บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 557

"เพราะเรามีเป้าหมายเดียวกัน ผมคิดว่าคุณคงไม่อยาก ถ้าอีกหน่อยได้อยู่กับลู่จิ้นยวน แต่เขายังเกี่ยวพันกับผู้หญิงคนอื่น ผมก็เหมือนกันครับ ไม่อยากให้เวินหนิงเอาแต่คิดถึงผู้ชายคนอื่น"

เห่อจื่ออันพูดได้ชัดเจนมาก

เขาคิดว่า คนอย่างหยงซือเหม่ยที่เติบโตมาในตระกูลแบบนั้น คงรู้ว่าควรทำอะไร

ภายใต้เงื่อนไขที่พวกเขาได้ประโยชน์ร่วมกัน ร่วมมือกันยังไงก็กว่าทำคนเดียว

หยงซือเหม่ยครุ่นคิดไปสักพัก ก็จริง คำพูดของเห่อจื่ออันทำให้เธอหวั่นไหว

ใครไม่อยากให้สายตาคนที่ชอบมีแค่ตัวเองล่ะ?

"คุณคิดจะทำยังไง? แล้วอยากให้ฉันทำอะไร?"

หยงซือเหม่ยก็ไม่ได้เปลืองน้ำลาย เห่อจื่ออันนัดเธอมา คงต้องรู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์อะไรบางอย่าง

"เธอไปคุยกับตระกูลลู่ ให้พวกเขายกสิทธิ์การเลี้ยงดูลู่อันหรานให้เวินหนิง ผมจะพาพวกเขาไปจากที่นี่ ไปต่างประเทศ จะไม่กลับมาอีก"

หยงซือเหม่ยขมวดคิ้ว

เห่อจื่ออันเห็นว่าเธอลังเล เลยเอ่ยต่อ "ถ้าคุณได้ตามที่หวัง ได้แต่งงานกับลู่จิ้นยวนจริงๆ ยังไงคุณก็ต้องมีลูกกับเขา แต่ลู่อันหรานเป็นหลานคนโตของตระกูลลู่ คุณอยากให้ลูกตัวเองเป็นรองงั้นเหรอ?"

ตระกูลใหญ่แบบนี้ ให้ความสำคัญกับลำดับมาก ถ้าลู่อันหรานยังอยู่ ทุกอย่างในตระกูลลู่ ในอนาคตต้องแบ่งให้เขาก่อน

นี่เลยทำให้หยงซือเหม่ยทนรับไม่ได้

"อีกอย่าง ถ้าลู่อันหรานยังอยู่ในตระกูลลู่ เพราะมีลูก พวกเขาก็ต้องติดต่อกันแน่นอน ผมก็รับประกันไม่ได้ พวกเขาจะคืนดีกันเพราะการติดต่อแบบนี้หรือเปล่า ความเสี่ยงนี้ ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องเสี่ยง"

ตาเห่อจื่ออันมีเลศนัย ก้มลงจิบกาแฟในแก้ว

"ผมพูดแค่นี้แหละ แต่จะร่วมมือกับผมหรือเปล่า คุณหนูหยงลองคิดพิจารณา ผมจะรอคำตอบคุณ"

พูดจบ เห่อจื่ออันก็ลุกขึ้นไปเช็คบิล

หยงซือเหม่ยนั่งอยู่ที่เดิม เธอกำลังคิดหนัก

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า ทุกคำพูดขอเห่อจื่ออันฝั่งเข้าใจเธอจริงๆ

พอคิดดูดีๆ เก็บลู่อันหรานไว้ที่ตระกูลลู่ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวเอง

เธอไม่มีอารมณ์ไปเป็นแม่เลี้ยงของเด็กนั่น พอนึกถึงสิ่งที่ลู่อันหรานทำกับตัวเอง หยงซือเหม่ยก็หงุดหงิดจะเป็นบ้า

เด็กคนนี้ ต้องเอาออกไปซะ

แต่ว่า……เธอจะทำยังไงดีล่ะ

หยงซือเหม่ยไม่กล้าทำอะไรวู่วาม เธอไม่อยากให้การกระทำนั่น แล้วทำให้ลู่จิ้นยวนเกลียดเธอ

ครุ่นคิดไปสักพัก หยงซือเหม่ยเลยโทรหาเห่อจื่ออัน

"ข้อเสนอของคุณ ฉันตกลง แต่ว่า……ต้องทำยังไงกันแน่?"

เห่อจื่ออันนั่งอยู่บนรถ มุมปากเลิกขึ้นอย่างมีเลศนัย

เวลาผ่านไปแค่ครึ่งชั่วโมง แต่หยงซือเหม่ยก็ติดกับแล้ว เขาไม่ได้เสียเวลารอนานมาก

"แม่ของลู่จิ้นยวนไม่ชอบเวินหนิง ท่านอยากหาลูกสะใภ้ที่มีอำนาจอยู่แล้ว ลงมือที่ท่าน เรื่องจะง่ายขึ้น"

เห่อจื่ออันบอกแผนหยงซือเหม่ย จากนั้นก็ตัดสาย

แม่ของลู่จิ้นยวน……

หยงซือเหม่ยมองโทรศัพท์แล้วเหม่อ

ดูเหมือนว่าเธอต้องไปเมืองเจียงเฉิงแล้วสินะ ไปดูลาดเลาก่อน

……