จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 116
บทที่116 บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง
“ผมไม่ค่อยชอบบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องมานานแล้ว แต่ด้วยศักยภาพที่ด้อยกว่า ชายชราแย่ ๆคนหนึ่งจะมีกำลังไปโต้แย้งได้อย่างไรกัน?”
“โชคดีที่พระเจ้าไม่ทำให้ผู้มีความพากเพียรผิดหวัง ในที่สุดให้ผมได้พบผู้มีพระคุณ ผมดูออก ลักษณะของคุณดีเยี่ยม พร้อมไปด้วยความรู้และความสามารถ ในวันข้างหน้าจะต้องพัฒนาให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ใหญ่โตขึ้นได้ ทำให้บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องตกต่ำลง”
“สิ่งที่ ผมทำทั้งหมด ก็คือต้องการช่วยเหลือคุณอีกแรง”
“ฉะนั้น ผมช่วยคุณ เป็นเพราะการตอบแทนบุญคุณ ยิ่งกว่านั้นยังคำนึงถึงอุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมทั้งหมดในเขตเจียงหนานอีกด้วย”
เจียงชื่อประทับใจมาก
“ท่านหลัว ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังในความไว้วางใจ นำความแปลกใหม่มาสู่ความบันเทิงในเจียงหนาน!”
“ถูกต้องแล้ว ท่านหลัว คุณรับปากว่าจะแต่งเพลงให้บริษัทพวกเรา30เพลง ผมจะให้ค่าตอบแทนคุณ”
หลัวเซิ่งจ้องตา “ค่าตอบแทนอะไร? ผมไม่ต้องการ！ท่านผู้มีพระคุณ ผมแต่งเพลงให้คุณ ไม่ได้ทำเพื่อเงินทอง คุณก็อย่าใช้เงินมาดูถูกผม”
เอ่อ......
เจียงชื่อยิ้มด้วยความอึดอัดใจ
ใช้เงินมาดูถูกหรือ?
ในโลกนี้ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากเท่าไรที่อยากโดนเงินดูถูก
“ผมเข้าใจแล้ว ท่านหลัว ผมจะต้องเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยม”
“จะไม่ให้การเขียนเพลงของท่านได้รับความเสื่อมเสียอย่างแน่นอน”
หลัวเซิ่งพยักหน้า “นี่ถึงจะพอพูดกันได้ เอาล่ะ ผมก็อายุมากแล้ว รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย กลับไปพักผ่อนก่อนล่ะ ท่านผู้มีพระคุณ ขอตัวก่อน”
“เดินระมัดระวังด้วยครับ”
หลัวเซิ่งเดินจากไป เหล่าซูเปอร์สตาร์ก็ตามเขากลับไปด้วย
เฉิงดันถิงพูดขึ้นว่า “เจียงชื่อ เหตุใดหลัวเซิ่งถึงเรียกคุณว่า ท่านผู้มีพระคุณล่ะ?”
เจียงชื่อยิ้มแล้วพูดว่า “พระท่านว่า เรื่องนี้พูดไม่ได้”
“เชอะ ไม่อยากพูด ฉันก็ไม่อยากฟัง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก