จอมนักรบท้าโลก นิยาย บท 1463

หลังจากเตรียมอาหารไปหลายอย่าง ฟางจ้งจิ่งพวกเขาก็มาถึงตรงเวลา เข้ามาด้วยเสียงหัวเราะเละรอยยิ้ม แล้วพูดขึ้น：“น้องเว่ย พวกเรามาแล้ว”

เว่ยเหวินเสียงหันไปมอง ดีใจ

“โห มาได้เวลาพอดี ผมเพิ่งเตรียมเหล้ากับอาหารเสร็จพวกคุณก็มาถึงแล้ว ได้กลิ่นอาหารหอมๆใช่ไหม？”

“มาๆๆ ทุกคนนั่งกินข้าวกัน

เว่ยเหวินเสียงแสดงความมีน้ำใจ คิดจัดอาหารค่ำให้พวกเขา แล้วคุยเรื่องราวต่างๆบนโต๊ะอาหาร

ใครจะไปรู้ ฟางจ้งจิ่งโบกมือ แล้วพูดขึ้น：“ไม่รีบ มีเพื่อนอีกหลายคนยังมาไม่ถึง รอสักครู่”

มีเพื่อนที่ไหนอีก？

เว่ยเหวินเสียงงุนงง“ทำไม มีคนอื่นด้วย？”

พูดไม่ทันจบ ก็ได้ยินเสียงไซเรนดังขึ้น ทอดสายตามอง เห็นรถตำรวจจอดเรีอยู่หน้าประตูตระกูลเว่ย

เว่ยเหวินเสียงยิ่งงุนงงเข้าไปอีก

รถตำรวจมาทำไม？

สาเหตุการตายของเว่ยจงยี่ได้รับการยืนยันแล้ว เว่ยเหลียงซุนก็โดนจับตัวไปแล้ว ว่ากันตามหลัก ตำรวจไม่มีเหตุผลต้องมาอีก แถมมาอย่างเล่นใหญ่แบบนี้

ฟางจ้งจิ่งกลับพูดขึ้น：“มาแล้ว เพื่อนคนอื่นที่พวกเรารอ มาถึงแล้ว!”

ตำรวจพวกนี้ คือเพื่อนคนอื่นๆที่ฟางจ้งจิ่งพูดถึงงั้นเหรอ？

เขาชะงัก

“ไม่ใช่สิ ฟางจ้งจิ่งพวกคุณหมายความว่าไง？”

ฟางจ้งจิ่งไหวไหล่เบาๆ พลางพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ：“ไม่ได้หมายความว่ายังไง แค่ทำในสิ่งที่พลเมืองดีควรทำ คุณ เว่ยเหวินเสียงฆ่าพ่อตัวเอง โยนความผิดให้น้องสาว ทำเรื่องน่ารังเกียจแบบนี้ออกมา ยังคิดลอยนวลเหนือกฎหมาย？พวกเราเป็นพลเมืองดี แน่นอนว่าต้องแจ้งตำรวจจับคุณไง”

บูม!!!

เว่ยเหวินเสียงรู้สึกมีสายฟ้าฟาดจำนวนมากกลางศีรษะ ถูกระเบิดเสียจนตกตะลึง

หมายความว่าไง？

เขาชี้หน้าฟางจ้งจิ่งพลางพูด：“พวกคุณโหดร้ายขนาดนี้เลย？แต่ฟางจ้งจิ่งคุณอย่าลืม ตอนนี้เทือกเขาว่อหลงเป็นของผม ถ้าผมโดนจับ นักธุรกิจหน้าเลือดอย่างพวกคุณ อย่าคิดว่าจะได้ไปแม้แต่คนเดียว!พวกคุณทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ？”

เขาคิดเช่นนี้ แต่คนอื่นไม่ได้คิดเช่นนี้

นอกจากมีตำรวจเดินเข้ามาแล้วยังมีผู้ชายคนหนึ่งตามมาด้วย——เจียงชื่อ

เจียงชื่อเดินไปตรงหน้าเว่ยเหวินเสียงด้วยท่าทีเยือกเย็น แล้วพูดอย่างเรียบเฉย：“เว่ยเหวินเสียง เหมือนคุณเข้าใจผิดไปเรื่องหนึ่ง เทือกเขาว่อหลงไม่ใช่ของคุณ”