จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 21

บทที่ 21 การเสนอราคา

ติงเมิ่งเหยนถูกเจียงชื่อพาไปอย่างมึนงง มาถึงหน้ารถคันนึง

ประตูรถเปิดออก มีผู้ชาย2คนเดินออกมาเป็นหนุ่ม1และผู้ใหญ่1 ก็คือติงจ้งกับติงเฟิงเฉิง พวกเขาอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้ว การกระทำทุกอย่างของเจียงชื่อก่อนหน้านี้พวกเขาก็เห็นหมด

แรกๆติงจ้งเองก็ประหลาดใจมาก ยังรู้สึกว่าคิดผิดที่ตัดความสัมพันธ์กับเจียงชื่อ เมื่อกี้ส่งคนไปสืบถึงรู้ว่า จริงๆแล้วไม่ใช่ว่าเจียงชื่อเก่งขนาดไหน มันเก่งแค่ที่เขาช่วยชีวิตของแม่ทัพคนหนึ่งไว้

เขาติดหนี้บุญคุณไว้ ช่วยครั้งนึงก็ได้ แต่ก็ไม่สามารถช่วยเป็น10-20ครั้งได้ ถึงเวลามาเจียงชื่อก็ต้องเป็นคนไร้ประโยชน์ที่พึ่งพาคนอื่น

“คุณปู่ พี่สอง มาจริงๆด้วย” ติงเมิ่งเหยนพูดอย่างประหลาดใจ

จิงจ้งพยักหน้าเล็กน้อย แล้วกลับไปสนใจที่เจียงชื่อ

“เจียงชื่อ วันนี้นายดูสง่าจัง”

“ก็โอเค”

“ฮ่าๆ แต่ว่านายรู้ไหม ความสง่าของนายในตอนนี้จะทำให้นายตายแบบทุเรศ?”

“อ๋อหรอ? งั้นก็ขอเรียนรู้จากคุณปู่หน่อยแล้วกัน”

ติงจ้งชี้คนที่คุกเข่าอยู่ข้างๆแล้วพูด: “ยังไงเหอเย่าหลงพวกมันก็ต้องรู้อยู่ดี นายก็แค่ใช้ประโยชน์จากคนอื่นถึงมาถึงจุดนี้ได้ นายก็แค่จิ้งจอกที่ปลอมเป็นเสือเท่านั้นเอง ไม่ได้เป็นอะไรเลย”

“วันนี้นายทำให้พวกเลาไม่พอใจขนาดนี้ ใช่ ถึงแม้นายจะสะใจแล้ว แต่วันหลังล่ะ? รอให้พวกเหอเย่าหลงตอบสนอง รอถึงแม่ทัพคนนั้นไม่ช่วยนายอีกแล้ว ก็ถึงเวลาตายของนายแล้ว”

“อย่าโทษว่าฉันไม่เตือนนาย ถึงเวลานั้นนายอยากจะตายยังไงก็ได้ แต่อย่ามาทำให้ตระกูลติงเราเดือดร้อนด้วย”

สีหน้าของติงเมิ่งเหยนเปลี่ยนไป เธอคิดว่าคุณปู่พูดเกินไป

เจียงชื่อกลับยิ้มเบาๆ ไม่ได้เอามาใส่ใจ

“ท่านวางใจได้เลย ผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลติงเลย ถึงแม้คนอื่นจะมาแก้แค้นผม ก็ไม่มีทางดึงตระกูลติงเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแน่นอน

“เป็นแบบนี้ก็ดี!”

ติงเฟิงเฉิงเดินเข้ามาอย่างระวังแล้วพูด: “คุณปู่ การเสนอราคาจะเริ่มแล้ว เรารีบไปกันเถอะ”

“อืม”

ก่อนที่จะไป ติงจ้งก็พูดกับเจียงชื่อ “ไอ้หนุ่ม ทำอะไรต้องดูความเหมาะสม ต้องรู้ตัวเอง ทั้งๆที่ไม่มีความสามารถนั้น แต่กลับจะทำเหมือนมี ก็จะตายอย่างทุเรศจริงๆ”

ติงจ้งพูดเสร็จก็เดินไปทางงานเสนอราคา

ติงเมิ่งเหยนจับมือของเจียงชื่อไว้: “ระหว่างนายกับคุณปู่เหมือนจะมีปัญหาอะไรกัน แต่ว่าพวกนายต่างก็เป็นคนในครอบครัวของฉัน ฉันไม่อยากเห็นพวกนายทะเลาะกันจนใหญ่”

เจียงชื่อตอบแบบนิ่งๆ: “ผมรับปาก เพื่อเธอ ผมไม่ไปหาเรื่องคุณปู่ก่อนแน่นอน”

“อื้ม”

“งั้นตอนนี้เราก็ไปร่วมงานกันเถอะ”

“จะไปจริงๆหรอ?”

“แน่นอน”

“เจียงชื่อจับมือของติงเมิ่งเหยนไว้ เดินไปทางงาน ในตอนนั้นโทรศัพท์ก็สั่น

เขาหยิบออกมา เปิดข้อความใหม่ที่สุดดู: พี่ใหญ่ กิจกรรมการเสนอราคาได้จัดการตามที่พี่สั่งแล้ว

เจียงชื่อยกมุมปาก เก็บโทรศัพท์

ไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงในงาน