงกันแน่?" เย่ซือเยวี่ยพูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล

"ไม่มีอะไรมาก ก็แค่บริษัทฯเข้าใจผิด" เวินหนิงไม่อยากพูดอะไรมาก จึงทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่

เย่ซือเยวี่ยเองก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะยังไงแล้วเธอรู้ดีว่า บริษัทตระกูลลู่มีลู่จิ้นหยวนอยู่ ไม่มีใครทำอะไรเวินหนิงได้

เธอยกกาแฟขึ้นดื่ม สายตาเหร่ไปเห็นเฉียวอวี่ที่นั่งตัวตรงด้วยสีหน้าเข้มขรึมอยู่ข้างๆ ก่อนมองเวินหนิงแล้วถามเสียงเบา

"เธอเป็นใคร?"

"บอดี้การ์ดที่ลู่จิ้นยวนหามาดูแลฉัน ชื่อเฉียวอวี่"

เย่ซือเยวี่ยอึ้งจนตาโต ก่อนมองเฉียวอวี่ด้วยสายตาวิบวาบ บอดี้การ์ดหญิง เจ๋งอ่ะ ถึงว่าดูแล้วเทห์ไม่เบา

"หวัดดีพี่เฉียว ฉันชื่อเย่ซือเยวี่ย เป็นเพื่อนกับเวินหนิง คือพี่เป็นบอดี้การ์ดนี่ฝีมือการต่อสู้น่าจะเก่งมากใช่มั้ย? ฉันชื่นชอบคนที่เก่งการต่อสู้มาตั้งเด็กแล้ว นี่เป็นผู้หญิงอีกยิ่งเจ๋งไปใหญ่เลย"

เวินหนิง: "........."

เฉียวอวี่มองดูมือที่ยื่นมาหาด้วยสีหน้าเรียบเฉยอย่างไม่สนใจ ก่อนจะหันไปคอยระวังรอบๆต่อ

เย่ซือเยวี่ยยิ้มเจื่อนๆ ก่อนจะดึงมือกลับโดยไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร บอดี้การ์ดน่ะ เย็นชาหน่อยเป็นเรื่องปกติ เข้าใจได้ เข้าใจได้

เวินหนิงส่ายหน้า: "พอแล้ว เลิกเล่นได้แล้ว ว่าแต่นัดฉันออกมามีอะไร? ในสายพูดเหมือนร้อนรนใจจะขาด"

ผู้หญิงที่โทรฯมาร้องขอความช่วยเหลือเมื่อกี้ ตอนนี้กลับดูเหมือนไม่มีอะไร: "ก็ไม่มีอะไรมาก ฉันเช่าแฟนหนุ่มจากทางเน็ตมาคนหนึ่ง แค่อยากให้เธอมาดูเป็นเพื่อนหน่อย"

ห๊า.........

"อะไรนะ?" เวินหนิงมองเธอย่างไม่เข้าใจ รู้สึกว่าส่ิงที่เธอพูดนั้นตัวเธอเองเข้าใจทุกคำ แต่พอรวมกันเป็นประโยคแล้ว เธอกลับไม่เข้าใจซะงั้น

แต่หลังจากที่เย่ซือเยวี่ยระบายความคับแค้นใจให้ฟังแล้ว เธอจึงเข้าใจ

ที่แท้ก็เพราะว่าพ่อแม่ของเย่ซือเยวี่ยเห็นว่าเธออายุมากแล้ว อีกไม่กี่ปีก็จะเข้าเลขสาม แต่ยังไม่เคยเห็นเธอมีแฟนจึงเริ่มกังวลใจ และเริ่มจัดการหาคู่ให้เธอ

เย่ซือเยวี่ยเบื่อจนไม่รู้จะเบื่อยังไง จึงคิดวิธีแปลกประหลาดแบบนี้ขึ้นมา

ยุคสมัยนี้ ในโลกออนไลน์อะไรก็มี เช่าแฟนหนุ่มคนหนึ่งก็ไม่ใช่เรื่องประหลาดอะไร ดูอินเทรนด์ด้วยซ้ำ เย่ซือเยวี่ยก็เลยเสียตางค์เช่ามาคนหนึ่ง

โดยจ่ายค่ามัดจำทางเน็ตก่อนส่วนหนึ่ง พอเจอหน้ากันแล้วไม่มีปัญหาอะไรแล้วพากันไปพบผู้ใหญ่เสร็จ ก็ค่อยจ่ายส่วนที่เหลือทั้งหมด เวินหนิงฟังแล้วรู้สึกได้เปิดหูเปิดตา

"ฉันจะบอกให้ แฟนหนุ่มที่ฉันเช่ามาเนี่ยรูปร่างหน้าตาดีมาก เทียบกับดาราหนุ่มๆในวงการบันเทิงได้เลย เดี๋ยวฉันให้ดูรูป"

เย่ซือเยวี่ยพูดด้วยท่าทางตื่นเต้น ก่อนจะยื่นโทรศัพท์มือถือมาให้