จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1439

หลังจากบินไปสองชั่วโมง เจียงชื่อและเมษก็มาถึงเมืองหยุนหลิง ในที่สุด

หลังจากออกจากสนามบิน ทั้งคู่ก็ตกตะลึงเล็กน้อย

เมื่อก่อน ไม่ว่าจะเป็นในเขตเจียงหนานหรือในเมืองหลวง ล้วนเป็นสถานที่ที่ได้รับการพัฒนาอย่างมาก ติดอันดับหนึ่งในห้าของประเทศ และสนามบินก็หรูหรามาก

แต่ในด้านของหยุนหลิง ไม่ได้เจริญมากนัก

เศรษฐกิจที่นี่ค่อนข้างล้าหลัง และสนามบินก็ถูกสร้างขึ้นไกลจากใจกลางเมือง รอบๆไม่มีอะไรเลย ดูว่างเปล่า

ยิ่งกว่านั้น ใกล้เที่ยงแล้วยังมีหมอกอยู่! ถึงแม้จะไม่หนามากนัก

เมษพูดอย่างติดตลก"มาที่นี่รู้ สึกเหมือนได้กลับไปสู่ธรรมชาติจริงๆ"

เจียงชื่อกล่าวว่า"เราควรจะไปที่ไหนก่อน?"

เมษตอบว่า"ไปที่หมู่บ้านเหอเจียนหาชายที่ได้รับนามว่า 'หมาป่าฮูหลาง' ตามเบาะแสที่ผมได้รับ หมาป่าฮูหลางเป็นผู้แจ้งข่าวลับที่ใหญ่ที่สุดในเขตหยุนหลิงและไม่มีอะไรที่เขาไม่รู้ ถ้าแม้แต่เขาก็ไม่รู้เรื่องเห็ดหลินจือพันปี งั้นเราก็กลับบ้านได้เลย"

เจียงชื่อพยักหน้า”โอเค เราไปหาหมาป่าฮูหลาง"

ทันทีที่คำพูดนั้นหายไป แท็กซี่ก็จอดตรงหน้าพวกเขา

แท็กซี่ที่นี่ไม่ใช่รถสี่ล้อ แต่เป็นรถสามล้อ!รู้ได้เลยว่าเศรษฐกิจที่นี่ล้าหลังแค่ไหน

คนขับยิ้มกว้าง พูดภาษาจีนกลางที่ปนด้วยสำเนียงภาษาเหนือแปลกๆ"ท่านทั้งสอง จะไปไหนหรือ?ผมพาพวกคุณไป"

เมษชำเลืองมองรถของเขา และรู้สึกรังเกียจเล็กน้อย ตัวเขาเองไม่มีปัญหาอยู่แล้ว แต่ให้ผู้บัญชาการนั่งรถสามล้อด้วย มันดู...

เจียงชื่อไม่ได้คิดมาก และกล่าวโดยตรงว่า"ไปที่หมู่บ้านเหอเจียน"

"ที่ไหนนะ?"

"หมู่บ้านเหอเจียน"