จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1138
สรุปบท บทที่ 1138 เริ่มการท้าทาย: จอมนักรบท้าโลก
สรุปเนื้อหา บทที่ 1138 เริ่มการท้าทาย – จอมนักรบท้าโลก โดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ
บท บทที่ 1138 เริ่มการท้าทาย ของ จอมนักรบท้าโลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย ต้วนจื้อเวยหนีซือ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
โม่หยวนตกตะลึง "อาจารย์? หมอเจียง?"
เจียงชื่อพูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา "ทำไม นายไม่อยากเป็นศิษย์ฉันแล้วหรือ?"
โม่หยวนรู้ความหมายทันที
เขาคุกเข่าลงโดยไม่ลังเล โค้งคำนับเจียงชื่อสามครั้งและพูดอย่างเคร่งขรึม "อาจารย์ โปรดรับไหว้ศิษย์ด้วยเถอะ! ขอบคุณท่านอาจารย์ที่รักษาพ่อของผม บุญคุณครั้งนี้ ชีวิตนี้ยากจะตอบแทน! "
เจียงชื่อพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ยื่นมือดึงโม่หยวนยืนขึ้น และกล่าวว่า " ฉันเป็นคนเข้มงวดอย่างมาก เรียนหมอกับฉัน นายจะต้องทำใจให้ดีเพราะมันลำบากและยากเข็ญอย่างมาก"
โม่หยวนตบหน้าอกของเขาและพูดว่า "อาจารย์ให้ผมทำอะไร ผมจะทำเช่นนั้น จะไม่บ่นแม้แต่น้อยอย่างแน่นอน"
"ดี"
ในเวลานี้ โม่หยวนแสดงอาการที่เขินอายออกมา เขาถอนหายใจและกล่าวว่า "เป็นความยินดีที่หยวนเอ๋อได้อาจารย์ที่ดีเช่นนี้ แต่ตอนนี้ป้ายของตระกูลโม่เราถูกแย่ง เสียหน้าบรรพบุรุษอย่างมาก เห้อ....."
เจียงชื่อยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า "เสียไป ก็แค่แย่งกลับมา"
โม่ชิงฉงถามอย่างตื่นเต้น "หมอเจียง คุณยินดีช่วยหรือ?"
เจียงชื่อโบกมือ " ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นโม่หยวน เขาจะเป็นตัวแทนของร้านขายยาหงหุ้ย และเอาป้ายชื่อที่พวกคุณเสียไปกลับคืนมา"
อันที่จริง เรื่องนี้โม่หยวนเป็นคนทำจะเหมาะสมยิ่งกว่า
ประการแรก เขาเป็นคนของตระกูลโม่ สองเขาแก้แค้นให้บิดา สมเหตุผลมากกว่า ประการที่สาม ถ้าโม่หยวนสามารถแย่งเอาป้ายชื่อกลับมา และกอบกู้ชื่อเสียงของหมอกลับมาได้ เช่นนั้นชื่อเสียงของร้านขายยาหงหุ้ยจะกลับมาอย่างเต็มตัว
ปัญหาคือ โม่หยวนไม่มีความสามารถเช่นนั้น!
โม่ชิงฉงส่ายหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า " ทักษะทางการแพทย์ของหยวนเอ๋อไม่ได้ครึ่งของฉันด้วยซ้ำ แม้แต่ฉันเองก็สู้หมอต่างชาตินั้นไม่ได้ อย่าว่าแต่หยวนเอ๋อเลย หากเขาไปรับคำท้า ไม่ต่างกระไรจากไปตาย"
เจียงชื่อกล่าวอย่างมั่นใจ "ก่อนหน้านี้หากเขาจะไปรับคำท้า เขาอาจจะตาย แต่ตอนนี้เขาเป็นศิษย์ของเจียงชื่อ มีฉันอยู่ข้างเขา ไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน เถ้าแก่โม่ วางใจได้เลย" ใช้
"นี้......"
เด็กคนนี้ไม่เคยรู้จักคำว่า "กลัว" เลย
เจียงชื่อชอบความกล้านี้
"มากับฉัน"
เจียงชื่อก้าวออกจากร้านขายยา โม่หยวนเดินตามโดยไม่ลังเล และทั้งสองเดินไปที่รถเฟอร์รารี่สีแดงเข้มที่จอดอยู่หน้าร้าน
ปิดประตู
เจียงชื่อพูดเบา ๆ "เมษ เรื่องที่สืบได้ความว่าอย่างไร?"
เมษยิ้มและกล่าวว่า " เรื่องเบาะแสนั้น ไม่มีเรื่องไหนที่เมษทำไม่ได้ ผู้บัญชาการ เรื่องโซคราติสที่คุณให้ฉันตรวจสอบ ฉันได้ข้อมูลเรียบร้อยแล้ว
เจียงชื่อพยักหน้า "งั้น บอกฉันทีว่าทำไมหมอต่างชาติคนนี้ถึงชนะมาตลอด"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...