บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 473

ลู่จิ้นยวนพาเวินหนิงกลับบ้านทันที “อันหรานเอาแต่พูดตลอดว่าสองวันนี้ไม่ไปอยู่กับเขาเลย คุณกลับไปดูเขาหน่อย”

ครั้งนี้ เวินหนิงไม่ได้ปฏิเสธ

เจอเรื่องลำบากแบบนี้ สิ่งแรกที่เธอนึกถึงคือกอดลูกชายสุดที่รักของเธอ ยืนกรานดึงความกล้าหาญและพละกำลังมาสักหน่อย

ลู่อันหรานเลิกเรียนตั้งนานแล้ว ระหว่างทางที่คนรับรถไปรับเขากลับบ้าน เขาก็เห็นข่าวพวกนั้นในโทรศัพท์ตั้งนานแล้ว

“ตี้น่าอะไรนี่ หน้าไม่อายจริงๆ ”

ภายในใจของเด็กน้อย พ่อแม่ของตนเป็นคนดีที่สุดอยู่แล้ว โดยเฉพาะตระกูลฮอร์ตันอะไรนั่นเกิดเรื่อง มันเกี่ยวข้องอะไรกับคนอื่น?

เพราะการแข่งขัน เลยใส่ร้ายแม่ตนทั้งหมด?

ขณะที่ลู่อันหรานกำลังคิดวิธีให้คนพวกนี้มันชดใช้ ในตอนนี้ นอกประตูก็มีเสียงเปิดประตู

เวินหนิงเดินเข้ามา เห็นลู่อันหรานกลับมาแล้วก็ยิ้ม แต่รอยยิ้มนั้นเหนื่อยล้านิดหน่อย

“แม่ แม่กลับมาแล้ว!”

ลู่อันหรานฉลาดมาตั้งแต่เด็ก ทำไมจะมองไม่ออกว่าตอนนี้เธออารมณ์ไม่ดี คิดสักพักก็เดินไปจับมือเวินหนิง “วันนี้มีเรื่องมากมายเกิดขึ้นที่โรงเรียนอนุบาล”

ขณะที่พูด ก็ดึงเวินหนิงมาที่ตัวเองวางของเล่น เซ้าซี้ให้เธอเล่นกับตน

ตอนแรกเวินหนิงไม่อยากเอาอารมณ์ด้านลบไปเผยแพร่ให้ลูก จึงละทิ้งความหงุดหงิดในใจ ไปเล่นต่อไม้กับลู่อันหราน

ลู่อันหรานจงใจเล่าเรื่องตลกๆ บางอย่างให้เวินหนิงฟัง กว่าจะทำให้เธอขำออกมาได้

“แม่ แม่ช่วยผมวาง ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อน”

เห็นเวินหนิงอารมณ์ดีขึ้นบ้างแล้ว ลู่อันหรานก็หาข้ออ้างออกมา ไปหาลู่จิ้นยวนที่อยู่ในห้องทำงาน

ลู่จิ้นยวนกำลังตรวจสอบรายละเอียดเรื่องนี้อย่างเข้มข้น จากนั้นก็เห็นศีรษะเล็กชะโงกออกมาด้านหลังประตูอย่างลับๆ

“ลูกกำลังมองอะไร? ”

ลู่จิ้นยวนเอ่ยปากเรียบๆ “ไม่ได้อยู่เล่นกับแม่เหรอ? ”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอฮะ? ตี้น่าคนนั้น รังแกเกินไปหรือเปล่า ให้ผมจัดการไหม ทำให้เธอตกใจกลัว? ”

ลู่อันหรานก็คันมือมาก พอดีเลย ไม่กี่วันก่อนนายท่านลู่ซื้อโดรนล้ำยุคจากต่างประเทศให้เขา เขายังไม่มีโอกาสเล่นมันเลยล่ะ

คราวก่อนใช้เครื่องบินควบคุมระยะไกลจัดการคนที่รังแกแม่จนกระอักเลือด ครั้งนี้ก็คงไม่มีปัญหา

ถึงจะถูกจับได้ เขาที่เป็นเด็กน้อย ก็ไม่มีใครกล้าทำอะไรเขา

“ลูกพอก่อน เทคนิคเล็กๆ น้อยๆ พวกนั้น เล่นครั้งเดียวก็พอ ถ้าเล่นอีกครั้งแล้วปู่ทวดลูกรู้เข้า ลูกเดาสิว่าจะเป็นยังไง? ”

ตอนแรกลู่อันหรานเต็มไปด้วยแผนการชั่วร้าย พอได้ยินคำพูดนี้ ก็รู้สึกเหี่ยวนิดๆ

“แล้วต้องทำยังไง? คงไม่ได้ดูแม่โดนรังแกแบบนี้ โดยที่ไม่ทำอะไรเลยใช่ไหมฮะ? ”

ลู่อันหรานทำหน้าไม่พอใจ

อย่างไรแล้วเขาก็เป็นเด็ก ความคิดตรงไปตรงมา แค่รู้ว่าเมื่อได้รับความไม่ยุติธรรมก็ต้องแก้แค้น ไม่เข้าใจว่าโลกของผู้ใหญ่มันไม่ได้เรียบง่ายแบบนั้น

ลู่จิ้นยวนขมวดคิ้ว กำลังจะพูด แต่โทรศัพท์ดังขึ้นมา