จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1461

หลังจากฟางจ้งจิ่งได้ยิน‘เสนอราคา’ของอีกฝ่าย แทบกระอักออกมา ยืนไอแห้งอยู่กับที่

“นี่ๆๆ น้องเว่ย ราคาคุณนี่โหดจริง”

“50000ล้าน？ทำไมไม่ไปแย่งมาล่ะ？”

“เห็นนักธุรกิจอย่างเราเป็นแกะอ้วน โกงได้ตามใจชอบงั้นเหรอ？”

เว่ยเหวินเสียงกลับไม่ใส่ใจแม้แต่น้อย คำไหนคำนั้น ไม่ลดให้แม้แต่แดงเดียว

เขาหัวเราะหึๆ แล้วพูดขึ้น：“พี่ฟาง เทือกเขาว่อหลงมีราคาเท่าไหร่ พี่รู้ดีกว่าผมเสียอีก เมื่อพวกพี่ได้ไปแล้วทำการพัฒนาอย่างสมบูรณ์ อย่าว่าแต่50000ล้าน50000ล้านเลย 1แสนล้านพี่ก็ทำเงินได้ อย่างกไปหน่อยเลย เงินก้อนนี้พวกคุณเฉลี่ยกัน คนหนึ่งก็ไม่เท่าไหร่”

ฟางจ้งจิ่งสีหน้าดูไม่ได้

เดิมทีเขาคิดว่ากำจัดเว่ยจงยี่แล้ว เรื่องที่เหลือจะทำไดhอย่างราบรื่น เพียงแต่ไม่คิดว่าเว่ยเหวินเสียงเห็นแก่เงินขนาดนี้

เขาถามด้วยความเย็นชา：“เว่ยเหวินเสียง คุณจะเอาราคาจริงๆใช่ไหม？”

เว่ยเหวินเสียงยิ้มยก“50000ล้าน ไม่ลดสักแดงเดียว ผมขอเตือนพวกคุณ เทือกเขาว่อหลงเป็นที่ทำเลดีที่หนึ่ง ตั้งแต่โบราณถึงตอนนี้ไม่เคยมีการขุดใหญ่มาก่อน ของดีในที่แห่งนั้นมีมากมาย คุณจะเอาหรือไม่ มีคนรอแย่งอยู่อีกเยอะ!ผมให้เวลาหนึ่งคืน ให้คำตอบผมพรุ่งนี้ก่อน8โมงเช้า ถ้าผมไม่ได้คำตอบที่ต้องการ งั้นต้องขอโทษด้วย เทือกเขาว่อหลงแห่งนี้เป็นของคนอื่นแล้วล่ะ”

พูดจบเว่ยเหวินเสียงเดินโซซัดโซเซออกไปจากห้องส่วนตัวของบาร์

เขาไม่เพียงต้องการทำเงิน ยังทำเงินได้ก้อนโตอีกด้วย มีเงิน50000ล้านแล้วต่อไปอยากทำอะไรก็ทำไม่ใช่เหรอ？

มองแผ่นหลังที่จากไปของเว่ยเหวินเสียง ฟางจ้งจิ่งกระแทกแก้วเหล้าในมือลงบนโต๊ะด้วยความโมโหสุดขีด