จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1305

เจียงชื่อหลบสายตาจากผ้าม่านโดยไม่รู้ตัว

1 วินาที 2 วินาที 3 วินาที

หลังจากที่เขาสงบลงอย่างสมบูรณ์ เขาก็หันกลับมามองที่ผ้าม่าน

ร่างกายที่สง่างามและเย้ายวนนั้น ในสายตาของเจียงชื่อเหมือนกับการชมการแสดงหนังตะลุง และมันจะไม่กระตุ้นความปรารถนาในตัวเขาแม้แต่น้อย

หลังจาก 40 นาที ในที่สุดจ้าวหรงก็อาบเสร็จ

เจียงชื่อไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงถึงใช้เวลานานในการอาบน้ำ โดยปกติแล้ว เขาจะใช้เวลาอาบน้ำเพียง 5 นาที อย่างมากก็ไม่เกิน 10 นาที

แต่เมื่อคิดดูดีๆ แล้ว ดูเหมือนว่าตอนที่ภรรยาของเขาติงเมิ่งเหยนอาบน้ำ ก็จะใช้เวลามากกว่า 30 นาที

ผู้หญิง จะละเอียดเป็นพิเศษใช่ไหม?

เมื่อเจียงชื่อกำลังคิดฟุ้งซ่าน ม่านก็เปิดออก และหญิงสาวผู้น่ารักที่มีกลิ่นหอมก็ปรากฏตัวขึ้น

จ้าวหรง เธอยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า!

เพราะเธออาบน้ำนานเกินไป เธอลืมไปว่าเจียงชื่อยังนั่งอยู่ที่ประตู

หลังจากอาบเสร็จ เหมือนที่ผ่านมา เธอก็เปิดม่านและเตรียมที่จะออกมาโดยไม่รู้ตัว สุดท้าย ร่างกายทั้งหมดของเธอจึงถูกเปิดเผยต่อหน้าเจียงชื่อ และก็ถูกมองเห็นโดยสมบูรณ์

"อ๊าก~!!!"

จ้าวหรงกรีดร้องและรีบกลับไปที่ในม่าน จากเงาที่สั่นไหว จะเห็นได้ว่าจ้าวหรงรู้สึกอายและประหม่า

เจียงชื่อก็ตกตะลึงเช่นกัน

เขาคิดไม่ถึงว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้

ในขณะนี้ ได้ยินเสียงฝีเท้า และเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มใหญ่มาที่ประตู

“คุณหนู คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

จากนั้นจ้าวหรงก็ดึงสติกลับมาได้เล็กน้อยและพูดเสียงดังว่า "ไม่เป็นไร ฉันแค่... ลื่นล้ม ไม่เป็นไร"

“อ่อ งั้นเราไปก่อนนะ ถ้าท่านมีอะไรก็เรียกพวกผมได้”

“โอเค พวกคุณไปเถอะ”

หลังจากที่รปภ.จากไป จ้าวหรงก็เช็ดตัวและสวมเสื้อผ้า จากนั้นเธอก็เปิดม่านและเดินออกมา ใบหน้าของเธอ มันร้อนและแดง และเธอก็อายที่จะมองดูเจียงชื่อ

เธอก้มศีรษะลงและเดินผ่านเจียงชื่ออย่างรวดเร็ว ราวกับกระต่ายสีขาวตัวเล็กๆ กระโดดขึ้นไปบนเตียง คลุมศีรษะด้วยผ้าห่ม

เจียงชื่อหายใจเข้าลึกๆ และส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

เขาเข้าไปในห้องนอนและปิดประตู

“อย่านอนใต้ผ้าห่มเลย คุณจะหายใจลำบาก” เจียงชื่อกล่าวอย่างอ่อนโยน

จากนั้น จ้าวหรงก็เอาหัวเล็กๆ ของเธอออกจากผ้าห่ม เหลือบมองเจียงชื่ออย่างเงียบๆ และทำปากจู๋ "ฉัน... ฉันจะนอนแล้ว"