ณ ห้องทำงาน บริษัทเทคโนโลยีฉงเหมิน
แครี่นั่งบนโซฟา กำลังจัดไพ่บนโต๊ะด้วยความระมัดระวัง สร้างเป็นสะพานไพ่
ประตูผลักออก
ท่านอู๋เดินเข้ามา เดินพลางพูด:"นายเก็บตัวมากี่วันแล้ว ยังโอเคไหม?"
แครี่จัดไพ่พลางตอบ:"สุขภาพยังเหมือนเดิม ไม่มีอะไรให้พูดถึง แต่หลายวันมานี้ผมคิดอยู่ตลอด ว่าทำยังไงถึงจะกำจัดเจียงชื่อได้"
ท่านอู๋นั่งลงตรงข้ามเขา ส่ายหน้าพลางพูด:"เจียงชื่อมีฝีมือมาก บางทีอาจไม่ใช่สิ่งที่พวกเรารับมือได้ ลูกพี่ คุณล้มเลิกเสียเถอะ"
ปัง
แครี่ขยับมือกระแทกสะพานไพ่ กระจัดกระจายเต็มโต๊ะ
เขาพูดอย่างไม่ยอม:"คุณพ่อ คุณยอมงั้นเหรอ?ความแค้นของเหวยซือจบลงแบบนี้?"
ท่านอู๋เงียบ
ความแค้นของเหวยซือแน่นอนว่าไม่จบแบบนี้ ปัญหาคือ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงชื่อจริงๆ!
แครี่พูดต่อ:"ทุกคนล้วนมีจุดอ่อน เจียงชื่อเป็นคนไม่ใช่เทพ ในเมื่อเป็นคน แน่นอนว่าต้องมีจุดอ่อน"
ท่านอู๋ส่ายหน้า "ผ่านจากเรื่องในช่วงนี้ ฉันรู้สึกว่าเจียงชื่อไม่ใช่คนสักนิด เขาคือชูร่ากลับชาติมาเกิด ไม่มีจุดอ่อน"
"เขาไม่มีจุดอ่อน คนรอบตัวเขาก็ไม่มีงั้นเหรอ?"
"หืม?"
ท่านอู๋สังเกตได้ว่ามีความหมายแฝงอย่างเห็นได้ชัด จึงถามขึ้น:"นายจะทำอะไรอีก?"
แครี่พูด:"จากที่ผมสืบมา เมื่อก่อนที่บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อแข็งแกร่งได้ขนาดนี้ ล้วนเป็นเพราะมี'เมืองใต้ดิน'"
ท่านอู๋พยักหน้า"ใช่ ดังนั้นฉันจึงพยายามอย่างมาก เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์จริงของเมืองใต้ดิน ผลสรุปฉันยังไม่ทันสืบละเอียด เมืองใต้ดินก็หายสาบสูญไปเสียแล้ว"
"ใช่"แครี่พูด:"ตั้งแต่เจียงชื่อรับช่วงต่อ เมืองใต้ดินก็หายไปอย่างลึกลับ แต่ปัญหาคือ แม้เมืองใต้ดินหายไปแล้ว แต่ศักยภาพบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อไม่เพียงไม่ลดลง ยังนับวันยิ่งแข็งแกร่ง"
ท่านอู๋เงียบอีกครั้ง
ที่จริงเขาคิดว่าเมืองใต้ดินหายไปแล้ว บริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อจะอ่อนแอ แต่ความเป็นจริงสลับจากที่เขาคิดทั้งหมด
แครี่พูด:"จุดสำคัญของปัญหา อยู่ที่คนคนหนึ่ง"
"ใคร?"
"กรกฏ"
แครี่อธิบาย:"ผู้ชายที่ชื่อกรกฏคนนี้ เป็นหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนา เป็นหนึ่งในคนสำคัญในองค์กรของเจียงชื่อ กรกฏ เมษ และมู่หยางอี ทั้ง3คนช่วยแบ่งรับผิดชอบงานในบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อให้เจียงชื่อ"
"พูดได้ว่า เจียงชื่อในตอนนี้ใช้งานคนอื่น ทุกวันเขาจะไปไหนก็ได้ ไม่ทำอะไร แค่มี3คนนี้ ก็สามารถช่วยเขาจัดการปัญหาได้เป็นอย่างดี"
ท่านอู๋หรี่ตาลง
เขาพอจะเดาได้แล้วว่าแครี่จะทำอะไร
เขาถาม:"นายจะจัดการ3คนนี้ใช่ไหม?"
จัดการเจียงชื่อไม่ได้ผล งั้นก็จัดการ3คนที่สำคัญที่สุดของเจียงชื่อ เป็นความคิดที่ดีจริงๆ
แครี่พูด:"ใช่ ผมคิดไว้อย่างนั้น"
"จากที่ผมสืบมา ใน3คนนี้เมษจริงใจที่สุด ติดตามเจียงชื่อมาหลายปี ไม่มีช่องว่างให้แทรกแซงเลย"
"มู่หยางอี ตอนนี้เป็นรองประธานบริษัท ตำแหน่งสูงและมีอำนาจ เป็นจุดสนใจมาก ไม่ต้องพูดถึงที่เข้าถึงยาก ถ้าเกิดความผิดพลาด จะนำผลร้ายมาให้เรานับม่ถ้วน"
"คนสุดท้าย คือหัวหน้าแผนกวิจัยและพัฒนา กรกฏ"
แครี่ยิ้มพลางพูด:"จากที่ผมสืบมา กรกฏเป็นคนบ้าเทคโนโลยี โดยพื้นฐานแล้วเขาไม่ได้มีส่วนร่วม ในการจัดการใด ๆ ของบริษัท สนใจแต่ทำการวิจัยอย่างเดียว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...