บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 563

ลู่จิ้นยวนกัดฟันอย่างช่วยไม่ได้ ถ้าตอนนี้ไม่ได้อยู่โรงพยาบาล บางทีเขาอาจจะต่อยเหอจื่ออันไปแล้วก็ได้

ท่าทางเขายั่วยุเกินไป ทำให้อารมณ์ลู่จิ้นยวนแทบระเบิดออกมาอย่างง่ายดาย

แต่ลู่จิ้นยวนยังไม่ปล่อยมือ เวินหนิงที่โดนเขาบีบมือจนเจ็บ ก็ถอนหายใจออกมา

เธอแค่อยากดิ้นให้หลุด แต่ยังถูกลู่จิ้นยวนจับไว้

“เมื่อกี้พวกเธอกำลังพูดอะไรกัน? วันนี้ถ้าฉันจำไม่ผิด มันไม่ใช่วันโกหก”

ลู่จิ้นยวนหายใจเข้าลึกๆ ทำให้ตัวเองใจเย็น

เวินหนิงคิดสักพัก เธอเห็นเหอจื่ออันทำปากพูดกับเธอว่า อย่าเพิ่งพูดอะไร สุดท้ายก็ยังไม่ได้พูดอะไร

อย่างที่รู้กัน ความเงียบแบบนี้ มันทรมานยิ่งกว่าพูดตรงๆ อีก

“คุณลู่ฟังชัดเจนแล้วไม่ใช่เหรอ ก็ตามนั้นแหละ”

เหอจื่ออันหัวเราะเบาๆ มองไปทางลู่จิ้นยวน

“ตามนี้เหรอ? เธอจะแต่งงานกับไอ้นี่?”

ลู่จิ้นยวนกำลังมองเวินหนิง ไม่สนใจคำพูดของเหอจื่ออันเลย

ตอนนี้เขาแค่อยากให้เวินหนิงตอบเขา

เธอพูดมาตลอดว่าเขาไม่เชื่อใจเธอไม่ใช่เหรอ ตอนนี้เขาเชื่อในคำพูดเธอเท่านั้น แต่เธอไม่พูดอะไรอีกเลย

“ฉัน……”

เวินหนิงลังเลสักพัก แววตาลู่จิ้นยวนเธอถึงขนาดไม่กล้ามองด้วยซ้ำ

เธอไม่เคยคิดที่จะเด็ดขาดแบบนี้เลย แต่……

อย่างที่เหอจื่ออันพูดทั้งหมด ถ้าไม่โหดเหี้ยมพอ ลู่จิ้นยวนจะไม่เชื่อ

ถ้าเขาไม่เชื่อ เงื่อนไขของหยงซือเหม่ยนั่น เธอก็ไม่มีทางพอใจตลอดไป

ต่อต้านความเศร้าในใจ เวินหนิงเงยหน้ามองลู่จิ้นยวน แสร้งทำเป็นไม่ไยดี “เรื่องจริง สิ่งที่เขาพูดมันคือความจริง”

มือลู่จิ้นยวนที่จับข้อมือเวินหนิง ก็คลายออก

เขาในตอนนี้ ไม่รู้ว่าต้องพูดอะไรเลยจริงๆ

“ไม่กี่วันก่อน เธอบอกว่าเธอต้องการพื้นที่ เธออยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ก็เพราะมันเหรอ?”

แววตาลู่จิ้นยวน ทำให้เวินหนิงไม่กล้ามองตรงๆ

เธอเหมือนเห็นสิ่งที่ตัวเองเคยเป็น ดื้อรั้นอยากได้คำตอบ

แต่ตอนนี้เธอพูดออกไปแล้ว เธอไม่สามารถลังเลได้อีกต่อไป

“ใช่ ตามนี้แหละ หลังจากเขากลับมา ฉันก็อยากเลิกกับคุณมาตลอด อยู่กับคุณฉันเหนื่อยเกินไป สิ่งที่ตระกูลลู่เคยทำกับฉันมาก่อน ฉันไม่มีวันให้อภัยตลอดชีวิต ฉันไม่อยากอยู่ด้วยความคับแค้นใจพวกเขา”

คำพูดเวินหนิง จริงจังอย่างมาก

ให้ลู่จิ้นยวนไม่พบร่องรอยการโกหกในดวงตาเธอเลยอย่างจริงจัง

ใช่แล้ว เธอเคยพูดมาหลายครั้ง เธอเกลียดทุกอย่างที่เย่หวานจิ้งทำกับเธอ และไม่สามารถให้อภัยได้

แค่ลู่จิ้นยวนคิดมาตลอดว่า เขาคิดหาวิธีได้ ให้แม่ขอโทษ ให้ความสัมพันธ์พวกเธอกลับมาเคารพกันได้เหมือนเดิม

ที่แท้ เขาก็ประเมินตำแหน่งตัวเองในหัวใจเธอสูงเกินไป

“แล้วอันหรานล่ะ? เธอจะทำยังไงกับเขา?”

ลู่จิ้นยวนเหมือนจับฟางเส้นสุดท้าย พูดถึงลู่อันหราน

นั่นเป็นลูกของพวกเขา เธอไม่ต้องการเขาด้วยซ้ำเหรอ?

“อันหราน ฉันจะพาเขาไปด้วย ต่อไปคุณจะได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เหมาะสมกัน ฉันไม่อยากให้เขามีแม่เลี้ยงที่ไม่รักเขา”

ได้ยินเวินหนิงพูดแบบนี้ ในใจลู่จิ้นยวนก็เย็นจริงๆ

เขาเคยพูดกับเธอหลายครั้งแล้ว แต่เธอไม่เคยเชื่อเลย และยังจะเอาลู่อันหรานไปด้วย

เธอคิดมานานเท่าไรแล้ว ที่จะจากเขาไป

ลู่จิ้นยวนออกมาแล้ว

เวินหนิงมองแผ่นหลังเขา เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสภาพนี้ของลู่จิ้นยวน หัวใจเจ็บปวดอย่างอดไม่ได้

เธอถึงขนาดกำลังคิดว่า ในตอนแรกที่ลู่จิ้นยวนโกหกตนทั้งหมดเพื่อความปลอดภัยของเธอ มันก็เป็นแบบนี้ใช่ไหม