บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 79

"ต่อไปเรื่องของพวกเขาปู่จะไม่ยุ่งอีก ปู่เชื่อว่าแกจะจัดการได้" เถ้าแก่ลู่ส่ายหน้า จากนั้นก็นั่งลงมองวิวหน้าต่างข้างนอกแล้วถอนหายใจ

"คุณปู่ไว้ใจเถอะครับ ผมไม่ทำอะไรพวกเขาหรอก แค่พวกเขายอมอยู่อย่างสงบสุข ผมก็จะไม่อะไรด้วย"

เถ้าแก่ตอบรับ "อีกอย่าง เซี่ยเหลียนทำตัวแบบนั้น ก็ไล่ออกไปเถอะ แต่จากที่เธอเคยดูแลแก ก็ไม่ต้องทำให้เธอทรมานมาก"

ลู่จิ้นยวนเอ่ยตอบรับ คนรับใช้ที่หักหลังเขา ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ

พูดจบ ลู่จิ้นยวนก็ไม่รบกวนเถ้าแก่อีก พร้อมออกจากห้องหนังสือแล้วกลับห้องตัวเอง

แต่ว่า ในใจเขาคิดแผนการที่จะจัดการกับคุณอาแล้ว อย่างแรกเลยก็คือ เอาหุ้นของบริษัทลู่ที่ต่างประเทศกลับมาก่อน ไปครั้งนี้อาจจะต้องใช้เวลาเป็นเดือนเลย

เมื่อนึกถึงตรงนี้ ผู้ชายคนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องก่อนที่เขาจะไปต่างประเทศ อดไม่ได้ที่อยากจะเจอเวินหนิง อย่างน้อย ก็ควรจะย้ำเตือนอะไรกับเธอ

วันนี้เป็นวันหยุด เวินหนิงน่าจะอยู่

เมื่อนึกถึงเธอ ในใจลู่จิ้นยวนก็รู้สึกสับสน เมื่อวาน เขามีอะไรกับผู้หญิงแปลกหน้า ถึงจะเป็นเพราะฤทธิ์ยา แต่ยังไงผิดก็คือผิด

ถึงแม้การแต่งงานของเขากับเวินหนิงจะมีอะไรพิเศษ เธอไม่มีสิทธิ์ยุ่งเรื่องของเขา แต่ยังไงลู่จิ้นยวนก็รู้สึกผิด

คิดไปด้วยลู่จิ้นยวนก็ลังเลอยู่หน้าประตู จากนั้นค่อยเปิดประตูเข้าไป แต่ที่หน้าแปลกใจคือ ในห้องไม่มีใครเลย

เวินหนิงไม่อยู่?

ลู่จิ้นยวนถามคนรับใช้ บอกว่าเมื่อคืนเธอไม่อยู่ เพิ่งกลับมาตอนเช้า อาหารเช้าก็ไม่ได้กิน เอาแต่อยู่ในห้องไม่รู้ว่าทำอะไร

ลู่จิ้นยวนขมวดคิ้วเข้ม

แล้วมองสำรวจอีกครั้งก็พบว่าไฟในห้องอาบน้ำสว่างอยู่ แต่ข้างในไม่มีเสียงน้ำแล้วเงียบมาก เงียบจนผิดปกติ อีกอย่าง เขามองไปที่ประตูไม่มีไอน้ำเลย ใสสะอาดมาก

ความผิดปกตินี้ทำให้ลู่จิ้นยวนสงสัย เขาเคาะประตู "เวินหนิง เวินหนิง เธออยู่ข้างในหรือเปล่า?"

ไม่มีเสียงตอบรับ มีแต่ความเงียบ

ลางสังหรณ์ไม่ดีในใจลู่จิ้นยวนก็แรงขึ้นอีก ตอนนี้ไม่สนอะไรแล้วก็เลยถีบประตู

ประตูห้องอาบน้ำถูกลู่จิ้นยวนถีบจนเปิด

เมื่อได้ยินเสียงดังขนาดนี้ เวินหนิงค่อยสะดุ้งตื่นจากอ่างอาบน้ำ น้ำในอ่างไม่เหลืออุณหภูมิอะไรแล้ว เมื่อกี้เธอเผลอหลับไป

ตอนที่เพิ่งถึงบ้าน เธอรู้สึกว่ากลิ่นของผู้ชายคนนั้นยังหลงเหลืออยู่บนตัว เหมือนโอบล้อมเธอไว้ก็เลยไปล้างตัวให้สะอาดในห้องอาบน้ำ

ไม่คิดเลยว่า เป็นเพราะเหนื่อยเกินไปเธอเลยหลับข้างในนั้น

ลู่จิ้นยวนเดินเข้าไป "เวินหนิง เธอ……"

คำพูดของผู้ชายคนนี้หยุดไป แล้วสายตาก็มองไปบนตัวผู้หญิงคนนั้น

ลู่จิ้นยวนรู้สึกว่าเขาเหมือนคนโง่ที่รู้สึกผิดเมื่อกี้ เขาแค่ไม่อยู่คืนเดียวเธอก็ออกไปมั่วกับผู้ชายคนอื่นแล้ว

เธอคิดว่าเขาเป็นของตายเหรอ?

"เวินหนิง……ผมแค่ไม่อยู่วันเดียว เธอก็อดไม่ไหวจนต้องไปหาผู้ชายคนอื่นเลยเหรอ?"

เวินหนิงกำลังใส่เสื้อคลุมอาบน้ำอย่างร้อนรน แต่สายตาของผู้ชายคนนี้ทำให้เธอไม่รู้จะทำตัวยังไง