บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 462

มันจะเป็นไปได้อย่างไร ที่มันจะเข้ากันไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

ในดวงตาของเวินหนิงเต็มไปด้วยความงุนงง ตกตะลึง สมองว่างเปล่า ได้แต่พึมพำ " มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้ากันไม่ได้ มันเป็นไปได้อย่างไร"

หมอรู้ดีว่าสถานการณ์ที่เข้ากันไม่ได้อย่างสิ้นเชิงนี่ จะเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขใด ดังนั้นคุณหมอจึงลังเลสักพักก่อนที่จะพูด

" หากคุณเวินต้องการ ทางเราสามารถออกใบรับรองญาติของคุณกับผู้ป่วยตามผลการตรวจวัดนี้เพื่อดูสาเหตุ"

ใบรับรองญาติ

ความสงสัยที่ฝังเข้าไปในสมองของเวินหนิงเมื่อครู่ ถูกจุดขึ้นทันทีด้วยคำพูดของคุณหมอ และมันก็ระเบิดออกมาพร้อมกับความคิดของเธอ

ด้วยสัญชาตญาณเธอจับมือของลู่จิ้นยวนไว้ มองไปที่คุณหมอ " ใบรับรองญาติเหรอ

หมาย หมายความว่ายังไง "

คุณหมอยักไหล่ " ใบรับรองญาติ ก็คือการตรวจสอบว่าทั้งสองฝ่ายมีความสัมพันธ์ทางเครือญาติโดยตรงหรือไม่ ระดับการจับคู่ระหว่างคุณกับผู้ป่วยไม่ตรงกัน ตามความสัมพันธ์แม่ลูกระหว่างคุณกับผู้ป่วย นี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ดังนั้น ฉันคิดว่า ... "

คุณหมอยังไม่ทันพูดจบ เวินหนิงไม่อยากฟังต่ออีก เธอไม่ค่อยโมโหต่อหน้าสาธารณะแบบนี้ " ทำไมต้องทดสอบความเป็นเครือญาติอะไรแบบนั้นด้วย คนที่นอนอยู่ในห้องผ่าตัดคือแม่ของฉัน"

“ เรื่องนี้ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าฉัน จะมีอะไรผิดพลาดได้อย่างไรกัน

ถ้าหากจะมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น ก็คงจะเป็นอุปกรณ์เครื่องอ่านของพวกคุณที่ผิดพลาดอย่างแน่นอน "

" ใช่ ต้องใช่แน่ๆ หรือเป็นเครื่องตรวจวัดการจับคู่ของพวกคุณไม่แม่นยำ ถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น"

เธอกุมมือของลู่จิ้นยวนไว้แน่นและมองเขาอย่างมีความหวัง " คุณคิดว่ายังไง ฉันพูดถูกไหม

เครื่องตรวจวัดมีปัญหา ก็เป็นเรื่องปกติใช่หรือไม่ "

ลู่จิ้นยวนพยักหน้า แล้วรีบปลอบโยนเธอตามความคิดของเธอ เขาสามารถเข้าใจความรู้สึกของเวินหนิง เป็นแม่ลูกกันมานานขนาดนี้ ทันใดนั้นความสัมพันธ์นี้ก็ถูกตั้งคำถาม ไม่มีใครยอมรับได้ในทันที

แต่ลู่จิ้นยวนรู้ความมาตรฐานของโรงพยาบาลนี้เป็นอย่างดี โดยทั่วไปคล้ายกับการตรวจวัดประเภทนี้ จะไม่ทดสอบเพียงแค่ครั้งเดียว อย่างน้อยจะต้องสามครั้งเป็นพื้นฐาน ผลลัพธ์จะต้องเหมือนกันทั้งสามครั้ง ถึงจะได้ให้คำตอบ

ส่วนปัญหาเรื่องอุปกรณ์เครื่องตรวจวัด ดูตามผลทั้ง 3 ครั้งแล้ว เห็นได้ชัดว่าปกติ

ดังนั้น ลู่จิ้นยวนจึงรู้อยู่แกใจและรู้ชัดเจน ว่าไป๋หลินยวี่กับเวินหนิง อาจไม่ใช่แม่ลูกกันจริงๆ

“ คุณชายลู่ค่ะ ... ” หมอมองไปที่ลู่จิ้นยวน ต้องเข้าใจนะคะ ว่าคนไข้ยังรอผลอยู่ในห้องผ่าตัด

ลู่จิ้นยวนพูดทันที " ไม่สามารถทำการปลูกถ่ายเซลล์ได้ ให้ทำตามวิธีการรักษาแบบอนุรักษ์นิยมตามแผนสำรองของคุณได้เลย"

คุณหมอพยักหน้าอย่างช่วยอะไรไม่ได้ " โอเคค่ะ งั้นการตรวจสอบเครือญาติ ยังจะทำไหมคะ "

เขามองไปที่เวินหนิงอย่างใช้ความคิด

"ทำมาชุดหนึ่ง"

ลู่จิ้นยวนพูดเบา ๆ

หลังจากที่พูดจบ เขาก็พาเวินหนิงไปที่ห้องรับรอง

อารมณ์ของเวินหนิงไม่ค่อยมั่นคงซะเท่าไร หลังจากรอจนเธอสงบอารมณ์และตั้งสติได้ เธอพึ่งจะจำอาการป่วยของคุณแม่ได้ สีหน้ารีบเปลี่ยนไปทันที

ลู่จิ้นยวนรีบกอดเธอเข้ามาทันที " ไม่ต้องกังวล การผ่าตัดของคุณแม่ของคุณเสร็จสิ้นแล้ว แม้ว่าจะไม่มีการปลูกถ่ายเซลล์ แต่โรงพยาบาลก็มีแผนการรักษาแบบอนุรักษ์นิยม ณ ตอนนี้คุณแม่ของคุณก็ไม่น่าจะมีอะไร "

"ตอนนี้เธออยู่ในห้องผู้ป่วยปลอดเชื้อแล้ว พวกเราไปดูกันเถอะ"

เวินหนิงพยักหน้าทันที

ในห้องผู้ป่วยปลอดเชื้อไม่อนุญาตให้บุคคลที่ไม่ใช่แพทย์เข้าไป ทั้งสองคนจึงต้องอยู่ข้างนอกและมองสถานการณ์ภายในผ่านหน้าต่างกระจกใสเท่านั้น

ไป๋หลินยวี่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย เมื่อเวินหนิงเห็นก็ปิดปากของเธอทันที น้ำตาไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้