บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 89

ผ่านไปไม่นาน อันเฉินก็สืบหาที่อยู่บริษัทแล้วก็ที่อยู่ปัจจุบันของเวินหนิง แล้วเขียนไปบนกระดาษ

แต่ว่าเขาไม่กล้าเอาไปให้ลู่จิ้นยวนตรงๆ ก็เลยแอบสอดเข้าไปในเอกสารแล้วยื่นไปให้

ลู่จิ้นยวนกำลังเปิดเอกสารดูแล้วก็มีกระดาษแผ่นหนึ่งลอยออกมา เนื้อหาในกระดาษนั่นก็อดไม่ได้ที่จะทำให้เขาขมวดคิ้ว

อันเฉิน ทำไมตอนนี้ถึงคิดเองเออเองแล้ว?

คิดไปคิดมา ลู่จิ้นยวนกำลังจะฉีกกระดาษแผ่นนั้นทิ้ง แต่ก็มองเนื้อหาข้างบนนั้นผ่านตาไปด้วย

……

เวินหนิงผ่านสัมภาษณ์อย่างราบรื่น เมื่อได้รับการแจ้งว่าสามารถเริ่มฝึกงานได้แล้ว ก็มีเพื่อนร่วมงานพาเธอไปเดินชมรอบๆ แล้วอธิบายกับเธอว่าช่วงเวลาต่อมาเธอต้องรับผิดชอบงานอะไรบ้าง

เวินหนิงเอาเอกสารที่เกี่ยวข้องกลับไปอ่านที่บ้าน แต่พอไปถึงหน้าประตูบ้าน ก็เห็นว่ามีคนไม่น้อยล้อมอยู่หน้าบ้านเธอ

"นี่เป็นรถโรลส์รอยซ์ ดูไม่เหมือนของเถื่อนเลย"

"โซนที่อยู่ของเราแบบนี้ยังมีคนรวยงั้นหรอ?"

ที่ที่เวินหนิงอยู่เป็นโซนของกลุ่มคนธรรมดาทั่วไป ในนั้นก็มีแต่คนทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพราะฉะนั้น พอเห็นรถคันหรูหราราคาไม่เบา ก็อดไม่ได้ที่จะแปลกใจ

เวินหนิงไม่ได้รู้สึกสนใจมาก มองผ่านไปแว็บเดียว สีหน้าก็รู้สึกแปลกใจ รถคันนี้……คุ้นตามาก

กำลังคิดอยู่ ประตูรถก็เปิดออก

จากนั้นลู่จิ้นยวนก็ลงรถมาอย่างเชื่องช้า สายตาของคนรอบข้างก็มีแต่ความอิจฉา แต่เขากลับเหมือนมองไม่เห็น

เพิ่งเลิกงาน เขาก็มาถึงที่นี่ยังไม่รู้ตัว สุดท้าย ก็เห็นว่าเป็นโซนตึกแถวที่ทั้งแคบแล้วก็ทรุดโทรม

สมองผู้หญิงคนนี้มีปัญหาหรือเปล่า ยอมอยู่ที่นี่ก็จะย้ายออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลลู่?

พอนึกถึงเรื่องนี้ ลู่จิ้นยวนก็รู้สึกหงุดหงิดไปกว่าเดิม

รอไปสักพัก ลู่จิ้นยวนก็เห็นเวินหนิงกลับมา

ดูเหมือนว่าเธอจะมีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่ตระกูลลู่ แต่ก็ยังผอมเหมือนเดิม แต่ไม่ได้มีความรู้สึกโทรมอะไรแบบนั้น ทั้งตัวดูมีชีวิตชีวาแล้วก็เหมือนมีพลังที่จะอยู่ต่อไป

ไปจากเขา ทำให้เธอมีชีวิตชีวาขนาดนี้?

ลู่จิ้นยวนล็อกประตูรถด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก แล้วเดินก้าวไปหาเวินหนิงที่ยืนอยู่กับที่ทีละก้าว "ผมรู้สึกว่า เธอยังมีอะไรบางอย่างที่ต้องพูดกับผม"

เวินหนิงค่อยดึงสติกลับมาจากความตกใจ เธอคิดไม่ถึงเลยว่าลู่จิ้นยวนจะมาหาเธอในที่แบบนี้

"อะไรที่ควรพูด ฉันพูดกับคุณปู่หมดแล้ว เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก"

เวินหนิงหันหลังจะเดินไป ไม่อยากจะยืดเยื้อกับเขาต่อ

ถึงแม้เธอไม่รู้ว่าลู่จิ้นยวนมาที่นี่ทำไม แต่ยังไง ก็คงไม่ใช่มาฉลองบ้านใหม่ของเธอ

ตัดปัญหาอะไรได้ก็ตัด เวินหนิงไม่อยากจะสร้างปัญหาให้ตัวเองอีก

ลู่จิ้นยวนเห็นเวินหนิงเดินไปอย่างไม่ลังเล แล้วกำมือไว้แน่น พร้อมเดินตามไป "ทำไม? เธอจะรีบกลับไปเจอชู้ของเธอที่บ้านหรอ?"

"ลู่จิ้นยวน นายพอแล้ว!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก