บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 80

ร่างกายของเวินหนิงสั่นไป ลู่จิ้นยวนบอกว่าขยะแขยงเธอ เธอไม่รู้จะตอบยังไง

เพราะว่า ตอนนี้เธอก็รู้สึกว่าตัวเองไม่สะอาด สกปรกมาก จนไม่อยากจะอธิบาย

ในเมื่อแบบนี้ สิ่งเดียวที่เธอทำได้ อาจจะเป็น……

"ลู่จิ้นยวน ในเมื่อนายรังเกียจฉัน งั้นเรา……หย่ากันเถอะ"

เวินหนิงก้มหน้าไว้แล้วเอ่ยออกมาทีละคำ ตำแหน่งคุณหญิงน้อยตระกูลลู่ไม่ใช่ของเธออยู่แล้ว แต่ก่อน เธอยังบริสุทธิ์ อาจจะเผลอรู้สึกอะไรบางอย่าง แต่ตอนนี้……เธอไม่เหลืออะไรแล้ว

ใครจะเอาผู้หญิงอย่างเธออีก?

ลู่จิ้นยวนจ้องไปที่เธอ เธอไม่ได้เอ่ยขอโทษเขา แล้วไม่ได้ขอร้องให้เขาให้อภัย แค่อธิบายไม่กี่คำแล้วอยากหย่า?

คิดว่าเขาจะไม่ทำอะไรเธองั้นเหรอ?

ตอนนี้เขาอยากจะฉีกร่างกายเวินหนิงด้วยซ้ำ "หย่าตอนนี้ แล้วปล่อยเธอไปกับผู้ชายคนนั้น? ฝันไปเถอะ"

เวินหนิงเงยหน้าขึ้นแล้วมองสบตาลู่จิ้นยวนที่โมโห เธอไม่รู้ว่าควรจะแก้ตัวยังไง ไม่รู้ด้วยว่าผู้ชายคนนี้จะเก็บเธอไว้ทำไม……

เขาเห็นเธอแล้วรู้สึกขยะแขยงไม่ใช่เหรอ งั้นเธอหายไปก็ดีกับทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอ?

ขณะที่ทั้งสองกำลังตึงเครียด โทรศัพท์ลู่จิ้นยวนก็ดัง อันเฉินเป็นคนโทนมา

"บอสครับ ผู้หญิงเมื่อคืนที่ชื่อหลิวเมิ่งเซวี่ยหาเจอแล้วครับ จะพาเธอไปบริษัทหรือว่า……

เมื่อลู่จิ้นยวนได้ยินก็ขมวดคิ้วเข้ม "ให้เธอรออยู่ที่นั่น เดี๋ยวผมจะไป มีอะไรจะถามเธอหน่อย"

ลู่จิ้นยวนวางสายไปแล้วมองไปที่เวินหนิง "เวินหนิง เรื่องนี้ยังไม่จบ กล้าสวมเขาให้ผม บัญชีนี้ไว้เราค่อยๆคิด"

"แต่ก่อน ผมตาบอดเองที่โดนผู้หญิงอย่างเธอหลอก ต่อไป ผมจะทำให้เธอตายทั้งเป็น"

พูดจบ ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้มองเธอแม้แต่หางตาแล้วเดินตรงออกไป

เวินหนิงนั่งอยู่บนพื้นไปเนิ่นนาน เมื่อกี้ก็แช่น้ำเย็นแล้วมานั่งบนพื้นที่เย็นนี้จนทำให้ร่างกายเธอเอาแต่สั่น

เธอรู้ ความเกลียดตอนนี้ของลู่จิ้นยวน อาจจะลึกมากกว่าที่เห็น เธอไม่มีทางให้ถอยแล้ว ลู่จิ้นยวนต้องทำให้เธอทุกข์ทรมานแน่นอน

……

ลู่จิ้นยวนขับรถไปถึงโรงแรมหมิงเสิ่งอย่างรวดเร็ว อันเฉินก็รออยู่หน้าประตูแล้ว "เธอรออยู่ข้างในครับ"

ลู่จิ้นยวนพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปที่ห้องที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ ก็ยังเป็นห้องสวีทที่เกิดเรื่องนั้น แต่ร่องรอยถูกคนทำความสะอาดหมดแล้ว

หลิวเมิ่งเซวี่ยนั่งอยู่บนเก้าอีก ในมือก็ถือถุงใส่เสื้อเชิ้ตอยู่ด้วยสีหน้าหวาดกลัว

เมื่อกี้เธอเอาเสื้อไปซัก เธอก็เห็นว่านี่เป็นเสื้อแบรนด์เนม ราคาไม่เบาเลย ก็เลยซักให้สะอาดดูว่าจะแลกเงินได้หรือเปล่า

ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ชื่ออันเฉินตามหาเธอ ถามชื่อเธอแล้วก็เห็นเสื้อตัวนี้ ก็เลยพาตัวเธอมาที่ห้องนี้ แล้วถามเรื่องที่เกิดเมื่อคืน

เธอกลัวว่าคนอื่นรู้ว่าเธอให้ยืมชุดแล้วละเลยหน้าที่งาน ก็เลยพูดโกหกไป

ไม่คิดเลยว่าแค่ให้มารออยู่ที่นี่ อีกอย่าง ไม่ว่าเธอจะถามยังไง คนคนนั้นก็ไม่บอกเธอว่าเพราะอะไร