จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1039

หลิวจิ่งหมิงมองโทรศัพท์บนโต๊ะและรู้สึกลังเลเล็กน้อย

เขาไม่อยากโทรหรือ?

ไม่ เขาต้องการโทรออกเพื่อให้แน่ใจ แต่สิ่งที่เขาใส่ใจคือปัญหาหลังการโทรออก

หากยืนยันว่าเจียงชื่อนั้นปลอมแปลงเอกสารก็ไม่เป็นไร

แต่ถ้าเคอเหวินถงเต็มใจ และถึงแม้ว่าเจียงชื่อจะใช้กลอุบายใดจนสามารถทำสำเร็จได้ แล้วควรทำอย่างไร?

นอกจากนี้ หลิวจิ่งหมิงรู้สึกว่าข้อหลังนั้นมีความเป็นไปได้สูง

ปลอมแปลงนั้นไม่มีประโยชน์ และมันจะถูกเปิดเผยขณะที่ทำงานร่วมกันอย่างแน่นอน

ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเจียงชื่อใช้วิธีใด แต่การที่สามารถทำให้เคอเหวินถงเซ็นสัญญาและปรับราคาขึ้น เจียงชื่อต้องสูญเสียไปไม่น้อยใช่ไหม?

ความจริงแล้ว เจียงชื่อไม่ได้เสียอะไรเลย ใครใช้ให้เขาช่วยชีวิตจ้าวหรงเอาไว้ล่ะ?

หลิวจิ่งหมิงผู้ซึ่งไม่รู้ความจริงทำได้เพียงคาดเดาเท่านั้น

ขณะนี้ ฉางเซี่ยงตงทนไม่ไหวอีกต่อไป เดินไปที่โต๊ะแล้วกล่าวอย่างเย็นชาว่า "โทรก็โทร คุณคิดว่าพวกเราตกใจกับคำข่มขู่ของคุณหรือ? ผมจะโทรไปถามเคอเหวินถงเดี๋ยวนี้แหละ!"

ขณะที่เขาเอื้อมมือไปจับโทรศัพท์ หลิวจิ่งหมิงตะโกนขึ้นทันทีว่า "บัดซบ!!! ฉางเซี่ยงตง คุณคิดจะทำอะไร?"

เสียงนี้ทำให้ฉางเซี่ยงตงตกตะลึง

ฉางเซี่ยงตงจงรักภักดีต่อหลิวจิ่งหมิงเสมอมา และหลิวจิ่งหมิงถือว่าฉางเซี่ยงตงเป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอด และเขาไม่เคยตะโกนไม่ไว้หน้าเช่นนี้มาก่อน

เกิดอะไรขึ้น?

ได้ยินหลิวจิ่งหมิงกล่าวด้วยความโมโหว่า "รองประธานเจียงมีสถานะตัวตนอย่างไร? เขาจะปลอมแปลงเอกสารได้อย่างไร? สัญญาได้รับการยืนยันแล้วว่าถูกต้อง คุณยังต้องการพิสูจน์อะไรอีก? ฉางเซี่ยงตงระวังสถานะตัวตนของคุณด้วย และต่อไปต้องพูดจาสุภาพกับรองประธานเจียงให้มากขึ้นด้วย!"

ฉางเซี่ยงตงกลืนน้ำลาย และรู้สึกว่าหลิวจิ่งหมิงโกรธจริง ๆ

แต่...ทำไมล่ะ?

อย่างไรก็ตาม วันนี้เขาทำงานสำเร็จแล้ว และถือว่าตอนนี้เขามีรากฐานที่มั่นคงอยู่ในแผนกวิจัยและพัฒนาแล้ว

แน่นอนว่าเหมียวถงซึ่งเป็นพนักงานหญิงที่แต่เดิมนั้นเหยียดหยามเจียงชื่อเป็นอย่างมาก แต่ตอนนี้เธอเดินมา และกล่าวด้วยความชื่นชมว่า "รองประธานเจียง คุณเก่งมาก โครงการที่คนทั้งแผนกใช้เวลาหลายเดือนยังทำไม่สำเร็จ แต่คุณสามารถทำสำเร็จได้ภายในวันเดียว ยิ่งไปกว่านั้นมันสำเร็จอย่างสมบูรณ์แบบ คุณลองเล่าให้ฉันฟังสิว่าคุณทำได้อย่างไร?"

เจียงชื่อยิ้มเล็กน้อย "สวรรค์บอกว่าไม่ควรพูด"

เหมียวถงมุ่ยปาก "ฮึ่ม คนตระหนี่ถี่เหนียว เรื่องเล็กแค่นี้ยังไม่ยอมบอก"

สวินหยางกล่าวเสียงดังว่า "เหมียวถง มาช่วยผมทำโครงการด้วย"

"รู้แล้วค่ะ รุ่นพี่"

ก่อนจากไปเหมียวถงแอบกล่าวกับเจียงชื่อว่า "คุณจะเก็บเป็นความลับมันก็ไม่มีประโยชน์หรอก ฉันจะหาวิธีรู้ให้ได้!"

เจียงชื่อยิ้มและไม่พูดอะไร