บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 583

คำพูดของผู้ชายคนนี้ ไม่ไว้หน้าเลยสักนิด

รอยยิ้มหยงซือเหม่ยตึงอยู่บนหน้า จากนั้นก็รีบสงบสติ "ฉันก็แค่ อยากพนันกับคุณชายลู่ ไม่รู้ว่าคุณจะยอมพนันด้วยหรือเปล่า"

ลู่จิ้นยวนเลิกคิ้ว ผู้หญิงคนนี้เตรียมตัวมาดีสินะ เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธออยากทำอะไร

"พนันอะไร?"

"ฉันพนันกับคุณ เวินหนิงจะไม่กลับมาหาคุณอีก"

พอได้ยินชื่อเวินหนิง คิ้วลู่จิ้นยวนก็กระตุก มองหยงซือเหม่ยด้วยสายตาแหลมคม เหมือนจะมองทะลุใจเธออย่างงั้น

"ฉันรู้ค่ะ คุณชายลู่กับเวินหนิงเคยมีความรู้สึกต่อกัน แล้วยังมีลูกด้วย แต่ว่า คุณแน่ใจเหรอคะว่าเธอเคยรักคุณจริงๆ?"

คำพูดของหยงซือเหม่ย ทำให้ใจลู่จิ้นยวนตกลงไปที่ตาตุ่ม

ถึงแม้จะดูไม่ออก แต่ใจเขาว้าวุ่นจริงๆ

ใช่ เขาสงสัยคำถามนี้เหมือนกัน

ตอนนี้เวินหนิง คิดยังไงกับเขากันแน่?

การกระทำต่างๆของเธอ ทำให้ลู่จิ้นยวนไม่รู้ว่าในใจเธอมีเขาหรือเปล่า ให้เขาปล่อยมือครั้งแล้วครั้งเล่า ปล่อยให้เธอไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุข……

เห็นว่าลู่จิ้นยวนไม่ได้เถียงตัวเองทันที หยงซือเหม่ยก็รู้สึกดีใจ "เพราะฉะนั้น คุณอยากลองดูหรือเปล่าล่ะ? ฉันพนันกับคุณครึ่งเดือน ขอแค่เธอเป็นฝ่ายมาหาคุณก่อน ฉันก็จะถอนตัวทันที นอกจากนั้น การร่วมธุรกิจของสองตระกูลยังเหมือนเดิม ฉันไม่ให้คุณตาไปขัดแน่นอน"

ลู่จิ้นยวนหรี่ตามองหยงซือเหม่ย "ฟังแล้วไม่เลวเลย แต่ เหมือนแผนนี้ คุณไม่ได้ประโยชน์อะไร?"

ลู่จิ้นยวนไม่เชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะใจกว้างขนาดนั้น มาช่วยเขาลองใจเวินหนิง

"แน่นอนค่ะ ฉันก็มีสิ่งที่ต้องการ……ฉันต้องการคุณ คุณชายลู่ ถ้าภายในครึ่งเดือน เวินหนิงไม่ทำอะไรเลย คุณก็ต้องหมั้นกับฉัน"

พอลู่จิ้นยวนได้ยินก็หัวเราะในลำคอ นี่สินะจุดประสงค์ที่แท้จริงของเธอ?

"ขอโทษนะครับ ผมไม่สนใจการพนันน่าเบื่อแบบนี้ ไม่มีอารมณ์"

ลู่จิ้นยวนลุกขึ้นอย่างไม่ต้องคิดเลย "ถ้าคุณหนูหยงไม่มีธุระอะไรแล้ว งั้นผมไปก่อนนะครับ พอดียังมีประชุมต่อ"

พูดจบ ลู่จิ้นยวนก็หันหลังเดินไป

"คุณชายลู่ไม่ต้องรีบปฏิเสธก็ได้ค่ะ ฉันจะรอคำตอบของคุณ"

หยงซือเหม่ยเห็นว่าเรื่องไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด เธอไม่โมโห แต่กลับเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง

ท่าทางของเธอแบบนี้ ทำให้ลู่จิ้นยวนยิ่งระวังมากกว่าเดิม

ด้วยช่วงเวลาก่อนที่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ลู่จิ้นยวนไม่คิดว่าสมองอย่างเธอจะคิดแผนอะไรแบบนี้ได้

เพราะฉะนั้น……เบื้องหลังเธอ เป็นใครกันแน่?

ขณะคิด ลูกน้องก็เดินมาหา "บอสครับ เรื่องที่คุณให้สืบ ผมเจอเบาะแสบางอย่างแล้วครับ"

ลู่จิ้นยวนพยักหน้า ทั้งสองเดินไปที่ห้องทำงานเปล่า "ช่วงนี้หยงซือเหม่ยติดต่อกับเบอร์หนึ่งบ่อยๆครับ แต่ว่า คนคนนั้นฉลาดมาก ใช้เบอร์ที่ลงทะเบียนเถื่อน ก็เลยสืบหาตัวไม่เจอครับ"

พอลู่จิ้นยวนได้ยิน สายตาก็เยือกเย็นมาก

"ไปสืบต่อ แต่ต้องระวัง อย่าทำให้เขารู้ตัว"

คนคนนั้นพยักหน้า จากนั้นก็ไปจากที่นี่เงียบๆ