จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1048

ขณะเดียวกัน

สำนักงานของประธานบริษัทเทคโนโลยีฉงเหมิน ท่านอู๋กำลังถือไม้กอล์ฟและเล่นกอล์ฟในห้อง

ประตูถูกผลักออก ลอร่าเดินเข้ามาด้วยความโมโห

ท่านอู๋เหลือบมองลอร่า ไม่ต้องถามเขาก็รู้คร่าว ๆ แล้ว

ในบางแง่มุมนั้นลอร่าและเหวยซือมีความคล้ายคลึงกันมาก

พวกเขาฉลาดมาก และคนที่ฉลาดย่อมจะทระนงเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ลอร่าค่อนข้างเป็นคนที่นิ่งเงียบ โดยทั่วไปจะไม่แสดงออก ไม่เหมือนกับเหวยซือที่เป็นคนบุ่มบ่าม

อย่างไรก็ตาม นิ่งเงียบก็คือนิ่งเงียบ ซึ่งไม่ได้หมายความว่าลอร่าไม่มีอารมณ์หรือความทระนง

ตรงกันข้าม

หลายครั้งที่ลอร่าไม่เคยเห็นคนอื่นอยู่ในสายตา

มีเพียงกรณีเดียวเท่านั้นที่เธอจะโมโหมาก นั่นคือแผนของตนเองพ่ายแพ้ให้กับคนอื่นโดยสิ้นเชิง เมื่อดูจากสถานการณ์วันนี้แล้ว เรื่องของเหมียวถงจะต้องมีบางอย่างผิดปกติ

ท่านอู๋ถามว่า "ทำไมคุณถึงโมโหขนาดนี้? หรือว่าแผนที่จะดึงเหมียวถงมาเป็นพวกนั้นล้มเหลว?"

"อึม"

ท่านอู๋ยิ้ม "เดิมทีแผนนี้ก็มีความเสี่ยง และความล้มเหลวนั้นมันก็เป็นเรื่องปกติ หลิวจิ่งหมิงพบเบาะแส หรือเหมียวถงพยายามค้นหาจนรู้ว่าสวินหยางเป็นสายลับของพวกเรา"

"ไม่ใช่ทั้งหมด"

"อ้อ น่าสนใจแล้ว" ท่านอู๋หยุดไม้กอล์ฟในมือแล้วถามว่า "ถ้าเช่นนั้นผมอยากฟังว่าเกิดข้อผิดพลาดที่ขั้นตอนไหน?"

ลอร่ากัดริมฝีปากเบา ๆ และกล่าวอย่างไม่เต็มใจว่า "ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของฉัน สวินหยางประสบความสำเร็จในการผลักความรับผิดชอบให้เหมียวถง และเหมียวถงก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก และไร้หนทางเพราะเธอไม่สามารถจ่ายค่าชดเชยมหาศาลได้"

ท่านอู๋พยักหน้า "เช่นนั้นมันก็จบแล้วไม่ใช่หรือ? ส่งคนไปยัดเงินให้เหมียวถง เพื่อช่วยเธออุดรอยรั่ว แล้วเธอก็จะกลายเป็นคนของพวกเราแล้ว?"

"ปัญหาก็เกิดจากตรงนี้แหละ!" ลอร่ารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก "ไอ้สารเลวนั่นให้เงินเหมียวถงก่อนพวกเรา ช่วยให้เธอผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากนี้ไปได้ ตอนนี้ เหมียวถงกลายเป็นคนของเขาแล้ว!"

ท่านอู๋ตกตะลึง

หมายความว่าพวกเขาวางแผนมาเป็นเวลานาน แต่สุดท้ายเมื่อพวกเขาต้องการเก็บเกี่ยวผลผลิต กลับถูกคนอื่นแย่งไป

ไม่แปลกใจที่ลอร่าจะโมโหมากขนาดนี้

ถ้าเปลี่ยนเป็นท่านอู๋เจอเรื่องแบบนี้ เขาคงโมโหมากเช่นกัน