จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 116

บทที่116 บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้อง

“ผมไม่ค่อยชอบบริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องมานานแล้ว แต่ด้วยศักยภาพที่ด้อยกว่า ชายชราแย่ ๆคนหนึ่งจะมีกำลังไปโต้แย้งได้อย่างไรกัน?”

“โชคดีที่พระเจ้าไม่ทำให้ผู้มีความพากเพียรผิดหวัง ในที่สุดให้ผมได้พบผู้มีพระคุณ ผมดูออก ลักษณะของคุณดีเยี่ยม พร้อมไปด้วยความรู้และความสามารถ ในวันข้างหน้าจะต้องพัฒนาให้อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ใหญ่โตขึ้นได้ ทำให้บริษัทบันเทิงและวัฒนธรรมผ้าข้องตกต่ำลง”

“สิ่งที่ ผมทำทั้งหมด ก็คือต้องการช่วยเหลือคุณอีกแรง”

“ฉะนั้น ผมช่วยคุณ เป็นเพราะการตอบแทนบุญคุณ ยิ่งกว่านั้นยังคำนึงถึงอุตสาหกรรมบันเทิงและวัฒนธรรมทั้งหมดในเขตเจียงหนานอีกด้วย”

เจียงชื่อประทับใจมาก

“ท่านหลัว ผมจะไม่ทำให้ผิดหวังในความไว้วางใจ นำความแปลกใหม่มาสู่ความบันเทิงในเจียงหนาน!”

“ถูกต้องแล้ว ท่านหลัว คุณรับปากว่าจะแต่งเพลงให้บริษัทพวกเรา30เพลง ผมจะให้ค่าตอบแทนคุณ”

หลัวเซิ่งจ้องตา “ค่าตอบแทนอะไร? ผมไม่ต้องการ！ท่านผู้มีพระคุณ ผมแต่งเพลงให้คุณ ไม่ได้ทำเพื่อเงินทอง คุณก็อย่าใช้เงินมาดูถูกผม”

เอ่อ......

เจียงชื่อยิ้มด้วยความอึดอัดใจ

ใช้เงินมาดูถูกหรือ?

ในโลกนี้ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนมากเท่าไรที่อยากโดนเงินดูถูก

“ผมเข้าใจแล้ว ท่านหลัว ผมจะต้องเลือกผู้ที่มีคุณสมบัติที่ยอดเยี่ยม”

“จะไม่ให้การเขียนเพลงของท่านได้รับความเสื่อมเสียอย่างแน่นอน”

หลัวเซิ่งพยักหน้า “นี่ถึงจะพอพูดกันได้ เอาล่ะ ผมก็อายุมากแล้ว รู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย กลับไปพักผ่อนก่อนล่ะ ท่านผู้มีพระคุณ ขอตัวก่อน”

“เดินระมัดระวังด้วยครับ”

หลัวเซิ่งเดินจากไป เหล่าซูเปอร์สตาร์ก็ตามเขากลับไปด้วย

เฉิงดันถิงพูดขึ้นว่า “เจียงชื่อ เหตุใดหลัวเซิ่งถึงเรียกคุณว่า ท่านผู้มีพระคุณล่ะ?”

เจียงชื่อยิ้มแล้วพูดว่า “พระท่านว่า เรื่องนี้พูดไม่ได้”

“เชอะ ไม่อยากพูด ฉันก็ไม่อยากฟัง”