จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1311

เมื่อเห็นว่าขวานกำลังจะเฉือนแขนของเจียงชื่อ ภายใต้สถานการณ์ฉุกเฉิน จ้าวหรงไม่สนใจอะไรและกระแทกโกเซี่ยนหมิ่นด้วยร่างกายของเธอ และชนเธอเอียงไปมา คนทั้งคนคาอยู่ในรถ

สามารถทำให้จ้าวหรงที่อ่อนโยนและใจดีเป็นแบบนี้ได้ แสดงให้เห็นว่าเธอแคร์เจียงชื่อมากเพียงใด

“คุณหนูจ้าวขึ้นมา!”

เจียงชื่อยื่นมืออีกข้างหนึ่งออกมา จับจ้าวหรงในเวลาเดียวกัน และดึงจ้าวหรงมาที่หลังคารถโดยตรง

ในเวลาเดียวกัน เฮลิคอปเตอร์ก็เข้ามาโดยตรงและบันไดเชือกถูกส่งลงมา

เจียงชื่อเอามือของเขาไว้รอบเอวของจ้าวหรง มืออีกข้างหนึ่งก็จับบันไดเชือกที่แกว่งไปมา จากนั้นจึงถูกยกขึ้นไปเฮลิคอปเตอร์และบินขึ้นไป

ในรถ เหลือเพียงโกเซี่ยนหมิ่นเท่านั้น

เธอเห็นจ้าวหรงได้รับการช่วยเหลือผ่านหน้าต่างรถ และความสิ้นหวังของเธอก็เกินคำบรรยาย

"ไม่ ไม่!"

การทำร้ายผู้อื่นจะจบลงด้วยการทำร้ายตัวเอง เธอวางแผนอยู่นาน และสุดท้ายเธอก็ฆ่าตัวตายไปเอง แต่จ้าวหรงได้รับการช่วยเหลืออย่างปลอดภัย เธอจะยอมรับฉากเช่นนี้ได้อย่างไร?

ไม่กี่วินาทีต่อมา รถชนเข้ากับแม่น้ำลั่วหยุนอย่างแรง ทำให้เกิดเสียงดังและคลื่นขนาดใหญ่สาดกระเซ็น

เมื่อตำรวจเอารถขึ้นมาจากแม่น้ำ โกเซี่ยนหมิ่นก็จมน้ำตายไปแล้ว

เธอตายตาไม่หลับ

แผนการที่ดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบนั้น ถูกทำลายโดยเจียงชื่ออย่างง่ายดาย

มีเพียงเจียงชื่อเท่านั้นที่สามารถช่วยชีวิตผู้คนในสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายเช่นนี้

ถ้าเป็นคนธรรมดา เกรงว่าพวกเขาจะได้แค่ศพของจ้าวหรงได้เท่านั้น และจะไม่สามารถช่วยชีวิตได้เลย

เช่นนี้ เจียงชื่อกอดจ้าวหรงไว้แน่น และเมื่อเฮลิคอปเตอร์ลงจอดในตำแหน่งที่ปลอดภัย จ้าไห่เหรินก็รีบวิ่งไปพร้อมกับคนกลุ่มใหญ่ที่เขาพามา ถามไถ่จ้าวหรง และจัดให้มีแพทย์จำนวนมากเพื่อตรวจร่างกายของจ้าวหรง กลัวจ้าวหรงจะได้รับบาดเจ็บ

อย่างไรก็ตาม จ้าวหรงให้พวกเขาไปจนหมด

เธอกอดเจียงชื่อแน่น เพียงอยู่ในอ้อมแขนของเจียงชื่อ เธอจึงจะรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย

แม้ว่าเจียงชื่อจะอาย แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะผลักจ้าวหรงออกไปในขณะนี้ใช่ไหม?

เช่นนี้ ภายใต้แสงแดดที่ส่องลงมา หัวใจของจ้าวหรงก็ค่อยๆ สงบลง

กลับไปที่คฤหาสน์ของตระกูลจ้าว

จ้าวหรงเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาดและนั่งบนโซฟา ยังคงตกใจกลัวไม่หาย จ้าวจื้อไหลและจ้าวไห่เหรินก็ตกใจกลัวจนเหงื่อเย็น

ดีนะที่พวกเขาขอความช่วยเหลือจากเจียงชื่อ ไม่เช่นนั้นผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ

จ้าวจื้อไหลกล่าวว่า "คิดไม่ถึงเลยว่าผู้จัดการของบริษัทจะเป็นฆาตกรโรคจิต คิดไม่ถึงจริงๆ "

จ้าวไห่เหรินก็พูดเสริม "ใช่ ผมคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่าคนโรคจิตจะเป็นผู้หญิง!"