จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1403

แครี่มองลอร่าที่นอนอยู่บนพื้น ตื่นเต้นจนสั่นไปทั้งตัว เขาต้องการลอร่าไม่ใช่วันสองวัน

เมื่อก่อนเขายังพอสงบอารมณ์ ยับยั้งชั่งใจได้ อยากใช้วิธีที่‘เหมาะสม’เพื่อครอบครองหัวใจของลอร่าก่อน จากนั้นค่อยครอบครองตัวของลอร่าตามขั้นตอน

แต่วันนี้ต่างออกไปแล้ว

เขารู้ ตั้งแต่ลอร่ารู้ความจริง รู้ว่าเขาฆ่าพ่อบุญธรรม ท่านอู๋ เท่ากับว่าใจของลอร่าตายจากไปแล้ว ไม่อาจได้ครอบครอง

ในเมื่อไม่ได้หัวใจ งั้นก็ครอบครองได้แค่ตัว

แครี่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อผู้หญิงคนนี้ เขาไม่มีทางยอมแพ้

แม้ได้ครอบครองแค่วันเดียว ก็เพียงพอ！

แครี่ไออย่างรุนแรง เขาตื่นเต้นมาก เลือดไหลเวียนไปทั่วร่างกาย ทำให้ร่างกายที่ไม่แข็งแรงอยู่แล้วแย่ลงไปอีก

ทว่าเขาไม่สน

ชีวิตเขาตายไปนานแล้ว สามารถมีชีวิตได้ถึงทุกวันนี้ถือว่าโชคดีมากแล้ว

บนพื้น ลอร่าพยายามลุกขึ้น หนีออกไปจากที่นี่ แต่ในเวลาแบบนี้จะลุกขึ้นได้ยังไง？ยาชาจากเข็มทำให้ลอร่าชาไปทั้งตัว ยังคงให้สมองตื่นตัวอยู่นั้นถือเป็นเรื่องยากมากแล้ว

แครี่เดินเข้ามา นั่งลงยองๆ ใช้มือลูบหน้าลอร่า

“ลอร่า เธอเป็นคนบีบบังคับฉันเอง”

“ถ้าเธอยอมอยู่กับฉันดีๆ ฉันคงไม่ทำแบบนี้ เธออย่ามาโทษฉัน”

น้ำตาไหลอาบออกมาจากดวงตาของลอร่า เป็นน้ำตาแห่งความอยุติธรรม

ผู้หญิงที่มีจิตใจเย่อหยิ่ง ก็ประสบกับความยากลำบากเช่นกัน

หรือจะพูดว่า ผู้หญิงให้ความสำคัญกับชื่อเสียงเกียรติยศของตัวเองมาก ไม่อาจรับได้ที่ถูกผู้อื่นทำเสียมลทิน！

แครี่เอื้อมมือปาดน้ำตาลอร่า

“เธอร้องไห้”

“เธอไม่อยากอยู่กับฉันงั้นเหรอ？”