ทันทีหลังจากการแถลงข่าว แพทย์จากอุตสาหกรรมการแพทย์ในเมืองเมืองหลวงต่างก็พากันไปที่บ้านพักของพ่อลูกตระกูลโม่ และยังมอบธง ดอกไม้ และกระเช้าผลไม้ให้พวกเขาเพื่อแสดงความขอโทษพวกเขาสำหรับการกระทำก่อนหน้านี้
โดยเฉพาะต่อโม่หยวน
ชายหนุ่มคนนี้คุกเข่าที่หน้าประตูเป็นเวลา 14 ชั่วโมงเต็มๆ ตั้งแต่เช้าถึงค่ำ เขาไม่ดื่มน้ำสักหยด ไม่กินข้าวสักเม็ด แถมยังต้องตากแดดทั้งวัน
เขาเองที่เป็นเด็กเนิร์ดอยู่แล้ว แต่ในขณะนี้แทบจะดูไม่เป็นผู้เป็นคนเลย
"โอ้ ลูกหลานโม่หยวน ได้โปรดรีบลุกขึ้นเถอะ"
ทุกคนรีบเข้าไปหาโม่หยวนแล้วพยุงเขาให้ลุกขึ้นพร้อมกับรักษาอาการเบื้องต้นให้กับเขา เนื่องจากแพทย์เหล่านี้เป็นแพทย์ที่มีชื่อเสียงระดับต้นๆ เพราะฉะนั้นโม่หยวนจึงฟื้นตัวได้เร็วมาก
"สามารถคุกเข่าลงเพื่อสารภาพผิด ลูกหลานตระกูลโม่นั้นดีมากจริงๆ"
"เพื่อเป็นการขอโทษ พวกเรายินดีที่จะให้เงินเพื่อสนับสนุนการสร้างตระกูลโม่ขึ้นมาใหม่"
"ตระกูลโม่ ถือเป็นเสาหลักของอุตสาหกรรมการแพทย์ในเมืองหลวงของเรา เสาหลักนี้จะล้มไม่ได้"
ทุกคนจึงรีบแสดงความขอโทษ
โม่หยวนยิ้มและพูดว่า "ลุงๆ น้าๆ ทุกท่านครับ ผมโม่หยวนถูกหญิงชั่วหลอก ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของตระกูลโม่ผมยังใช้เงินฟุ่มเฟือยอยู่ ฉะนั้นไม่ผิดหรอกที่ผมจะต้องคุกเข่า ด้วยบทเรียนครั้งนี้ ผมจะไม่ทำผิดซ้ำอีกแน่นอน จากนี้ไปผมจะพิจารณาถึงแต่อนาคตของตระกูลโม่ก่อนเท่านั้น ฝากคุณลุงคุณน้าทุกท่านคอยเฝ้าดูผมได้นะครับ"
จากนั้นก็เป็นคำพูดประจบประแจงมากมาย
ทุกคนต่างชื่นชมกัน จากนั้นโม่หยวนก็กลับไปที่ห้องนั่งเล่นด้วยความช่วยเหลือจากครอบครัวของเขา และหมอก็ค่อยๆ กลับไปทีละคน
โม่หยวนนั่งลงและดื่มน้ำเต็มขวด จากนั้นเช็ดปากแล้วพูดว่า "อาจารย์ครับ พ่อครับ ครั้งนี้ต้องขอบคุณพวกท่านจริงๆ หากไม่ใช่การช่วยเหลือจากพวกท่าน ผมคงต้องคุกเข่าจนตายอยู่ที่หน้าประตูแล้วจริงๆ ครับ"
โม่ชิงฉงฮึดฮัดอย่างเย็นชา "เอ็งน่ะ จากนี้ไปอย่าไปคบหากับผู้หญิงที่ไม่รู้จักเลย เข้าใจมั้ย?"
"เข้าใจแล้วครับ พ่อ"
โม่หยวนถอนหายใจ "ผมไม่นึกเลยว่าโซคราติสจะชั่วร้ายขนาดนี้ ถ้ารู้แต่แรกว่าจะเป็นแบบนี้ ครั้งก่อนผมน่าจะเล่นงานมันให้หนักกว่านี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...