หลิงฉางฟากลืนน้ำลายตัวเอง เขาไม่รู้ว่าควรไปต่อยังไงดี ภารกิจครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยราบรื่นเลยสินะ
เดิมทีเขาอยากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลถาน จะได้รวมหัวกันจัดการเจียงชื่อสักหน่อย
แต่คิดไม่ถึงว่าเจียงชื่อเป็นลูกศิษย์ของผู้อาวุโสจงด้วยหรือ? นอกจากนี้ผู้อาวุโสจงยังออกมาปกป้องเจียงชื่อก่อนอีกด้วย ทีนี้ทำอะไรก็ลำบากแล้ว
แน่นอนว่าตอนนี้ถ้าหลิงฉางฟาไม่ไว้หน้าผู้อาวุโสจง เขาสามารถยุติการแถลงข่าวนี้ได้ เพราะผู้อาวุโสจงในตอนนี้เป็นเพียงแค่พลเรือน ยิ่งกว่านั้นเขายังมีเหตุผลพอที่จะสามารถล้มล้างผลิตภัณฑ์ใหม่ของเจียงชื่อได้อยู่แล้ว
แต่แล้วยังไงต่อล่ะ?
ด้วยสถานะตัวตนของผู้อาวุโสจงในตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องลงมือเองหรอก เมื่อคนใหญ่คนโตในเมืองหลวงถ้าได้ยินว่าอาจารย์ของพวกเขาถูกรังแก พวกเขาจะไม่ฆ่าหลิงฉางฟาได้อย่างไร?
แล้วหัวของพวกเขาเพียงพอที่จะให้คนใหญ่คนโตเหล่านั้นเด็ดหรือ?
ดังนั้นจะสร้างความขุ่นเคืองใจต่อผู้อาวุโสจงไม่ได้เด็ดขาด
ระหว่างตระกูลถานกับผู้อาวุโสจง พวกเขายอมรุกรานตระกูลถานดีกว่าไปทำให้ผู้อาวุโสจงขุ่นเคือง
เพราะมากสุดก็แค่ภารกิจครั้งนี้ล้มเหลว โดนดุด่าเพราะความไร้ปัญญาของเขาก็แค่นั้น
เมื่อคิดไตร่ตรองแล้ว หลิงฉางฟาก็เริ่มมีความคิดอยู่ในใจ
เขาหัวเราะแล้วพูดว่า “โย่ๆ เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันทั้งนั้นเลยครับ เราคนบ้านเดียวกันแต่ไม่รู้จักกันเท่านั้น ที่แท้แล้วประธานเจียงก็เป็นลูกศิษย์ของท่านผู้อาวุโสจงนี่เอง ว่าแล้วเชียว คนธรรมดาที่ไหนล่ะ จะผลิตสินค้าที่มีคุณภาพสูงอย่างนี้ได้?”
เหอะๆ น้ำเสียงเขาเปลี่ยนไปทันที
เมื่อกี้ยังบอกว่าผลิตภัณฑ์ของเจียงชื่อเป็นสินค้าขยะ แต่ตอนนี้กลับบอกว่าคุณภาพสูง
ผู้อาวุโสจงรู้สึกเบื่อกับคนประเภทนกสองหัวมาก
เขาจึงมองด้วยสายตาที่รังเกียจและพูดว่า “คุณภาพสูงแล้วมีประโยชน์อะไรล่ะ? ไม่ผ่านการตรวจสอบจากคุณ ยังไงงานแถลงนี้ก็ต้องยุติไม่ใช่หรือ? แล้วจากนี่ไปบริษัทเทคโนโลยีเซิ่งเล่อก็ไม่สามารถผ่านการตรวจสอบจากคุณได้อีก และรอปิดบริษัทได้เลยไม่ใช่หรือ?”
หลิงฉางฟาตกใจกลัวมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...