บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 502

ลู่จิ้นยวนกลับไม่รู้ว่าจะเอ่ยออกไปว่าอย่างไรดี

ถ้าจำไม่ผิดล่ะก็ หยงเหม่ยซินคุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหยงนั้น ได้เสียชีวิตไปเมื่อหลายสิบปีก่อนหน้านี้แล้ว

และเธอก็ไม่เคยแต่งงานมาก่อนเลยด้วย เด็กที่คลอดออกมา หรือแม้แต่คนเป็นพ่อก็ไม่มีการลงรายละเอียดในส่วนนี้เลย แม้ว่าจะอยู่ภายใต้ความคุ้มครองของเถ้าแก่หยง ทำให้ไม่มีใครกล้าเอ่ยถามอะไรเธอ แต่ก็มีความลับที่คนจำนวนไม่น้อยพากันลือว่าเธอเป็นลูกที่หยงเหม่ยซินกับชายนอกสมรสที่ไม่ทราบที่มาที่ไปคลอดออกมา

ทั้งหมดนี้ จะให้พูดออกไปก็คงไม่ดีนัก

“นี่คุณเป็นอะไรไป

มันเป็นยังไงกันแน่

ตระกูลหยง หรือว่าจะไม่มีตระกูลนั้นแล้ว”

“ไม่ใช่ ตระกูลหยงนี้ ก็คือตระกูลที่ฉันเคยบอกว่าเป็นตระกูลอันมีชื่อเสียงของเมืองจิงเฉิง และมีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อว่าหยงเหม่ยซินอย่างแน่นอน........”

“งั้นเธอคนนี้ ตอนนี้อยู่ที่ไหนเหรอ”

เวินหนิงอดที่จะกลั้นหายใจเอาไว้ไม่ได้ เมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอจะได้ยินต่อมาในทันทีว่าเป็นข้อมูลของแม่แท้ๆ ที่ให้กำเนิดเธอ เธอก็อดที่จะตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้

“เธอ........ไม่อยู่ในโลกนี้แล้ว”

ลู่จิ้นยวนไม่ใช่ไม่อยากรักษาการเฝ้ารอคอยนี้ของเวินหนิง แต่ท้ายที่สุดแล้ว คนตายไม่อาจฟื้นคืนกลับมาได้ หยงเหม่ยซินได้เสียชีวิตไปนานมากแล้ว ต่อให้เขาคิดที่จะปิดบัง ก็คงปิดบังเอาไว้ไม่ได้หรอก

สีหน้าที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของเวินหนิงนั้นนิ่งค้างแข็งไปในทันที แววตาของเธอเองก็ค่อยๆ หม่นลงมา

เดิมที เพราะว่าไม่เคยทราบว่าพ่อแม่แท้ๆ ของตนคือใครมาโดยตลอด จนถึงขนาดที่ทำให้เธอไม่รู้ว่าจะรับมือกับมันอย่างไร

แต่ว่าตอนนี้ ได้ทราบข่าวว่าแม่แท้ๆของตนได้ตายไปแล้ว ในใจของเธอนอกจากความรู้สึกอันหนักอึ้งแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดอื่นอีก

ถ้าหากว่าคนนั้นยังมีชีวิตอยู่ ก็จะมีความเป็นไปได้มากมายนับอนันต์ แต่ว่าตอนนี้เธอคนนั้นไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว งั้นก็ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว

“…………”

เวินหนิงนิ่งขรึมไปสักครู่ ลู่จิ้นยวนเห็นดังว่า ก็บีบไปที่ไหล่ทั้งสองข้างของเธอ คิดอยากจะให้การมีอยู่ของเขานั้นมอบพลังให้แก่เธอแม้เล็กน้อยก็ยังดี

เวินหนิงที่นิ่งไปสักพักก็เอ่ยขึ้น “งั้น แล้วลูกสาวของเธอล่ะ”

“ลูกสาวของเธอหยงซือเหม่ยตอนนี้เป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหยง”

เวินหนิงได้ฟังว่าลูกสาวคนนี้ไม่เป็นอะไร ความรู้สึกอึดอัดที่อยู่ในใจก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย

“เธอ เป็นคนยังไงเหรอ”

เวินหนิงอดใจไม่ไหวถามออกไป

เด็กผู้หญิงที่สลับชีวิตกับเธอไปคนนี้ ตอนนี้ใช้ชีวิตเป็นอย่างไรบ้าง และเป็นคนนิสัยอย่างไรกันนะ

ลู่จิ้นยวนลังเลไปชั่วขณะ สำหรับหยงซือเหม่ยแล้ว เขาไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอมากนัก

จำได้เพียงแต่ว่าตอนแรกที่เถ้าแก่หยงเป็นพ่อสื่อให้ทั้งสองคน นิสัยของผู้หญิงคนนั้นอวดดีเป็นอย่างมาก เพียงแรกเห็นก็รู้สึกได้ว่าเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลใหญ่โตที่ถูกตามใจจนเสียคน ดังนั้น ความประทับเกี่ยวกับเธอจึงไม่ค่อยดีนัก

“ฉันเคยพบกับเธอ แต่ว่าเป็นเรื่องเมื่อนานมากแล้ว เอาอย่างนี้ดีกว่า ฉันจะให้คนตามสืบข้อมูลเธอเลยทันที แล้วเอามาให้เธอดูเป็นไง”

เวินหนิงได้ยินดังว่าก็คิดว่าไม่มีปัญหาจึงพนักหน้าไป “งั้นก็รบกวนหน่อยนะ”

ลู่จิ้นยวนรีบเรียกคนไปสืบข้อมูลของหยงซือเหม่ยในทันที

ผ่านไปไม่นานนัก เอกสารชุดหนึ่งก็มาอยู่ตรงหน้าของทั้งคู่แล้ว

เวินหนิงรีบหยิบขึ้นมาดูโดยทันที ส่วนแรกเป็นรูปภาพไม่กี่ใบ เวินหนิงนึกดูว่ามีส่วนไหนบ้างที่ดูคล้ายกับไป๋หลินยวี่

แต่ดูไปดูมาแล้ว ก็ไม่ได้คล้ายคลึงกันขนาดนั้น

เธอครุ่นคิดอีกที อาจจะเป็นไปได้ที่ว่ารูปภาพพวกนี้ยังมีเรื่องของมุมองศาที่ทำให้ดูเปลี่ยนไปหรือแม้แต่การตกแต่งแก้ไขภาพ ไม่มีทางที่จะดูรูปลักษณ์ภายนอกอย่างสมบูรณ์ได้เลย จึงยังไม่ได้ปักใจเชื่อลงไป

แต่ว่า เมื่อดูต่อไปเรื่อยๆ และพอเห็นกรุ๊ปเลือดของเธอแล้ว เวินหนิงก็ตื่นตะลึงไปในทันที

“ไม่มีทางเป็นไปได้........”

เวินหนิงพูดพึมพำกับตนเอง

ลู่จิ้นยวนเห็นท่าทางของเธอ ก็เอ่ยถามทันที “มีอะไรเหรอ

อะไรเป็นไปไม่ได้”