“เอาล่ะ ผมเข้าใจแล้ว”เจียงชื่อยืนขึ้นพูด:“ค่าประกันตัว10000ล้าน ผู้ช่วยของผมเป็นคนชำระ ตอนนี้แล้วผมออกไปได้แล้วใช่ไหม?”
“ได้”
เจียงชื่อยืนขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอก สวี่จุ้นพูดกำชับตามหลัง:“เทพสงคราม อย่าลืมล่ะ คุณติดค้างข้าวผม1มื้อ”
มองแผ่นหลังที่เดินจากไปของเจียงชื่อ สวี่จุ้นถอนหายใจออกมาเบาๆ
เขาพึมพำกับตัวเอง:“ตระกูลถานกับตระกูลเชียงร่วมมือกันจัดการเขา เห้อ แม้เป็นเทพแห่งสงครามชูร่า เกรงว่ายากที่จะต้านการร่วมมือของสองตระกูลใหญ่?ข้าวมื้อนี้ ไม่รู้ผมจะได้กินไหม”
หลังจากเจียงชื่อออกจากสถานีตำรวจ ก็มาขึ้นรถเมษ
รถออกตัว
เมษถาม:“ผู้บัญชาการ ทำไม่เรื่องถึงเป็นแบบนี้?”
เจียงชื่อพูดอย่างจนปัญญา:“เชื่อใจผิดคน คิดว่าเจตนาดีแลกกับการตอบแทนที่ดี ใครจะไปรู้สิ่งที่ได้มากลับเป็นความแค้น ไปบ้านเก่าตระกูลเชียง ฉันอยากเจอเหวินหยุนจือสักหน่อย”
“ครับ”
ไม่นานนัก เมษขับรถมาถึงบ้านเก่าตระกูลเชียง หลังจากได้รับแจ้ง ก็ขับเข้าไป
เจียงชื่อเดินนำเมษเข้าคฤหาสน์ตระกูลเชียง เห็นเหวินหยุนจือกับเจียงลี่นั่งอยู่บนโซฟา
เห็นเจียงชื่อกลับมา เหวินหยุนจือก็พูดขึ้นแปลกๆ:“โห ใช้ได้นี้ ประธานเจียงของเราเหนือชั้นจริงๆ เข้าไปไม่ถึงครึ่งวัน ก็ถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว?โทษอันตรายต่อความปลอดภัย เบาขนาดนั้นเล?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบท้าโลก
บทที่ 1 2 3 หาย...